Carmen Lence (Leite Río): "Que lle vaia ben ao gandeiro vai ben a min. Non podo producir leite nun laboratorio"

Cos gandeiros galegos en guerra e asfixiados polos baixos prezos do leite, o sector primario vive nestes momentos unha situación convulsa, con sindicatos boicoteando a algunhas das principais marcas do mercado, con campañas en redes e retirando produtos dos supermercados para que non o consuman os clientes. 

Entre os sinalados polos gandeiros non está Grupo Lence, que conseguiu manter a Leite Río, Leyma ou Solar, algunhas das súas marcas, á marxe da polémica. A súa presidenta, Carmen Lence, atende a Galiciapress para explicar como a terceira empresa que máis leite recolle de Galicia escapou da ira dos gandeiros, aos que Lence, a única das grandes firmas de capital 100% galego, di respectou no máis cru da crise.

Pagando por encima da media galega e con previsión de mellorar os prezos o próximo ano, Carmen Lence afronta agora uns meses complexos coa futura folga de trasnportistas ou o encarecemento da luz ou o combustible como grandes ameazas a un sector moi afectado pola pandemia. 

Carmen Lence | Foto: Lence.gal

Os gandeiros están nestes momentos en pé de guerra contra as compañías porque din que o litro de leite págase sobre 6 céntimos por baixo do que custa producilo. Reclaman un prezo digno para evitar a ruína do sector e realizaron retiradas dalgunhas marcas e concentracións fronte algunhas plantas sen que o Grupo Lence haxa ha sufrido o boicot dos sindicatos por que Leite Río foi capaz de manterse á marxe da polémica durante este tempo?

Leite Río leva anos pagando por encima da media de Galicia. Tamén aprecian que o ano pasado, a pesar de que manter pechada a hostalería afectounos profundamente e a empresa entrou en perdidas, ningún gandeiro notou esa crise. Non se tocou ningún dos contratos, mentres que outras empresas non respectaron os contratos como si fixemos nós. Iso ao final valórase.

O ano pasado, a pesar de que a empresa entrou en perdidas, non se tocou ningún dos contratos, mentres que outras empresas non os respectaron. Iso ao final valórase.

Tamén creo que se valora que Galicia é unha potencia de Europa na produción de leite, sendo ademais a produtora do 40% do leite que se consome en España. Con todo, hoxe atopámonos que a única empresa galega, que todo o compra en Galicia e todo transforma en Galicia deixando o valor engadido aquí, é o Grupo Lence. E iso paréceme tráxico. Hai uns anos non era así, pero aos poucos foi cambiando, foise vendendo e quedamos os que quedamos. Se imos en contra dos de casa deixaremos todo o sector en mans de empresas de fóra. 

Hoxe en día somos a terceira empresa que máis leite recolle en Galicia, entre multinacionais e empresas que non son galegas. Todo o deixamos aquí. Axudar e defender o sector lácteo galego, esa é a nosa idea, porque nós vivimos disto. Que lle vaia ben ao gandeiro vai ben a min. Porque se a eles vailles mal e desaparecen o leite non a podo producir nun laboratorio. Aos primeiros que nos interesa que ao gandeiro lle vaia ben é a nós, a min especialmente porque só compramos en Galicia.

Vista que a subida das materias primas continua e todo parece apuntar a que continuará, proxecta mellorar os prezos de compra na próxima renovación de contratos dos produtores?

A nós tamén nos sobe e melloramos o noso prezo no campo. Pensamos que o imos a volver tocar a principios do próximo ano.

Ao mesmo tempo, é importante darse conta de que isto se ten que pechar cara arriba. Porque como lle sobe aos gandeiros tamén a nós: o prezo do gas, da luz, do plástico, do transporte... Todo isto tamén o asumimos aos que estamos no medio. A industria nótao, sobre todo una do tamaño de Grupo Lence, que non ten a forza doutras firmas lácteas pero si temos clientes cunha forza de negociación brutal. Estamos nunha situación na que temos que resolver cara arriba, porque se non será moi difícil seguir por moito que tentes ser efectivo.  

