Inspección de Traballo cuestiona a residencia de maiores da Xunta en Oleiros tras a fuga dun ancián
A xestión dos centros de maiores, foco de polémica tras os peches de dous asilos en Ourense, volve estar no punto de mira tras unha resolución da Inspección de Traballo que pon en dúbida as prácticas da Xunta. O supervisor instou á dirección da Residencia de Maiores de Oleiros, dependente da Consellería de Política Social, a implementar melloras inmediatas tanto nos seus procedementos organizativos como nas instalacións físicas. Esta decisión chega tras unha denuncia sindical, de CSIF, que destapou problemas de seguridade, pois os traballadores foron responsabilizados da fuxida dun usuario cando, segundo despréndese da acta de Inspección enarborada pola central, o asilo ten carencias materiais e de organización de persoal.
O relato sindical é que o conflito se orixinou cando a dirección do centro tentou trasladar a responsabilidade da seguridade do edificio aos propios traballadores, en concreto ao persoal Técnico en Coidados Auxiliares de Enfermaría (TCAE). Tras producir a fuga dun residente que padecía deterioración cognitiva, a xerencia do centro remitiu advertencias por escrito aos empregados, chegando a sinalar unha posible comisión dun delito de omisión do deber de socorro. Desde a Central Sindical Independente e de Funcionarios (#CSIF), organización que elevou a queixa, cualifican esta manobra como unha estratexia de intimidación laboral inaceptable que busca desviar a atención da falta de medios.
Para os representantes dos traballadores, estas notificacións non son meros avisos administrativos, senón que constitúen un factor de risco psicosocial grave. A presión exercida sobre o persoal xera un clima de medo a sancións, alegan, e unha tensión engadida a un labor xa de seu exixente física e emocionalmente. O sindicato sostén que culpar ao persoal asistencial das fugas é unha forma de eludir as obrigacións que ten a administración como empleadora, a cal debe garantir a protección da saúde mental e a dignidade profesional do seu equipo humano, en lugar de ameazar con consecuencias penais impropias do seu rango.
A raíz do problema, segundo constatou a denuncia e validado a actuación da Inspección, non reside na suposta neglixencia dos auxiliares, senón en deficiencias estruturais e organizativas do propio edificio público. Sinalouse a inexistencia de dispositivos de seguridade pasiva axeitados e a insuficiencia dos protocolos vixentes para evitar que persoas con demencia ou desorientación poidan abandonar o recinto sen supervisión. A realidade descrita apunta a que a dirección pretendía suplir a escaseza de persoal e a falta de tecnoloxía de control cunha vixilancia humana imposible de manter sen os recursos necesarios.
Ante este escenario, a Inspección de Traballo foi tallante no seu requirimento á Xunta de Galicia. A administración autonómica ten a obrigación de sentar a negociar cos representantes legais do persoal para revisar a fondo os protocolos de actuación. Ademais, esíxese un estudo pormenorizado de melloras organizativas que deberá estar concluído e acreditado para xaneiro de 2026. O obxectivo final é lograr unha contorna de traballo seguro, onde se cumpra escrupulosamente a Lei de Prevención de Riscos Laborais e elimínense as ameazas coercitivas como ferramenta de xestión.
Por agora, a administración autonómica ha evitado pronunciar especificamente sobre esta resolución de Traballo, pero mantén unha liña de actuación centrada nas infraestruturas. Cabe lembrar que, no mes de setembro de 2024, a conselleira de Política Social, Fabiola García, visitou o centro oleirense para anunciar a licitación de obras de mellora por valor de 940.000 euros. Con todo, para os sindicatos, os investimentos en ladrillo non son suficientes si non van acompañadas dun reforzo real dos persoais e dun cambio na cultura organizativa que deixe de ver ao traballador como o culpable sistemático dos fallos do sistema.
Escribe o teu comentario