"Os mozos tamén caen": testemuño dunha paciente recuperada e cuxa sogra, á que "non intubaron", non sobreviviu ao coronavirus

A historia de Verónica Fernández é a dunha nai nova, de 43 anos, que superou a enfermidade por coronavirus tras estar ingresada varias días no Hospital Álvaro Cunqueiro de Vigo, onde o persoal mantivo un trato "súper agradable".

A súa sogra, de 75 anos e con dependencia, loitou á vez que ela contra o virus, pero non logrou vencelo. "Non a chegaron a intubar", sinalou en declaracións a Europa Press esta paciente residente en Redondela que, aínda que defendeu que o persoal "se desvive pola xente maior, para que non lles falte de nada", apuntou que ao seu familiar non chegaron a tratala na UCI.

No seu relato, Verónica Fernández afirmou que o persoal sempre contou con equipos de protección e considerou que o protocolo para preservar a seguridade das persoas que se segue neste centro hospitalario é "unha pasada". Ela sentiuse segura en todo momento, lembra, e puido comunicarse cos seus fillos de 9 e 6 anos por videoconferencia.

Pero mentres ela loitaba contra o seu principio de pneumonía, a súa sogra faleceu no mesmo hospital. A muller, de 75 anos, era unha persoa "moi dependente" á que Verónica, coa axuda doutra persoa contratada no fogar, coidaba a diario na súa casa. Tíñaa que levar da man ao cuarto de baño e a aseaba e cambiaba a diario, polo que o contacto era moi estreito.

"A primeira en notar síntomas (propios do coronavirus) fun eu", manifestou a Europa Press. Foi en torno ao sábado 21 de marzo, unha semana despois de que se decretase o estado de alarma, e o primeiro que notou foi unha "dor de cabeza horrible" e "febre". En cando á súa sogra, percibiu cambios, como que lle custaba camiñar.

O día 25, a nai do seu marido foi ingresada e, dous días despois, Verónica Fernández acabou indo a urxencias, onde lle fixeron a proba para saber se tiña covid-19 e deixárona internada por principio de pneumonía. Verónica Fernández chamara antes ao teléfono de atención e dixéronlle que "como era nova" e aínda que os seus síntomas "entraban dentro" da clínica por coronavirus, tiña que esperar pola proba.

"E dixéronme que daba igual, aínda que vivise cunha persoa dependente", manifestou a Europa Press. De feito, afirmou que o seu sogro, tamén de 75 anos, está agora illado na planta de abaixo da súa vivenda para evitar posibles contagios, pero a pesar de ser grupo de risco non lle fixeron o test. "Agora mesmo estamos a esperar e non se lle fan a proba. Estamos cansos. E non hai maneira. Non veñen", aseverou.

Un día despois do ingreso da súa sogra, Verónica Fernández púxose "moi mal". Tiña "febre" e perdeu "o coñecemento", así como tamén presentaba "tose". Chamou e informou de que o seu parente estaba no hospital con covid-19 e dixéronlle que a deixaban en espera para facerlle a proba: "non me chamaron". Finalmente, o sábado 28 foise "directamente a urxencias" e tras facerlle as probas, internárona no hospital, onde permaneceu catro días.

A semana anterior a ter os primeiros síntomas, segundo o testemuño que trasladou a Europa Press, a empregada de fogar que traballaba na súa casa notara malestar. "Déronlle algo, antibióticos, e estivo na casa, pero á semana (de fornecerlle ese tratamento) dixéronlle que podía traballar e non lle fixeron a proba", explicou.

"LÍMITE DE IDADE"

"A miña sogra era unha persoa moi dependente, non a chegaron a intubar. No Cunqueiro teñen un límite de idade, tes que ser (o enfermo) autónomo. E iso que tiña unha familiar que traballa dentro. Pero non houbo maneira (de que a intubasen)", revelou respecto diso de que, segundo dixo, á súa sogra non a chegaron a levar á UCI pola súa situación de saúde previa.

Ademais, preguntouse a quen fan os test. "Non se fan as probas. Non sabemos a quen llas fai", avisou Verónica Fernández. Ao seu marido, que estivo coa miña sogra en urxencias antes de que a ingresasen, dixéronlle da noite para o día", tras o positivo de a 

señora maior, que "fose traballar, que podía". Con todo, engadiu, o médico de cabeceira recomendoulle que quedase en casa, onde tamén manteñen vixilancia aos dous menores.

"Emocionalmente eu estiven ben no hospital, facía videollamadas cos nenos, aínda que non é o mesmo que velos. Coa miña sogra deino todo e máis", manifestou esta paciente recuperada, para a que a enfermidade non foi "moi dura" con ela. "Eu non fumo, saturei ben sempre e non necesitei máscara", relatou Fernández, quen explicou que a ela tratáronlle con medicamentos para a "malaria e lupus".

"QUE A XENTE quede NA súa CASA"

Verónica Fernández recomenda á xente que "quede na súa casa" e considera que cada un coñécese a si mesmo e "sabe cando ten que ir" a urxencias. Cando ela acudiu, dixo, eran as seis da mañá "e non había ninguén".

Ademais, propón que xunten a todos os enfermos con sospeita de coronavirus nun único centro hospitalario, onde "fagan as radiografías á xente" e noutro hospital, que estean as persoas que non teñen nada. "Cantos hospitais hai en Vigo?", preguntouse, para suxerir que deixen o resto para xente "sa" (sen coronavirus).

Agora tócalle recuperarse na súa casa e fanlle seguimento médico telemático. No seu domicilio está "illada" do resto da familia e así ten que permanecer 15 días, desde o pasado mércores que recibiu o alta. "Que a xente quede en casa, que non salga, que non se expoña. É súper contaxioso, e os mozos, tamén caen", sentenciou.