Hai que acudir ás marchas do 8M? Responden Prado (PPdeG), Presas (BNG) e Díaz (PSdeG)

O 8M volve envolvido en a polémica sobre se hai que manifestarse con unha pandemia que retrocede, pero pode rexurdir en calquera momento. En Galicia só están permitidas as reunións de catro non conviventes, e non en todas as áreas sanitarias.

A o mesmo tempo Galicia é un país que acolleu marchas negacionistas, blindadas por un  dereito á liberdade de manifestación que tamén protexe ás reunións feministas. Galiciapress charla coas deputadas Paula Prado (PPdeG), Noa Presas (BNG) e Noa Díaz (PSdeG) sobre a conveniencia das concentracións e outros aspectos deste Día Internacional da Muller.

Presas (BNG), Díaz (PPdeG) e Prado (PPdeG) nunha montaxe con fotos de arquivo

Paula Prado, coordinadora interparlamentaria do PPdeG,  deixa claro que o seu partido apoia todas as reivindicacións feministas pero lembra que "estamos aínda saíndo de unha  terceira onda moi potente e que causou moitísimo dor a moitísimas familias". Prado estima que neste contexto a Delegación do Goberno pode estimar que as marchas "poden supoñer un problema de saúde pública".

Como alternativa, a política 'popular' lembra que "os dereitos das mulleres e feminismo deféndense todos os días do ano". Entende que a situación é diferente ao ano pasado , porque agora hai "máis información" que en 2020 cando o Goberno ocultouna, di, poñendo en risco ás asistentes. Por iso Prado pide que se aposte por "o sentido común" dado que "a prioridade é a protección da saúde". O PPdeG non acudirá pois ás protestas, pero prepara os seus propios actos, telemáticos e en formato reducido.

Noa Presas, deputada polo Bloque Nacionalista Galego no Parlamento de Galicia, ve nesta controversia “un intento de criminalización cuestionando o dereito das mulleres para mobilizarnos e culpabilizando, incluso anticipandose ao que vaia a pasar, dunha hipotética cuarta onda como xa se fixo hai un ano no inicio da pandemia”. “Se hai unha cuarta onda será porque durante un ano o Goberno de España e a Xunta ou non aprenderon ou non quixeron tomar as medidas que se necesitaban, pero non por exercer libremente o dereito para manifestarse”, considera Presas, á vez que lembra que para este 10 de marzo hai convocada unha gran mobilización en todo Ferrolterra para poñer de manifesto a crise económica que sofre toda a comarca “e que si apoian os partidos que gobernan o estado e a Xunta”.

De calquera forma, Presas pon o foco nas excepcionais medidas de seguridade que imperarán este 8 de marzo, como a esixencia do uso de máscaras ou manter a distancia de seguridade entre as participantes. “Está a tentarse poñer freo con esta crise a un movemento que estaba a chegar ás masas e nunhas coordenadas de esquerdas que evidenciaban moitas cuestións nas que as mulleres contabamos con condicións desiguais. 2021 non será como 2020, ou 2019, ou 2018...pero ten que ser”, di Presas.

A deputada do Partido Socialista de Galicia Noa Díaz, non o ve así. “Todos estamos cansados da pandemia, pero o luns non sairemos ás rúas como partido por prudencia. Non é cuestión de criticarnos entre nós nin poñer en dúbida o movemento, aínda que a xente terá nas súas retinas as imaxes de multitudes en anos anteriores, pero este ano non pode ser así para que non se produzan situacións de risco”, sostén.

Con todo, esta será unha xornada “de reivindicación, como foi sempre”. “Pedimos que non haxa concentracións masivas, pero imos respectar e non poñer en dúbida o que cada unha decida facer”, incide Díaz, que neste 8-M reivindicará “desde os balcóns, desde as redes sociais” ou mesmo “coa roupa cando salga a pasear coas miñas fillas”. “Será un ano estraño e eu botarei moito de menos non protestar na rúa, pero creo que non toca e apelo á prudencia”, recalca.

Presas, pola contra, estima que o 8-M “é unha data á que non podemos renunciar” nun contexto “no que as posicións homófobas, machistas e fascistas da extrema dereita están a normalizarse”. “A crise está a afectar aos nosos dereitos e non podemos permitir un novo retroceso. É necesario mobilizarse, aínda que non poida ser como nos últimos anos, con máis medidas de seguridade e menos concentracións de persoas, pero é moito máis seguro estar ao aire libre con medidas que estar na fábrica traballando”, razoa.

