O Celta ten os mesmos números que o ano do descenso
O cadro vigués marca uns algarismos moi similares aos da tempada 2006/07, ano no que descendeu a Segunda División.
O cadro vigués marca uns algarismos moi similares aos da tempada 2006/07, ano no que descendeu a Segunda División.
A derrota ante o Valencia deixa ao equipo nunha stuación moi dleicada / Foto: RC Celta
Malos tempos en Balaidos. Os afeccionádevos celestes teñen pouco ao que agarrarse despois da derrota ante o Valencia o pasado sábado. A imaxe que deixou o Celta de Vigo foi a dun equipo desordenado, desangelado e sen apenas recursos para reverter unha situación que levou ao club a asomarse ao abismo da Segunda División. Un equipo feito para pelexar por Europa pero que vive as súas horas máis baixas, agora que iniciou a segunda volta o campionato.
Os FRÍOS NÚMEROS
Para aqueles incondicionais do club vigués que se agarran aos fríos números, recomendo deixar de ler a partir desta liña, porque as cifras non son nada halagüeñas. Na tempada 2006/2007, ano do último descenso do cadro olívico ao fútbol do prata, o Celta de Vigo tiña 21 puntos na súa marcadora na Xornada 20, os mesmos que marca agora, cun idéntico récord de 5 vitorias, 6 empates e 9 derrotas. Nesa mesma xornada viña de caer por 3-1 no Camp Nou ante o Barça, e tamén tiña un percorrido de cinco xornadas sen gañar: un empate e catro derrotas, mesmo camiño que o Celta de hoxe día.
As diferenzas veñen no apartado goleador. Este Celta é, xunto ao Levante, o segundo equipo que máis goles celebra da categoría, con 32 tantos. Doce anos atrás, os afeccionados celestes só festexaran 22 goles. Con todo, Rubén Branco e Sergio Álvarez foron ao fondo da rede en 34 ocasións, mentres que José Manuel Pinto, por entón indiscutible no arco vigués, só encaixara 29 tantos.
Xunto a Pinto, no cadro de persoal celtico aparecían nomes que pertencen á historia do Celta como Gustavo López, Borja Ouviña, Cannobio ou Nenê, mentres que outros como Baiano, no seu día fichaxe record do club, Placente, Tamaç ou De Ridder non chegaron a callar naquel equipo, onde tamén estaba Jonathan Aspas, un dos xogadores máis talentosos do persoal, comandada por Fernando Vázquez, que viña de ascender ao equipo no seu primeiro ano e levalo a Europa no segundo. O crédito do técnico galego durou ata a xornada 30, cando foi substituído por Stoichkov, que non mellorou o que xa había. O Celta actual xa cubriu a cota de adestradores cesados con respecto a esa campaña, aínda que é posible que Cardoso non acabe a tempada.
Como curiosidade, ata dous xogadores deste Celta foron “parte” dese equipo. Sergio Álvarez e Iago Aspas chegaron a ir convocados nunha ocasión co primeiro equipo, sen chegar a debutar, cos seus insultantes 20 e 19 primaveras respectivamente. Aquela ornada de cachorros celtiñas contaba entre as súas filas con Dani Abalo, Jonathan Vila e Roberto Lago, xogadores aínda en activo con percorrido no Celta e no fútbol nacional e internacional.
Aquel equipo, que pelexou ata oitavos de final pola extinta Copa da UEFA, caendo ante o Werder Bremen, aspiraba a algo máis que loitar pola permanencia, igual que este, feito para relacionarse cos que hoxe ocupan postos europeos. Nas 18 xornadas restantes o Celta só puido sumar 18 puntos máis, índose ao pozo con 39 puntos, un menos que o Athletic de Bilbao, nunha salvación embazada por rumores amaños a favor do conxunto vasco. Doce anos despois, o Celta asómase de novo ao abismo. E as vistas non son bonitas.
Escribe o teu comentario