“Vannos a ver volver”: 5 razóns para crer no ascenso directo do Racing de Ferrol

180 minutos. Esa é a distancia que separa ao Racing de Ferrol da Segunda División, unha categoría á que podería regresar tres lustros despois tras un longo periplo polas catacumbas do fútbol nacional. O cadro da cidade departamental ten ante si unha oportunidade histórica nun ano xa de seu moi meritorio que podería culminar cun ascenso directo ante a súa afección e proclamar campión do Grupo 1 da Primeira RFEF. 

O pesimismo é algo que vai no ADN dos equipos galegos: o penalti de Djukic, o fallo de Beauvue en Old Trafford, o segundo posto na primeira volta ligueira dun Compos que se desinflou a finais dos 90… Os descensos de Lugo e Pontevedra non convidaban o optimismo, pero o Racing ten dous partidos para cambiar a historia e sumar á corrente de “pensa en verde” que tan ben funcionou no Carballiño, onde o Arenteiro logrou promocionar a Primeira RFEF e gañar a liga. Hai unha serie de elementos que xogan a favor do Racing.

LIÑA ASCENDENTE

A tempada do Racing de Ferrol é o reflexo dunha planificación meticulosa e paciente. Sen présa pero sen pausa, os ferroláns experimentaron un proceso de cambio e mellora, fortalecer cada tempada sen asumir grandes perdas até lograr un bloque compacto e sólido que lle garanta o éxito. Tras o traumático descenso a Terceira  na tempada 17/18 e unha fulgurante volta a Segunda B só un ano despois, na Malata sempre pelexaron polo ascenso, salvo no primeiro ano de regreso, quedando en metade de táboa. O ano pasado levaron o bronce ligueiro e só o gol de Jiménez no playoff apeounos da final, onde se deron cita o Vilarreal B, que ascendeu ao cabo, e o Nástic, verdugo dos galegos. 
 

BLOQUE

Volvendo ao do bloque compacto, a virtude deste Racing de Ferrol é que soubo reunir nun persoal a experiencia e experiencia de xogadores curtidos en mil batallas, como Joselu, Heber ou Álex López, e o talento e a proxección de mozas da talla de Carlos Vicente, Brais Martínez ou Luís Chacón, canteirán e autor do gol da remontada contra o Badaxoz, a súa quinta diana do torneo. A isto, hai que engadir o acerto en moitos das fichaxes, como o de Gazzaniga o ano pasado para substituír a Mackay  ou o de Manu Xusto para ser a referencia atacante, papel que cumpriu á perfección co seu once tantos. Motivos para crer no bo facer da súa secretaría técnica.

PARRALISMO

A traxectoria de Cristóbal Parralo nos bancos non era a mellor até a súa chegada á ría de Ferrol. O principio do fin do Deportivo da Coruña comezou con Parralo ocupando a caseta de Riazor. As súas experiencias posteriores en Alcorcón  e Racing de Santander non foron moito mellores. Con todo, desde que tomou as rendas do Racing en febreiro de 2021, soubo con exactitude cara a onde quería levar ao seu equipo. O gran logro de Parralo foi trasladar da lousa ao campo o seu concepto de fútbol. O seu Racing é un equipo ofensivo e intenso, unha verdadeira dor de muelas para todos os seus rivais. Con todo, outro punto a favor do técnico é que conseguiu que o seu equipo nunca baixe os brazos ante a adversidade: onde non chegan os pulmóns ten que chegar o corazón, algo fundamental nesta categoría. Grazas a esa entrega, os verdibrancos cultivaron moitos puntos nos minutos finais.
 

O CALENDARIO

O calendario que ten por diante o Racing é, a priori, alcanzable. Os dous partidos que quedan son contra rivais dun nivel máis baixo: primeiro fóra, contra o CF Talavera, un equipo xa descendido e que ocupa o faroliño vermello; o segundo en casa, coa súa xente e contra o Celta B, un equipo irregular, capaz do mellor e o peor pero o cuarto mellor visitante do campionato -só Castela, Alcorcón e o propio Racing melloran os seus rexistros neste capítulo-. Os perigos? Un ramallazo de orgullo do Talavera ante o seu público no que será o seu último partido en casa antes do seu descenso aos infernos. Os manchegos poderían tirar de caste para plantar cara ao Racing. No caso do filial celtiña, poderían chegar ao choque sen haber sacado aínda o billete a playoff. Empatan a 58 puntos co Linares, co que batallan pola última praza de promoción. A Xornada 38 promete ser decisiva.
 

Os DEMAIS

Se algo caracterizou a este campionato é a irregularidade dos favoritos. Pasoulle ao Córdoba, que despois dun gran inicio caeu por completo na segunda volta, e estalle pasando ao Alcorcón, que deixou de depender de si mesmo ao empatar en Santo Domingo o pasado fin de semana. Co Dépor fóra da ecuación, o ascenso directo queda en mans dos galegos ou para un equipo madrileño. O Alcorcón, con só dous triunfos nos seus últimos oito duelos, e o Real Madrid B, que suma tres derrotas sen ver porta nos últimos catro partidos -só foi capaz de gañar ao pechacancelas-, non demostraron a regularidade suficiente como para proclamar campións nin como para pensar que non tropezarán nos dous partidos que quedan: San Fernado e San Sebastián de los Reyes os amarelos; Fuenlabrada e Alxeciras os brancos.