Así é a nova pelicúla de Margarita Ledo, 'Prefiro condenarme' (vídeo)

O próximo 22 de novembro, coincidindo coas xornadas previas ao Día Internacional para a Eliminación da Violencia contra a Muller, chegará ás salas de cine “Prefiro Condenarme”, a nova película da cineasta e catedrática Margarita Ledo Andión. A obra foi seleccionada para a sección Novas Ondas do Festival de Cine Europeo de Sevilla, onde fará a súa estrea internacional o 9 de novembro.

A película, producida por Nós Produtora Cinematográfica Galega S.L e distribuída por Atalante, foi definida pola súa autora como unha exploración da “liberdade afectivo-sexual das mulleres de clase traballadora” en Galicia durante a ditadura. Ledo Andión apóiase na historia de Sagrario, unha mariscadora de Ferrol que enfrontou un xuízo por adulterio en 1972 debido á súa relación cun carpinteiro. Como explica a directora, Sagrario representa “unha figura de resistencia que desafía as regras, reclamando o seu dereito a desexar e ser desexada”. A través de arquivos en risco de degradación, a película recupera pezas documentais, fotografías e gravacións de medios da época, compondo unha crónica visual da represión e a sororidade nun contexto de censura e desigualdade.

Con guion da propia Ledo Andión xunto a Eva Veiga e fotografía de Alberte Branco, o filme segue o estilo particular da directora, quen en anteriores producións como Nación (2020) demostrou o seu interese polo corpo feminino como “documento de resistencia e memoria”. A produción conta ademais coa participación de artistas como Melania Cruz, Iria Pinheiro e Antón Lopo, quen se suman á representación dunha narrativa introspectiva e reivindicativa.

Sagrario Ribela Fra, interpretada por ela mesma no filme, encarna unha loita contra a violencia estrutural que se estende tanto no ámbito social como familiar, e que na película queda explícita nun proceso xudicial que desafía a moral da época. Segundo o equipo de dirección, a trama pon de relevo o contraste entre os dereitos das mulleres de clase baixa e as que ocupan posicións privilexiadas, revelando así as contradicións dunha sociedade marcada polo patriarcado e a xerarquía.

Ledo Andión, recoñecida no ámbito cultural galego co Premio Nacional dá Cultura Galega e varios premios de cine, explica que a súa obra non só aborda a represión senón “o desexo de ser e de existir, libre de censura”.