Os procesados da Sala Yago evitan o cárcere

A Fiscalía e a defensa dos 12 acusados de okupar a compostelá Sala Yago entre o 18 e o 25 de outubro de 2011 chegaron a un acordo no xuízo que se celebrou este luns no Xulgado do Penal número 1 de Santiago de forma que todos eles evitarán o cárcere.

A dous deles atribuíaselles, ademais da okupación, un delito de tenencia ilícita de explosivos que admitiron co obxectivo de que a representante do Ministerio Público rebaixase a pena que solicitaba para eles ata un ano e medio de prisión.

Deste xeito, e tras solicitar os seus avogados a suspensión por ausencia de antecedentes, este beneficio foi concedido polo xuíz, Luís Aláez, condicionado a que non delincan durante ese tempo.

Desta forma, o desenvolvemento do xuízo --que quedou visto para sentenza-- cinguiuse á deliberación en torno ao outro delito, o de usurpación dese espazo privado, unha sala de cinema e teatro do centro histórico compostelán, que se atopaba en estado de abandono desde 2007.

DOUS MESES DE MULTA DE 6 EUROS DIARIOS

Nove dos 12 acusados recoñeceron a okupación, tras as conversacións dos seus letrados coa fiscal, de modo que esta pide para eles dous meses de multa a razón de seis euros diarios.

Aínda que inicialmente só ían ser dous os que non o admitisen, un dos presentes na sala e un dos dous que compareceron por videoconferencia, ao final os dous acusados que utilizaron este método --uno desde o cárcere en León e o outro por acharse en Cáceres-- negaron os feitos dos que se lles acusaba.

Con todo, a avogada que representou ao cidadán que declarou desde Estremadura pediu que se considere que o seu cliente si recoñeceu os feitos.

NEGOCIACIÓN E REBAIXA DAS PENAS

No caso das tres persoas que non recoñeceron a okupación --un deles porque asegurou que estaba alí realizando labores xornalísticos, outro que indicou que acudira a almorzar esa mañá e o terceiro que asegurou que ao non haber prazas nos albergues da cidade decidiu utilizar esta sala para durmir--, o Ministerio Público mantén a súa demanda, con seis meses de multa a razón de 20 euros diarios.

Pola súa banda, as distintas defensas pediron que os delitos se desen por prescritos, ao superarse amplamente o período dun ano correspondente a delitos leves, pero a fiscal rexeitou que isto sexa tido en conta ao existir un delito de maior consideración na causa como o de tenencia de explosivos. En calquera caso, os avogados defensores demandan a libre absolución dos seus representados.

TESTEMUÑAS

Entre as testemuñas que si compareceron esta xornada estiveron tres axentes policiais, un dos cales dixo que para o desaloxo tivo que accederse ao edificio polos balcóns, aínda que non puido aseguralo, ao saber deste extremo por compañeiros.

Tamén un xornalista do xornal El País que acudiu á Sala Yago aqueles días respondeu ás preguntas da defensa e da representante do Ministerio Fiscal, ante os que destacou que este espazo --aínda hoxe abandonado-- ofreceu múltiples actividades culturais e que el accedeu ao edificio a través da porta central e sen ningún tipo de restrición, pese ao cartel indicativo de que non eran benvidos nin policía nin prensa.

Tanto el como outras persoas resaltaron que individuos de todas as idades, mesmo familias, frecuentaron a Sala Yago coa súa 'reapertura' en 2011.

A okupación coincidiu co mandato do alcalde popular Gerardo Conde Roia, e durante o desaloxo producíronse altercados e houbo unha carga policial.

HISTORIA

A Sala Yago, a máis antiga da cidade de Santiago no seu día, pechou as súas portas en xuño de 2007 cunha festa que pretendía servir de homenaxe a todos os que "fixeron posible este soño", como manifestaba entón un dos responsables da actividade cultural deste local. A súa última etapa comezou en 1946, sendo o centro cultural da vida de Santiago case 50 anos.

As orixes da Sala Yago remóntanse a 1946, cando deixaba de ser a sede de Correos e abría as súas portas como salga de cinema a cargo da empresa Xesto Neto, que tamén xestionaba 'Capitol', outro dos grandes cinemas de Santiago.

O declive dos grandes cinemas acabou coa renovación en 1998 desta sala, e tras unha transformación física que desembocou nunha nova etapa, en 2002, con Monicreques Cachirulo e Teatro do Noroeste. Gañou o 'Premio especial Max' da SGAE, xunto coa Sala Galán e a Sala Nasa (que o rexeitaron) e Teatro Noroeste converteuse na súa compañía residente.