En relación ao debate ideolóxico en torno ao femnismo, Paula Prado considera que dicir que o feminismo é de esquerdas é un "mantra" que se demostrou falso. Así, a deputada conservadora lembra que o PP en moitas ocasións apoiou cambios legais "moi importantes" para combater a violencia machista. Como exemplo, cita a aprobación en 2004 da norma que obriga aos denunciados por malos tratos a abandonar o fogar. Aquel foi un cambio promovido por un Goberno do PP en España, pero Prado lembra que os conservadores tamén apoiaron medidas de defensa da muller desde a bancada da oposición. 

Fronte a ese consenso, a líder 'popular' denuncia o "populismo do Goberno actual" que, na súa opinión, logrou dividir a un "feminismo que estaba unido" en "confrontacións internas que non deberían existir en ningún caso".  En particular, lembra que Unidas Podemos descolgouse en 2017 do Pacto de Estado de Violencia de Xénero, os únicos xunto a Bildu, por consideralo insuficiente. 

Cuestionadas sobre se o feminismo úsase con fins de márketing político ou mesmo como arma arreboladiza, para Presas non cabe dúbida de que nestes momentos “están a caerse moitas caretas daqueles aos que lle interesaba o movemento para facer campaña”. “Todo o mundo poñíase o lazo lila entón, pero agora quéreno cuestionar”, critica.

Nesa liña Díaz lembra que este é un movemento “que existe desde hai varios séculos” e o seu uso con fins espurios “faise pola dereita”. “Na esquerda reclamamos eses dereitos e denunciando a discriminación que sufrimos, pero a dereita sempre o utilizará como arma de confrontación, como o fai a extrema dereita”.

A CRISE GOLPEA CON MÁIS DUREZA ÁS MULLERES

Simone de Beauvoir dixo no seu día que bastaría calquera crise, xa fose económica, política ou relixiosa, para poñer en cuestión os dereitos das mulleres. Esta crise, que comezou sendo sanitaria e que fixo cambalear todos os alicerces da sociedade, tamén agrandou a fisura existente entre homes e mulleres: o coidado do fogar e das persoas dependentes, a fenda  salarial, o peso da muller na ciencia...son moitos os capítulos abertos neste sentido.

Para a socialista a lista é inabarcable. “Esta non é unha crise sanitaria, senón global, e o seu efecto sobre as mulleres foi maior”, sostén Díaz. “As desigualdades non son as mesmas agora que antes da pandemia. E se o son, o que están é moito máis agravadas”.

“Nós fomos as que estivemos en primeira liña, xa non só como persoal sanitario, senón en supermercados como actividades esenciais, fomos nós as que nos responsabilizamos dos coidados deixando de lado a nosa saúde para preocuparnos da dos demais. Nunha parella quen tivo que deixar o traballo? Nós. Porque eran traballos máis precarios e en casa contaba o soldo máis alto. Incluso os reitores advertiron durante o confinamento que mentres os investigadores aumentaron a súa produción científica as investigadoras non o fixeron ou mesmo minguou”, exemplifica.

“Esta crise foi coas mulleres con quen máis se cebou, como mostran os brutais datos de emprego que rebelan como moitas mulleres tiveron que volver ás súas casas para coidar a dependentes ou familiares”, Presas. “Non só non se melloraron as condicións laborais dos traballos máis feminizados, e que con todo aplaudíanse no confinamento, senón que empeoran e que os indicadores nos din que as mulleres novas somos as máis afectadas. Non pode pasar como en 2008 e que se pague co retroceso nos nosos dereitos”, denuncia.

FUTURO LABORAL INCERTO PARA As MOZAS

Prado (PP) coincide en que as mulleres son as máis golpeadas pola pandemia. Entede que resultado, ademais da realidade de que as mulleres cargan aínda coa maioría dos coidados familiares, da elevada presenza feminina en profesións como enfermería ou asistencia a domicilio, moi golpeadas polo virus e por unha enorme sobrecarga de traballo. A parlamentaria acórdase tamén da alta feminización en sectores como o turismo ou a hostalería, que tiveron que despedir a miles de traballadores polas restricións. 

