Os nenos en Ferrol non queren o 10 de Messi, prefiren o 22 de Joselu, lenda do Racing de Ferrol

Chegou para tres tempadas e alá van nove anos de goles e gloria. José Luís Gómez Pérez gañouse o dereito a figurar con letras douradas nos libros de historia do racinguismo.

O máximo artilleiro dos máis de 100 anos de historia do Racing de Ferrol celebrou o ascenso dos seus desde a bancada. Con ofertas de Primeira no seu día, nunca abandonou ao seu equipo, ao que agora podería deixar en Segunda, como prometeu. 

Polas empinadas rúas de Palmeira conducía o balón, de arriba a abaixo, de punta a punta. Pegado a unha pelota e só librar dela para enviala ao fondo da portaría. Os obuses romperredes foron sempre o seu selo, a firma que o distinguiu como un futbolista que, sen pasar pola elite, era temido en todos os campos. A carreira de José Luís Gómez Pérez 'Joselu' non está ligada a grandes títulos nin a partidos de Champions. Talvez porque el non o quixo así, porque ofertas non lle faltaron. Con todo, lonxe dos focos da Primeira División, Joselu fixo goles, conquistou corazóns e converteuse en lenda do Racing de Ferrol, equipo que catapultó de Terceira até Segunda División.

O futuro de Joselu xa era prometedor cando despuntaba na Madroa, pero en Vigo non gozou de oportunidades nun Celta que a principios de século vivía un momento especialmente delicado en Segunda División. O ariete fixo as maletas e probou fortuna lonxe de casa: Lorca, Teruel... Con todo, non foi ata que chegou ao Cerceda que empezou a chamar a atención de propios e estraños. Tantos goles fixo que o recrutou a #SD Compostela e en só dúas tempadas, do pozo á división de bronce, converteuse no buque insignia dos da capital. O Racing de Ferrol botou as súas redes sobre o '9' en 2014 e, o demais, é historia.

LENDA RACINGUISTA

Gol a gol, até máis dun centenar, números que o colocaron no máis alto da táboa de artilleiros da historia do cadro departamental. Co dianteiro o Racing aspiraba sempre a todo, pero o proxecto descompúxose no norte de Galicia e os verdibrancos deron cos seus ósos en Terceira División. 

Nese momento Joselu puido ir, porque ofertas había, e a espuertas. Tamén puido marchar moito antes, cando equipos de Segunda División e até de Primeira chamaron á súa porta, ofrecéndolle un soldo moito maior que o que percibía en Ferrol e aspiracións máis altas que as do modesto Racing. Raio Vallecano, Almería, e hastas cantos de sirena procedentes de Grecia e ligas asiaticas trataron de convencer a José Luís, que pensou sempre en verde. 

A pesar de todo, Joselu xurou amor eterno á parroquia da Malata, e fixo o que só sabe facer: rematar a porta. Os seus tantos fixeron que a paso do Racing por Terceira fose efémero e que lle valese só para tomar impulso. Nos anos seguintes, e con el sempre como referencia, Joselu e a súa Racing volvían figurar en todas as quinielas para pelexar o ascenso, xa que contar co pichichi era sempre sinónimo de éxito. 

Os playoff resistíronselle sempre, pero o ribeirense empeñouse en levar aos seus todo o máis alto, a devolvelos á división de prata, esa que os ferroláns abandonaron cando el aínda era un diamante por puír no Celta de Vigo.

GOZAR DO ASCENSO NA BANCADA

Esta tempada 2022/23, e despois de quedar co mel nos beizos varias veces, Joselu puido saborear o ascenso. Desgraciadamente, non o fixo no campo. Este foi o ano máis duro para o 22 do Racing, que vive acosado polas lesións a menos de dúas semanas para soprar 36 velas na súa torta de aniversarios. 36 primaveras que celebra todo o racinguismo, que tanto debe ao seu capitán, que nunca abandonou o barco nos momentos de zozobra. 

Aínda con todo, este ano fixo cinco muescas máis no seu infatigable fusil: Córdoba, Mérida, Pontevedra, Linares e Alcorcón. Hai que remontar ao mes de febreiro para atopar a última vez que Joselu vestiuse de curto, ante a Cultu. Desde entón, está a se recuperar dunha doenza no seu maltreito xeonllo, esa xa operada, cunha lesión dexenerativa e que loce un costurón que lle lembra a súa participación en mil batallas. Agora, parece empuxalo constantemente ao dique seco. O fútbol quixo premiar o seu esforzo co ascenso, que cantou como un afeccionado máis do Racing os goles de Jardí contra o Celta B, o seu ex. 

O técnico, Cristóbal Parralo, sempre o tivo en mente, mesmo cando non puido convocalo. "Para nós, xa non esta tempada senón nas últimas campañas, foi un xogador moi importante. É un xogador moi querido no vestiario e unha baixa sensible desde hai xa tempo. Desgraciadamente, levamos xa tres meses sen el e sen os seus goles. Joselu é o máximo goleador na historia do club", valoraba o técnico hai unhas semanas, consciente da importancia de contar con el no vestiario. 

A CABEZA ALTA

"É o que hai, non hai moito que facer", afirmaba resignado ante os medios hai uns meses cando se confirmou a súa lesión. Con paciencia infinita e co apoio do adestrador e a bancada, que lle deu todo o agarimo para levar estes momentos, Joselu nunca se marcou prazos para o seu regreso. Agora, o seu seguinte partido co Racing podería xogalo en Segunda División, se desexa despedir ao grande, aínda que talvez, e pola súa saúde, a final contra o Amorebieta sexa o seu último servizo no fútbol. 

O racinguismo tamén recoñece a súa contribución e chegado o minuto 22 non son poucos os que arrincan a aplaudir para ovacionar ao home que loce o brazalete do Racing de Ferrol. Joselu é o motivo polo que na cidade departamental os raparigos non queren pór o 10, senón un número máis alto, o 22 do seu ídolo, do seu goleador, do emblema do Racing, polo que os afeccionados piden retirar ese dorsal como mostra de agradecemento. De ir, farao coa cabeza alta e a conciencia tranquila, sabedor de que o deu todo. 

"Este ascenso de categoría non só é un triunfo do Racing é un triunfo de todo Ferrol. Aos ferroláns, o que vos pido é que esteades tranquilos, xa que este club vai seguir levando o escudo de Ferrol por España adiante cun gran orgullo e moita honra. Aúpa Racing", delcaró o luns ante unha Praza de Armas chea até a bandeira, un día no que aproveitou para lembrar a outros como Chinés, Mouriz ou Silveira, tamén historia do Racing. Exemplo de racinguismo, de humildade e sacrificio, Joselu gañouse con palabras e actos figurar con letras douradas na historia do club e a cidade. "Eu vin xogar a Joselu". Un legado inquebrantable.