Os sindicatos tamén denuncian que os grandes grupos pagan ata tres céntimos máis aos produtores asturianos que aos galegos. Cre que está máis desprotexido e discriminado o gandeiro galego?

Creo que os gandeiros galegos tamén teñen a súa forza e estano demostrando. O que é verdade é que Galicia está lonxe dos grandes centros de consumo. A diferenza de prezo está en levar ese leite, que tamén ten un custo. Pero entendo que o gandeiro galego sabe defenderse e vémolo estes días.

Protesta de gandeiros galegos ante Larsa |Foto: EP

Doutra banda, nos últimos anos asistimos ao peche de moitas explotacións gandeiras. Recentemente facía fincapé en que dous de cada tres persoas que abandonan o rural son mulleres, unha cifra dramática. Que podemos facer para evitar esta sangría do rural?

Hai moitas cousas que poden axudar. Un aspecto clave é que quedamos sen servizos no rural, o que fai a vida máis difícil e empúxanos a ir ás grandes cidades para case todo: ir ao médico, á compra, a pagar impostos... Isto nótano sobre todo as mulleres, as que asumen máis carga familiar. O ano pasado pola Covid-19 perdeuse moito tecido produtivo no rural, sobre todo empregos femininos, que non se recuperaron a diferenza dos masculinos. Hai menos oportunidades, por iso as mulleres abandonan moito máis o rural.

Tamén hai poucas mulleres titulares de ganderías. Por iso entendo que se eu teño visibilidade teño a responsabilidade de contar esta historia. Sempre se fala da diferenza de xénero referíndose ás mulleres que traballan en empresas, pero esquécese unha realidade tan importante para todos como o rural e a muller do rural. Se o rural non sobrevive temos todos un problema.

Coa pandemia tamén xurdiu unha oportunidade para o rural coas persoas que se deron conta de que a vida nas cidades tampouco é a panacea. Hai profesións que lles gustaría desenvolverse no rural, e algúns o fixeron, pero non hai unha boa conectividade, o que atrasa a instalación de empresas. Por iso fago un chamamento ao Goberno para que axude a estas empresas e promova unha maior conectividade no rural e sexa máis atractivo para colectivos que non se enfoquen exclusivamente a sectores do rural.

Podería ser a creación dun gran grupo lácteo galego unha solución para o sector e para o rural? Vostede mesma defendeu esta idea hai uns meses e sería unha forma de compromiso de empresas galegas coa comunidade...

No tamaño está a forza. Nunha industria cada vez máis concentrada ter un tamaño mediano ou pequeno pono difícil. Ou es unha empresa que fai un produto de nicho e faio moi moi ben, ou se non, se estás nunha situación como a nosa, entre dúas augas, tes que decidirche, porque se te quedas no medio debes facer algo, porque coa forza de negociación dos meus clientes ou a forza dos meus competidores, ou fago un produto de nicho ou me fago unha marca forte, pero iso non se constrúe dun día para outro.

No tamaño está a forza. Nunha industria cada vez máis concentrada ter un tamaño mediano ou pequeno pono difícil.

SUBIDA DE PREZOS, DESABASTECEMENTO, TRANSPORTE...

Nos últimos tempos asistimos a unha escalada sen precedentes do prezo dos combustibles ou mesmo da luz, o que sen dúbida está afectado ás grandes empresas como o Grupo Lence. Canto se encareceu a produción no último ano?

Foi máis ben nos últimos meses. Dos meses de abril ata xuño algúns dos nosos gandeiros aumentaron a produción e compraron cabezas. Pero nuns meses houbo un envorco, subindo os prezos de maneira esaxerada. A nós aféctanos e de forma continua. É unha consecuencia da pandemia e de reactivar a economía mundial. Todo se encarece e neste sector tes que ser moi competitivo de seu, pero agora aínda máis.

