Santi Comesaña, o futbolista paciente sopra as 300 velas no fútbol profesional

A carreira de Santi Comesaña trazou sempre unha liña ascendente. Á velocidade indicada, sen repuntes nin caídas, a un ritmo sempre sostido e á alza. Ese pode ser o maior valor do centrocampista galego, que nin no campo nin na vida corre riscos nin ten présa por tomar a decisión axeitada, o que pode considerar unha virtude nun mundo tan exixente como o do fútbol, onde as velocidades en moitos casos son de vertixe.

O vigués explotou moi novo cando só era unha promesa nun club da extinta Segunda B como o Coruxo. O lóxico é chamar a atención de clubs da contorna, pero Comesaña cativou aos observadores do Raio Vallecano, onde foi ascendendo posicións até chegar a ser o capitán do cadro franjirrojo. Sete anos no Raio e dous ascensos contemplan a traxectoria dun xogador que se gañou o dereito a ser lenda rayista -noveno futbolista con máis presenzas cos madrileños- polo que suspiraba media Primeira cando o seu contrato estaba a piques de expirar.

É neste punto onde apareceu o Vilarreal e botou o resto por este xogador que agora, con 27 anos, atópase na plenitude da súa madurez deportiva. Un ano complicado de adaptación como o anterior -con cambios no banco groguet- levárono a asentar como un futbolista fundamental no esquema de Marcelino, que atopou en Comesaña a súa prolongación sobre o terreo de xogo. 

Até agora, participou no oito partidos de liga e suma sete titularidades. Só na pasada xornada, contra As Palmas, tivo algo de descanso, aínda que saíu ao verde cando restaba un cuarto de hora para o 90 e o marcador reflectía o empate. O asubío final resume a influencia de Comesaña no xogo: do 1-1 pasamos ao 3-1 final para o Vilarreal, con asistencia de Comesaña a Baena mediante para pechar o choque nun duelo no que o olívico foi o diapasón do xogo desde que ingresou ao campo. 

Precisamente, nese partido celebrou os 300 servizos no fútbol profesional, cifra que alcanzou uns días antes, o xoves contra o Espanyol. Co Vilarreal terceiro na táboa -cinco vitorias, dous empates ante Valencia e Atlético de Madrid e só unha derrota fronte o líder, o Barça-, Comesaña vive un gran momento de fútbol, tan bo como o do seu equipo, que volve aspirar a meter en Champions e ser o picante da competición doméstica. Baixo a batuta de Comesaña, o submarino pode ser o que queira ser, aínda que sexa amodo, pero con boa letra.