A Xunta de Galicia baixou este ano de 40 a 26 as 'Parroquias de Alta Actividade Incendiaria', moitas resultaron queimadas

Cando a Xunta presentou o 1 de maio o Plan de prevención e defensa contra os incendios forestais de Galicia (Pladiga) fixouse como obxectivo que o terreo queimado durante a vixencia do plan estivese por baixo das 18.554,5 hectáreas en 2025, a media do queimado na última década. Estamos a enfilar a recta final de agosto e esa cifra quedou, tristemente, moi pero que moi lonxe: Copernicus cifra en 125.000 as hectáreas calcinadas en Galicia, segundo as previsións que se manexan nestes momentos á luz de como están a evolucionar os incendios desta onda que está a deixar en xaque a toda Galicia. 

Unha lixeira ollada ao Pladiga basta para ver como o traballo da Xunta quedou completamente obsoleto, considerando que algúns apartados, como o das parroquias encadradas na listaxe de maior risco e sobre as que habería que aplicar medidas excepcionais, son hoxe un fiel reflexo de que o investimento da Xunta, cifrada en preto de 1,8 millóns de euros para a formación e o adestramento do persoal dos servizos de prevención de incendios forestais, está moi afastada da realidade que deixa ver hoxe o lume. 

As PAAI

O Pladiga de 2024 contaba con 40 parroquias das catro provincias consideradas Parroquias de Alta Actividade Incendiaria (PAAI), localizadas case todas elas en Ourense, sendo con 28 a provincia con máis parroquias con esta categoría. Representaban, por tanto, o 70% das PAAI do Pladiga de 2024.

No entanto, no plan actual han pasado a ser só 26 as parroquias identificadas como PAAI, o que significa que hai catorce menos (unha rebaixa do 35%). No momento da presentación do plan o presidente da Xunta, Alfonso Rueda, consideraba que era unha "boa noticia" a rebaixa até as 26 parroquias. O optimismo respondía un pouco en gran medida á tendencia que viña rexistrando, sendo 2024, con "só" 755 lumes declarados e un total de 2.644,7 hectáreas de terreo queimado, un ano de marca positiva. Só en 2018 houbo cifras mellores. Hoxe, segundo as estimacións, a cifra é 24 veces superior e aínda estamos no oitavo mes do ano. Romperemos con seguridade os rexistros alcanzados nas ondas de incendios rexistrados en 2017 (62.096) e 2022 (51.643).

Seguindo os bos datos dos últimos dous anos, para este 2025 as PAAI por número de incendios reducíronse de 20 a 18, saíndo da listaxe a parroquia de Sabuguido, en Vilariño de Conso, e Changuazoso na Mezquita. Tamén sae desta listaxe Poio, aínda que entra Pontellas, no Porriño, equilibrando de novo en catro a representación de Pontevedra neste apartado. 

Na PAAI por número de incendios e virulencia tamén hai cambios, pasando de seis a catro: Castro de Escuadro, en Maceda, e Cernado, en Manzaneda, saen deste grupo con respecto ás clasificadas en 2024, onde se manteñen en 2025 Tállara, en Lousame, Quins, en Melón, Santigoso, na Mezquita, e Mourentán, en Arbo. 

É na PAII por virulencia onde hai a maior caída, xa que en 2025 só entran dentro da categoría catro concellos de Ourense: Chandrexa de Queixa, Cualedro, Oímbra e Muíños coas parroquias de Requeixo, San Millao, A Granxa e Prado de Limia, respectivamente. Así, con respecto a 2024, nin A Coruña, nin Lugo, nin Pontevedra contan con parroquias neste apartado ao quitarlle a Xunta esta consideración a Ribasieira, na coruñesa Porto do Son, Meiraos, na lucense Folgoso do Courel, e Saiar, na pontevedresa Caldas de Reis. 

Tamén caen desta listaxe Camba, en Laza, Casaio, en Carballeda de Valdeorras, Grixoa, en Viana do Bolo, Padrenda, en Padrenda, Busés, en Oímbra, A Xironda, en Cualedro, e Vilamaior dá Boullosa, en Baltar, mentres que en Chandrexa se cambiou Queixa por Requeixo. Así, de catorce pasamos a só catro parroquias neste nivel. 

A pesar dos cambios da Pladiga con respecto a 2024, o mapa correspondente ás Zonas de Alto Risco de Incendio (TSAR) é idéntico nos dous últimos plans executados pola Xunta de Galicia. 

AMEAZAS EN Ou COUREL, VALDEORRAS...

Con todo, este cambio de categoría non evitou que o lume arrasase con moitas destas parroquias que se saíron do radar do Pladiga en 2025, pero non da vaga de incendios que está a azoutar Galicia e que devorou decenas de miles de hectáreas de terreo. 

A entrada destas parroquias no Plan responde o historial das mesmas. Se sufriron dous ou máis lumes con efecto sobre máis 200 hectáreas nos últimos dez anos, ou unha media de máis de sete incendios no último lustro, entran dentro desta categoría e recoméndase adoptar medidas extraordinarias en materia de prevención contra o lume e a protección dos montes e as vivendas,

Nestes momentos podemos ver como moitas destas parroquias fóra do Pladiga foron pasto das chamas. Precisamente en Folgoso do Courel, o concello lucense que se saíu da lista neste 2025, tiñan este luns o inimigo ás portas co lume avanzando desde Quiroga e co temor de que se repita a dolorosa estampa do parque do Courel arrasado como ocorreu en 2022.

Mentres, os incendios de Chandrexa, iniciado precisamente o pasado 8 de agosto na xa citada parroquia de Requeixo, Larouco e Oímbra son xa os máis destrutivos da historia recente de Galicia. Na parroquia de Castro de Escuadro, que deixou de ser catalogada como PAAI, orixinouse un lume na noite do domingo 10 de agosto, que terminou por unir ao iniciado dous días despois en Santiso, tamén en Maceda, e que segue sen control tras queimar máis de 3.000 hectáreas.

En Oímbra o incendio declarado na Granxa comeuse xa máis de 11.000 hectáreas de terreo, saltando até Monterrei, Cualedro, Verín ou Laza. Paradigmático é o caso de Vilardevós, ausente no Pladiga de 2024 e 2025, pero con tres incendios activos desde o xoves en tres parroquias distintas e que no seu conxunto queimaron preto de 2.000 hectáreas. Ante a situación actual, e a pesar do investimento de administracións públicas como a Xunta ou a Deputación de Ourense para a prevención contra os incendios, queda patente que os plans aplicados até agora non produciron efecto, nin sequera naqueles lugares onde habían explicitado que os labores de prevención debían reforzar ante o temor de que, como en anos anteriores, o lume volvese ser o triste protagonista do verán.