'Seis poemas galegos', de Lorca, celebra o seu 90 aniversario no antigo local da Editorial Nós

O local que historicamente exerceu como sede da Editorial Nós --fundada por Ánxel Casal-- reabriu '' este sábado, de forma excepcional, para acoller a celebración do 90º aniversario da impresión de 'Seis poemas galegos', de Federico García Lorca.

O acto, impulsado polo Concello de Santiago e Alvarellos Editora, reivindicou o "significado histórico e cultural" do único libro que Lorca escribiu nunha lingua diferente ao castelán. A súa celebración coincidiu coa data na que, segundo o colofón da edición orixinal, finalizouse a impresión do volume, o 27 de decembro de 1935.

Ademais, tivo lugar na mesma localización na que se realizou a impresión, no número 15 da rúa do Vilar. Segundo detallou Alvarellos Editora, a propietaria deste emblemático espazo --e sobriña de quen llo alugou a Ánxel Casal en 1933-- foi quen o cedeu "xenerosamente".

A celebración, que sumou o acompañamento musical de Uxía Senlle e Pablo Novoa, contou coas intervencións da alcaldesa, Goretti Sanmartín, e o editor Henrique Alvarellos. El mesmo encargouse dunha reedición de 'Seis poemas galegos' publicada polo selo que el dirixe en 2018. Ademais, investigou sobre a relación do escritor con Galicia.

Durante a súa intervención, a rexedora destacou o libro como un "valioso" exemplo de "inmersión cultural": "Ensínanos a capacidade dun poeta para mergullar nunha cultura para el allea até facela propia a través da creación, desde o respecto, o coñecemento e o afecto".

Este é un aspecto que tamén recoñeceu a Ánxel Casal como editor e que relaciona coa súa intención de conseguir que "houbese cada vez máis libros e máis recoñecemento do idioma galego". "Cada libro que se publicaba en galego era unha celebración conxunta", apreciou Sanmartín.

Así mesmo, comparou a Lorca coas Irmandades dá Fala no seu defensa do teatro como "xénero de transformación social". Isto levouna a lembrar que o dramaturgo trouxo á súa compañía A Barraca á Praza dá Quintana en 1932: "Aí estivo a facer que o teatro clásico chegase á maioría da poboación, a esas clases populares das que entendía que así poderían avanzar, poderían progresar".