A matriz do Pastor ocultou millonarias perdas en Luxemburgo a través de homes de palla

Unha inspección de Bruxelas descobre como a entidade ocultaba perdas do grupo financiando ás súas propias empresas por detrás. Unha revelación importante para os miles de galegos pequenos accionistas, que perderon os seus aforros ao ser vendido o Popular ao Santander por un euro, e que se atopan inmersos nunha batalla legal.

Banco Popular, matriz do desaparecido Banco Pastor, utilizou un armazón de homes de palla e sociedades en Luxemburgo para ocultar unhas perdas de 538 millóns de euros, segundo despréndese das inspeccións do Banco Central Europeo (BCE).

O informe do BCE confirma que o Popular alterou os resultados durante anos, así como que reflotou empresas morosas a través de Thesan Capital, segundo publica Vozpópuli.

Nun dos seus informes, o coordinador do equipo de supervisión do BCE e do Banco de España, Ignacio Pardo, detalla durante 14 páxinas a trama utilizada por Popular con respecto a tres destas sociedades: Xestión de Activos Castelá 40 (GAC40), Taler Real Está e Platja Amplaries (Mariña D'Or), empresas que se consolidaron no perímetro do banco ao peche de 2016, pero que, segundo Frankfurt, estaban controladas pola entidade, polo menos, desde finais de 2014.

O banco logrou esconder activos inmobiliarios por importe de 810 millóns de euros que unha vez foron incluídos no seu balance xeraron perdas de 517 millóns de euros, o que explica parcialmente que os números vermellos de 3.485 millóns rexistrados en 2016 fosen moito maiores aos anunciados meses antes. 

O 28 de febreiro de 2017 consolidáronse outras dúas empresas máis pequenas, polo que o importe total ascende a 928 millóns en inmobles adxudicados e 538 millóns en perdas.

O mecanismo consiste en que Popular financiaba a empresas españolas que lle debían importantes cantidades de diñeiro -e que non podían facer fronte aos seus pagos- a través de sociedades pantalla en Luxemburgo que previamente foron constituídas por Thesan Capital, quen percibía comisións millonarias por ser un "mero xestor en interese de Popular". 

No caso de GAC40, o home de palla foi José Fernando Martínez Blanco, aínda que o BCE non acreditou ningún pago á súa persoa.