Como alternativa, a coordinadora do PPdeG, reclama máis investimento en formación para mulleres en sectores que, pola contra, soportaron mellor o coronavirus, como aqueles ligadas ás tecnoloxías da información. "É fundamental formar ás mulleres nos ámbitos nos que poidan ter máis posibilidades de acceso a empregos emerxentes", demanda. 

A situación na que se atopan moitas mozas pola desigualdade centra parte de o debate do movemento. Presas lamenta que a situación económica provocará que moitas familias “terán moitos impedimentos para que as súas fillas poden estudar, formarse ou acceder a un traballo que lles permita emanciparse”. Do mesmo xeito, a deputada polo BNG aproveita para denunciar a situación de vulnerabilidade na que se atopan moitas vítimas de a violencia machista “nun momento no que a socialización está tan restrinxida observamos que hai unha violencia que custa máis visibilizar e atallar”.

Sobre os retos aos que se enfrontan hoxe as mozas galegas, Díaz bota unha mirada ás súas fillas, e teme que elas aínda teñan que “demostrar moito máis que un home para alcanzar os mesmos obxectivos”. Doutra banda, fai especial fincapé nun tema que di preocuparlle moito: “Así as educo e deben entendelo: é importante que crezan sabendo que teñen que ser libres”. “Espero que cada vez teñan menos problemas. Estamos nun mundo máis igualitario, pero hai cuestións nas que aínda non”.

LEIS E RECLAMACIÓNS

Doutra banda, a actualidade no referido ás reivindicacións feministas xira nestes momentos ao futuro dalgunhas leis que buscan avanzar en materia de igualdade, como a Lei Trans ou a coñecida como 'Lei do si é si'. Esta última foi sometida recentemente a un duro informe do Consello Xeral do Poder Xudicial (CGPJ).

O PPdeG interpreta o informe do órgano de goberno dos xuíces como consecuencia dun Goberno que "está a lexislar para obter titulares e mostrarse como máis feminista que ninguén", obviando a imprescindible seguridade xurídica que deben conferir as leis. Na súa opinión, situacións como a da 'Lei do si é si' reflicten un executivo dividido, onde "dúas áreas, socialistas e comunistas", compiten polo foco mediático no canto de centrarse en "medidas reais e efectivas".

Desde os nacionalistas galegos analizan con prudencia estes textos e piden ao Goberno de coalición “seriedade e responsabilidade” para lexislar e “déixense de polémicas artificiais nos medios de comunicación” para que estas leis “tramítense con normalidade en debates reais e non en cruces de reproches que só favorecen á extrema dereitaa e non aos colectivos que necesitan avanzar en materia legal”.

Para Díaz, en cambio, aínda que a Lei Trans logrará dotar de máis dereitos, o labor do CGPJ o que buscaba era “atopar garantías xurídicas, que é o que esperamos destes textos”. Noutra orde, sobre a 'Lei do si é si' a identifica como unha “evidencia que nos despraza das situacións de vulnerabilidade”.

Desde o PSdeG as reclamacións van especialmente orientadas á Xunta de Galicia, unha administración que ao parecer de Díaz “non estivo á altura”. “Pedimos que reaccione e deixe de lanzar mensaxes de márketing nos que din gastar moito diñeiro en igualdade. Que racionalicen ese diñeiro e faga antes de nada un diagnostico de como afectou a pandemia ás mulleres galegas e despois póñanse a traballar e fagan moitas máis cousas, porque ese informe xa tería que estar feito”, insiste. A partir de aí, segundo relata a socialista, poderán vir máis medidas que van desde a saúde ata o teletraballo: “A realidade é que a Xunta non puxo en marcha ningunha medida nova para esta situación”.

Polo lado do Bloque coinciden en que a lista de reclamacións “sería longa e esixente”. “Fan falta medidas urxentes, especialmente no ámbito económico para que cese o avance da precariedade nos traballos máis feminizados, que non se están tomando medidas reais para fortalecer o público e que as mulleres que teñan que conciliar non vexan como única alternativa renunciar aos seus proxectos de vida e asumir esas tarefas porque non hai servizos públicos que as apoien”, puntualiza Presas, que lembra o lema 'Sen coidados non hai vida' do BNG.