Guindos defende o desenlace do Popular fronte a un concurso de acredores

O ministro de Economía, Industria e Competitividade, Luís de Guindos, defendeu o procedemento de resolución e posterior venda de Popular a Santander, dado que a alternativa sería un concurso de acredores, o que xeraría "incerteza" nos depositantes.

O titular de Economía sinalou durante a súa intervención na Comisión de Economía do Congreso para explicar a venda do banco Popular a Santander que en España máis dun millón de fogares eran depositantes da entidade e que para eles acudir a un concurso de acredores xeraría "enormes atrasos e incertezas" na recuperación dos seus aforros.

Segundo explicou o ministro, no momento en que se acometeu a resolución e posterior venda, Popular contaba con 60.347 millóns de euros en depósitos, dos que uns 30.900 millóns de euros correspondían a particulares e outros 8.300 millóns de euros a pemes. Para De Guindos, "logrouse salvagardar totalmente os intereses dos depositantes", algo que "non é baladí á luz das cifras".

De Guindos puxo en valor que o proceso se levou a cabo sen comprometer "nin un só euro de diñeiro público", a diferenza do que ocorreu "fai cinco anos", en referencia a Bankia. "É importante ter en conta que as medidas adoptadas non comprometeron nin un só euro de diñeiro público nin presente nin futuro", engadiu.

Para De Guindos, o "desenlace" de Popular non sería posible "sen un sistema financeiro saneado", no que o desapalancamiento reduciuse desde os 50 puntos de Produto Interior Bruto (PIB) que representaba durante a crise ata atoparse por baixo da media da zona euro nestes momentos.

O ministro explicou que as "regras de xogo" europeas implican que os accionistas son os primeiros que deben asumir as perdas dun banco para evitar "calquera impacto sobre as arcas públicas", e afirmou que é a Junta Única de Resolución (JUR) a que decide cando e como se debe intervir un banco, tras o cal é o Fondo de Reestruturación Ordenada Bancaria (FROB) o que acata as súas decisións.

Neste sentido, sinalou que a JUR soamente pode poñer en marcha unha resolución tras constatar que a entidade se atopa en serias dificultades e é inviable ou, polo menos, é "razoablemente previsible" que entre nesa situación, algo que determina o Banco Central Europeo (BCE).

Por outra banda, a JUR debe constatar que non existen alternativas de solución privada e, ademais, deben existir "razóns de interese público" para acometer a resolución.

DOUS PROGRAMAS DE LIQUIDEZ DE EMERXENCIA

De Guindos revelou que Popular pediu un plan de Asistencia de Liquidez de Emerxencia (ELA) o luns e outro o martes ante unha "fuga de depósitos de tal magnitude" que levou á perda de liquidez ás 15.00 horas do pasado martes.

A entidade non puido solicitar máis liñas de emerxencia por falta de colaterais e nesa situación a entidade non podería abrir as portas das súas sucursais o mércores e viuse dirixida a un proceso concursal, segundo o ministro.

A VENDA FOI "TRANSPARENTE E NEUTRAL"

En opinión de De Guindos, o proceso de venda que se puxo en marcha no marco da resolución foi "aberto, transparente e neutral" e ao mesmo convidouse a cinco entidades financeiras.

Delas, soamente dúas asinaron o acordo de confidencialidade para formar parte do procedemento e a "oferta gañadora" foi a de Santander, hoxe propietario do 100% das accións do banco e dos seus activos e pasivos "presentes e futuros".

"O prezo de venda resultou superior á valoración da entidade que fixera o experto independiente" -que arroxaba un buraco de entre 2.000 millóns e 8.000 millóns-, indicou De Guindos, segundo quen a entidade presidida por Ana Botín comprometeuse tamén a garantir a liquidez necesaria para asegurar o funcionamento da entidade "desde o mesmo día da operación", de forma que as sucursais de Popular puideron abrir as súas portas o mércores "con total normalidade".