Do mesmo xeito, tamén vivimos un momento de desabastecemento en moitos sectores pola crise de materias primas. Faltan desde microchips ata papel. Como afectou isto ao Grupo Lence?

Necesitas unha moi boa previsión do que vas necesitar para evitar roturas de stock. Isto non nos está pasando. Ocorreu o ano pasado, con problemas nalgúns materiais que nos afectou a certas marcas, pero aprendemos e tivémolo en conta. Agora tentamos ser máis previsores para non atoparnos nesa situación. Penso que a maioría da xente vai nesta liña facendo provisión pensando en que pode pasar de aquí a final de ano. Pero confiamos en que durante o primeiro trimestre de 2022 isto normalizarase.

Á crise de materias primas súmase agora o anuncio da patronal de transportistas con paróns en decembro. Como pode afectar isto a firmas como a súa? Está garantido a subministración este nadal?

Teremos que ver como afecta. Estamos todos á espera, a que se solucione e que non se chegue a ese extremo, porque tanto para consumidores como para as empresas pode ser algo dramático. Espero que haxa responsabilidade por parte de todos e o Goberno atenda a esta situación.

Necesitas unha moi boa previsión do que vas necesitar para evitar roturas de stock. Isto non nos está pasando. Ocorreu o ano pasado, con problemas nalgúns materiais que nos afectou a certas marcas, pero aprendemos e tivémolo en conta.

Con todo o mencionado anteriormente, podería encarecerse aínda máis a cesta da compra para Nadal en produtos de primeira necesidade como o leite?

No lineal xa subiu nos últimos mese. Se segue así efectivamente terá que verse nos prezos.

"TEMOS MOITOS PROXECTOS, PERO TEMOS QUE SASCARLOS CON COIDADO"

2020 foi un ano complicado no económico para a compañía, como non podía ser doutra forma, porque o peche da hostalería provocou a caída do consumo dalgúns produtos. O grupo mantivo a súa estrutura de gastos tras acordar a continuidade dos contratos anuais asinados cos gandeiros, algo que salvou a economía de moitas familias. Como van os números neste 2021 agora que a hostalería volveu a traballar con certa normalidade?

Recuperamos esa parte moi importante, non só pola nosa rede comercial, tamén porque os nosos clientes dependen moito da hostalería. Neste sentido imos mellor que o ano pasado, e menos mal, que se non! (Ri)

É importante que unha empresa poida crear valor, non só beneficios. Que poida crear riqueza para a sociedade na que está. Se unha empresa non é sostible, non é rendible, no longo prazo ten que pechar. É así. Debe ter beneficios, pero non é todo beneficios, porque hai que crear valor na nosa sociedade. Por iso facemos certos programas como axudar ás gandeiras ou pagar por encima da media de Galicia, ou todo o que facemos polo deporte. Somos unha empresa familiar preocupada pola nosa contorna. Pero se non fósemos rendibles non poderiamos facer nada isto.

Agora o sector parece encamiñado a producir non só leite, senón produtos de maior valor engadido. Hai pouco presentaron unha liña de produtos hiperprotéicos para deportistas. Como se está adaptando o grupo a este novo mercado? Pode falarnos doutros proxectos a curto prazo?

É un pouco por esta situación de atopar leites cun prezo tan barato é difícil poder trasladar isto a empregados como e gandeiros. O obxectivo é crear unha marca forte con produtos de alto valor engadido que vos permita a todos vivir un pouco mellor. É o que fixemos desenvolvendo novos produtos, aínda que estes sexan de nicho e non teñan un consumo tan masivo como o leite. Asique a día de hoxe con iso só non podemos vivir.

Pero a idea é progresar, ir sacando ao mercado máis produtos deste tipo que nos axuden a diferenciarnos, a crear valor e vivir dunha maneira máis desafogada. Temos moitos proxectos, pero hai que ir sacándoos con coidado, porque ao final todo isto é un investimento, tanto á hora de crear o produto como promocionalo ata que sexa coñecido. Isto non é barato, hai que facelo con moitísimo coidado.