Regresan os pogos, o baile e a charanga ao Revenidas, onde ninguén se kalla nada
Co fin das restricións pola pandemia, o Revenidas recuperou a esencia que o caracteriza: un festival desenfreado, co baile e os sorrisos de protagonistas.
Co fin das restricións pola pandemia, o Revenidas recuperou a esencia que o caracteriza: un festival desenfreado, co baile e os sorrisos de protagonistas.
O Adhesivo, Boikot e Ketekalles foron as bandas estrela da segunda xornada. Hoxe será a oportunidade de ver en directo a Talco, practicamente residentes en Vilaxoán, SFDK ou Bratzantifa.

Se botamos a vista un ano atrás atopamos un Revendias rebosante, con ganas de saltar, bailar e gozar da música, pero encorsetado nunha máscara e nun asento que nos obrigaba a ver o espectáculo sentados e ordenados. Nada que ver co que se viviu onte en Vilaxoán, onde o alboroto, os sorrisos e o exceso volveron ser protagonistas dun festival que recuperou o seu espírito desenfreado, ese que nin a pandemia puido reducir.
Na súa segunda xornada, e despois dun pistoletazo que durou tres horas con Boyanka Kostova e amigos encima do escenario, o festival arousán volveu poñer o listón moi alto nunha xornada que, a pesar de ser entre semana, atraeu a unha boa cantidade de público, sobre todo nas horas dos cabezas de cartel.
SEGUNDO ASALTO
Gatibu, Suu ou Laura Montagne amenizaron a velada nos primeiros compases, arrincando a festa ás 18 horas. Nun Parque de Doa Concha vestido de gala e con todas as comodidades para os festivaleros (foodtrucks, mesas onde gozar da cea, unha iluminación cálida…), o Revenidas foi collendo impulso para a volta da verdadeira charanga, a que leva por bandeira O Adhesivo.
Co seu estilo rumbero e buenrollero, O Adhesivo, que ten unha querenza especial por esta terra, ofreceu todo aquilo que propón: saltos, pogos, risas e cancións coreadas por un público entregado. Cunha escenografía coidada e adaptada a cada tema, a banda fixo botar a todo o recinto, que se inclinaba, como non podía ser doutra forma, polos seus temas clásicos, como ‘Se foi’, ‘E voar’ ou a inmortal ‘Choverá e eu verei’.

Punto a favor do Adhesivo: nesta ocasión, con motivo dos “lololo” de ‘Gat Rumberu’, a banda non activou o canón de confeti como lles vimos facer tantas e tantas veces, provocando unha choiva de papelitos. Aínda que é visualmente moito máis impactante, a banda substituíu os microplásticos por globos xigantes que lanzaron ao público e foron rebotando dun lado a outro. Quen sabe se por unha aposta pola sustentabilidade ou se conscientes de que, tan preto do mar, todo ese plástico acabaría na auga, coa ameaza que supón para peces e aves, pero a realidade é que nesta ocasión O Adhesivo adaptou o seu espectáculo facéndoo máis respectuoso coa contorna.
SEN CAOS EN KETEKALLES
Foi a quenda das súas paisanas de Ketekalles, unha banda cunha marcada reivindicación feminista tanto nas súas letras como na súa proposta, mestura de estilos que van desde o rock ata o soul pasando pola rumba flamenca. Dinámicas e rompedoras, cunha estética punk, a banda soubo sobrepoñerse a algúns problemas no audio, especialmente nos primeiros temas, que con todo non as puxeron contra as cordas en ningún momento, xa que o público fixo que xogasen en casa, polo que nesta ocasión non houbo ningún caos que remendar.
A aqueles aos que lles sobraba enerxía -ou que non tiñan que madrugar mañá- quedou forza para acompañar a Boikot e á Duendeneta no seu segundo pase do día para pechar a xornada do xoves. Hoxe sairán a escena Lendakaris Mortos, SFDK ou Talco. Chegamos ao ecuador do Revenidas e isto non fixo máis que empezar. Que pase o seguinte.
Escribe o teu comentario