Merece Alonso Montero, de 95 anos, ser fillo adoptivo de Lugo? O PSOE di que si e o seu socio o BNG que non
O catedrático nacido1928 é un da intelectuais clave na historia de recuperación do galego como lingua de prestixio no século pasado. Con todo, a figura deste histórico militante do Partido Comunista de España non convence a un sector da militancia nacionalista.
A proposta da alcaldesa de Lugo, Paula Alvarellos (#PSOE), de nomear a Xesús Alonso Montero como Fillo Adoptivo da cidade xerou división no goberno local. O recoñecemento ao soado filólogo e académico, que se achega aos 100 anos, reavivou debates sobre o seu pasado político e a súa contribución á cultura galega.
Alonso Montero, de 95 anos coñecido pola súa longa traxectoria como profesor de instituto en Lugo, deixou unha pegada indeleble na educación de varias geneeraciones da cidade. A proposta nace dun grupo de ex-alumnos do hoxe chamado IES Lucus Augusti. A súa figura, con todo, non está exenta de controversia debido á súa histórica militancia no Partido Comunista de España, que no seu momento rivalizou co nacionalismo galego de esquerdas.
Declaracións de Montero no pasado, cando acusou á fronte de ser, en relación coa defensa do idioma propio, como unha nai que quere tanto a un fillo que acaba afogándoo, non sentaron ben en algures da militancia do Bloque Nacionalista Galego, que goberna en Lugo co PSOE. Os nacionalistas non entraron por agora na polémica en profundidade. Xustificaron o seu non ao profesor argumentando que é "unha figura que non crea consenso entre os lucenses despois dos seus posicionamentos polémicos en diferentes temas". Montero non quixo replicar.
O académico, que presidiu a Real Academia Galega, é recoñecido como un dos ensaístas máis importantes de Galicia nas últimas décadas. O seu labor como escritor, tradutor e conferenciante converteuno nun intelectual de referencia, cunha produción científica que abarca a sociolingüística, a historia e a crítica literaria.

Alonso Montero foi un defensor incansable da lingua galega, á que se achegou na súa mocidade por considerala "a lingua dos pobres". O seu compromiso co idioma levouno a escribir obras fundamentais para entender a realidade lingüística e cultural de Galicia.
Obras sobre lingua e cultura galega
- "O que é preciso saber da lingua galega" (1969)
- "Informe(s) sobre a lingua galega (presente e pasado)" (1991)
- "Realismo e conciencia crítica na literatura galega" (1968)
- "Informe –dramático– sobre a lingua galega" (1973)
Estudos literarios
- "Rosalía de Castro" (1972)
- "Ao redor de Rosalía" (1985)
- "Celso Emilio Ferreiro" (1982)
- "Curros Enríquez non franquismo (1936-1971)" (2003)
Obras de temática histórica e cultural
- "A batalla de Montevideo. Vos agravios lingüísticos denunciados na UNESCO en 1954" (2003)
- "Galicia vista polo non galegos. Catrocentos autores, de Estrabón a Laín Entralgo" (1974)
Poesía e teatro
- "Versos satíricos ao modo medieval" (1998)
- "Versos republicanos e outros versos políticos" (2002)
- "Un xuízo oral (bilingüe) nunha localidade galega. Outono 1942" (2014)
Escribe o teu comentario