O legado oculto de Cela: 231 cartas revelan a rede cultural do Nobel galego
O Consello da Cultura Galega (CCG) e a Fundación Camilo José Cela liberaron dixitalmente 231 cartas recibidas polo premio Nobel, un tesouro epistolar que retrata as súas conexións con intelectuais, artistas e entidades galegas. O arquivo, presentado este martes na sede da fundación en Padrón, inclúe misivas de personalidades como Celso Emilio Ferreiro, Isaac Díaz Pardo e Mariano Rodríguez Tudela, ademais de documentos vinculados á tradución ao galego da familia de Pascual Duarte.
A presidenta do CCG, Rosario Álvarez, subliñou durante a presentación a "extensa rede de relacións" que Cela cultivou con Galicia, abarcando desde círculos académicos até o ámbito cultural máis diverso. "Estas cartas reflicten un diálogo constante coa identidade galega, tanto na súa faceta literaria como no seu compromiso social", afirmou. Pola súa banda, Anxo Lorenzo, director xeral de Cultura da Xunta, destacou que este fondo axudará a comprender "a galeguidade que impregnou a vida e obra do Nobel", máis aló da súa imaxe pública.
Galeguidade en cada liña
A primeira fase do proxecto, coordinada pola directora-xerente da fundación, Covadonga Rodríguez, inclúe correspondencia cunha trintena de autores. Entre os documentos destacan as cartas intercambiadas coa Fundación Rosalía de Castro, o manuscrito do prólogo de Otero Pedrayo para a edición galega de Pascual Duarte e as reflexións de Vicente Risco sobre a súa tradución. Mariano Rodríguez Tudela, amigo íntimo do autor, tamén emerxe como figura recorrente neste mosaico de influencias.
Un proxecto en expansión
Rodríguez adiantou que esta iniciativa "crecerá con novas colaboracións", integrando máis fondos de arquivos privados e públicos. "É só o inicio para explorar a pegada de Cela na cultura galega", asegurou. As cartas xa están dispoñibles na web do CCG, democratizando o acceso a un legado que até agora permanecía na sombra.
A difusión deste epistolario non só enriquece o estudo da traxectoria do autor da colmea, senón que tamén ilumina o armazón cultural de Galicia durante décadas decisivas. Unha viaxe íntima, en papel e tinta, que confirma a Cela como un nodo esencial na historia literaria galega e española.
Escribe o teu comentario