Un galego, César de la Fuente, participa no descubrimento millón de fontes potenciais de antibióticos
Durante décadas, non se descubriron novos antibióticos, e as bacterias vólvense cada vez máis resistentes aos medicamentos existentes. O científico César de la Fuente-Nuñez está emigrado en Estados Unios onde é catedrático do departamento de Bioingeniería e Enxeñaría Química e Biomolecular, Escola de Enxeñaría e Ciencias Aplicadas, Universidade de Pensilvania, Filadelfia. Gañou o premio Princesa de Xirona Investigación en 2021,
Un equipo de investigación internacional atopou case un millón de fontes potenciais de antibióticos no mundo natural. En concreto, trátase dunha investigación titulada Discovery of antimicrobial peptides in the global microbiome with machine learning publicada na revista ‘Cell’ por un equipo que inclúe ao galego César de la Fuente e ao profesor asociado Luís Pedro Coelho, biólogo computacional da Universidade Tecnolóxica de Queensland (Australia), e que utilizou a aprendizaxe automática para identificar 863.498 péptidos antimicrobianos prometedores: pequenas moléculas que poden matar ou inhibir o crecemento de microbios infecciosos.
TRAXECTORIA DE CÉSAR DE LA FUENTE
O científico galelgo profesor titular na Universidade de Pensilvania (Estados Unidos), onde dirixe o Grupo de Bioloxía de Máquinas, cuxo obxectivo principal é desenvolver novos antibióticos utilizando tecnoloxía informática. En 2019, César de la Fuente foi nomeado pola MIT Technology Review como un dos innovadores máis importantes do mundo polo seu traballo en "dixitalizar a evolución para crear mellores antibióticos".
Os achados do estudo veñen cun enfoque global renovado na loita contra a resistencia aos antimicrobianos (RAM) mentres a humanidade se enfronta ao crecente número de superbacterias resistentes aos medicamentos actuais. "Existe unha necesidade urxente de novos métodos para o descubrimento de antibióticos", afirma o profesor Coelho, investigador do Centro QUT de Investigación do Microbioma. O centro estuda a estrutura e función de comunidades microbianas de todo o mundo. "É unha das principais ameazas á saúde pública e mata a 1,27 millóns de persoas cada ano".
RISCOS
Sen intervención, estímase que a resistencia aos antimicrobianos podería causar até 10 millóns de mortes ao ano de aquí a 2050. "Espérase que o uso da intelixencia artificial para comprender e aproveitar o poder do microbioma global impulse investigacións innovadoras para obter mellores resultados de saúde pública", insisten os investigadores.
O equipo verificou as predicións da máquina probando 100 péptidos elaborados en laboratorio contra patóxenos clinicamente significativos. Atoparon 79 membranas bacterianas alteradas e 63 bacterias resistentes aos antibióticos dirixidas especificamente, como Staphylococcus aureus e Escherichia coli . Ademais, algúns péptidos axudaron a eliminar infeccións en ratos; dous en particular reduciron as bacterias até en catro ordes de magnitude.
PROBAS CON PEQUENOS MAMÍFEROS
Nun modelo preclínico, probado en ratos infectados, o tratamento con estes péptidos produciu resultados similares aos efectos da polimixina B, un antibiótico dispoñible comercialmente que se utiliza para tratar a meninxite, a pneumonía, a sepsis e as infeccións do tracto urinario.
Para obter estes resultados, analizáronse máis de 60.000 metagenomas (unha colección de xenomas dentro dunha contorna específica), que en conxunto contiñan a composición xenética de máis dun millón de organismos. Proveñen de fontes de todo o mundo, incluídos ambientes mariños e terrestres, e intestinos humanos e animais.
A AMPSphere resultante, unha base de datos completa que comprende estes novos péptidos, publicouse como un recurso de acceso aberto e dispoñible publicamente para o descubrimento de novos antibióticos.
Que é a loita contra a resistencia aos antimicrobianos (RAM)?
A loita contra a resistencia aos antimicrobianos (RAM) refírese aos esforzos e estratexias para combater a capacidade dos microorganismos (bacterias, virus, fungos e parásitos) de resistir os efectos dos medicamentos deseñados para matalos ou deter o seu crecemento. A RAM é unha das maiores ameazas para a saúde global, a seguridade alimentaria e o desenvolvemento, xa que pode levar a infeccións máis difíciles de tratar, aumento da mortalidade e maiores custos de atención médica. Os aspectos clave desta loita inclúen a vixilancia e monitoreo, o uso prudente de antimicrobianos, o desenvolvemento de novos tratamentos, o control de infeccións, a implementación de políticas e regulacións, e a educación e capacitación.
A vixilancia e monitoreo implica a recolección de datos e a realización de estudos para entender mellor como e por que se desenvolve a resistencia. É esencial implementar sistemas de vixilancia para monitorear o uso de antimicrobianos e a aparición de resistencia. En canto ao uso prudente de antimicrobianos, é crucial asegurar que estes medicamentos se prescriban só cando sexan necesarios e coa dose correcta. Ademais, é importante informar tanto aos profesionais da saúde como ao público sobre o uso axeitado destes medicamentos.
O desenvolvemento de novos tratamentos é outro compoñente vital nesta loita. Isto inclúe fomentar a investigación para desenvolver novos antibióticos, alternativas aos antibióticos e vacinas, así como prover incentivos ás empresas farmacéuticas para o desenvolvemento de novos medicamentos. O control de infeccións céntrase en promover boas prácticas de hixiene en hospitais e comunidades e na implementación de protocolos estritos de control de infeccións en contornas clínicas.
As políticas e regulacións xogan un papel crucial ao establecer e facer cumprir normas que limiten o uso inapropiado de antimicrobianos no medicamento e a agricultura. Fomentar a cooperación entre países é esencial para abordar a RAM a nivel global. Finalmente, a educación e capacitación son fundamentais. Isto inclúe programas de capacitación para profesionais da saúde no manexo adecuado dos antimicrobianos e campañas de concienciación pública sobre a importancia do uso axeitado destes medicamentos.
A resistencia aos antimicrobianos compromete a capacidade para tratar enfermidades infecciosas comúns, resultando en tratamentos máis prolongados, hospitalizacións máis longas e unha maior mortalidade. Tamén afecto os procedementos médicos que dependen da efectividade dos antibióticos, como cirurxías e tratamentos de cancro.
Escribe o teu comentario