Precariedade e brecha salarial en Navantia-Ferrol, o persoal civil denuncia soldos por baixo do SMI

O complexo de Navantia en Ferrol, un dos centros neurálxicos da construción naval militar en España, está a vivir un momento complicado que pode desembocar nunha crise sociolaboral. O persoal civil, que inclúe a técnicos e inspectores cruciais para a certificación de buques para o Ministerio de Defensa, denuncia discriminación salarial severa, o auxe da subcontratación mediante empresas auxiliares, e a preocupación polo risco de pobreza que afecta os empregados coas nóminas máis baixas.

 

Brecha salarial
A fonte principal de malestar reside nas melloras salariais aprobadas no principio do ano. Consolidáronse incrementos de 300 euros para mariñeiros e soldados, e de 200 euros para o resto do persoal militar do Ministerio de Defensa. O persoal civil quedou excluído desta subida. 
 

Os traballadores civís, cuxo posto inclúe a inspección de construcións e obras de barcos—cubrindo desde a verificación de comunicacións interiores até o cumprimento de requisitos do Estado Maior e o período de garantía post-entrega—, realizan as mesmas funcións que os seus homólogos militares en moitos casos. 
 

O colectivo subliña que a discriminación é ilóxica, especialmente cando son os civís quen a miúdo asumen as responsabilidades dos militares durante os seus períodos vacacionais, como sinala Pablo Morgade, de USO. Esta disparidade sitúa ao Ministerio de Defensa como a entidade que ofrece os salarios máis baixos dentro da Administración Xeral do Estado (AGE).

Orzamentos elevados e soldos conxelados
O persoal civil denuncia a conxelación dos seus soldos desde xaneiro de 2025 en contraste co músculo financeiro de Defensa. O orzamento ministerial excede os 12.000 millóns de euros, e “apróbanse con gran rapidez créditos multimillonarios destinados á industria privada”. Como os 7.000 millóns recentes para a modernización de varios programas ou os 800 millóns adicionais para partidas específicas como os BAM (Buque de Acción Marítima).

Este incremento en obxectivos para a Armada fai viable a demanda dunha subida duns 200 euros mensuais para os grupos salariais máis baixos. Os traballadores argumentan que esta mellora requiriría só 36 millóns de euros, menos do 9% do custo da subida retributiva xa aplicada ao persoal militar. 

Morgade denuncia salarios que apenas alcanzan os 1.015 euros entre as categorías inferiores, é dicir apenas rozan o Salario Mínimo Interprofesional (#SMI). “Hai persoal que con 50 anos debe compartir piso” e mesmo algúns “necesiten axudas sociais”. A diferenza de 200 ou 300 euros suporía saír da “zona de risco”.

 

Externalización e perda de coñecementos
O sector naval en Ferrol é un dos máis externalizados en España. O persoal de Navantia reduciuse drasticamente pasando duns 9.000 a entre 3.000 e 4.000 empregados. O volume de traballo restante recae en empresas auxiliares que non só se ocupan de construción nos estaleiros, tamén afecto a servizos como administración, limpeza, prevención e inspección. 

Unha das consecuencias directas é a perda da experiencia e o coñecemento técnico acumulado durante décadas polos profesionais públicos. Ironicamente, o persoal interno a miúdo debe formar aos traballadores das subcontratas, só para que a Administración termine pagando tarifas superiores por eses mesmos servizos externalizados. Este modelo, especialmente en proxectos de alta tecnoloxía como as fragatas F-110, compromete o know-how e a calidade da xestión interna.

A situación complícase pola falta de renovación nos cadros profesionais. O persoal civil do Ministerio de Defensa pasou duns 55.000 traballadores en 2006 a pouco máis de 20.000 na actualidade. Isto tradúcese nunha media de idade ao redor dos 55 anos, anticipando que unha parte significativa do colectivo xubilarase nos próximos dez anos.

A insuficiente reposición de prazas (con miles de postos que se perden cada ano) provoca un enfraquecemento estrutural que mina a capacidade operativa e técnica do Ministerio. 
 

En Ferrol, o persoal civil, que inclúe uns 500 empregados entre o arsenal e outras unidades, considera que se non hai unha solución nos próximos meses aumentarán a presión sobre o Ministerio. Con iso a mobilización continuará, incluíndo a coordinación de protestas a nivel nacional e a ameaza de paros ou folgas, ata que se asine e publique un acordo oficial que garanta a igualdade salarial.