Abril Camiño publica 'Catro flocos de neve, catro pingas de auga': "É a historia de catro mulleres que o viviron todo xuntas"

Abril Camiño é unha escritora galega que naceu en 1980, aínda que, en o seu blogue persoal, sinala que non está moi de acordo con iso. E é que a Abril Camiño que nós coñecemos, "naceu na primavera de 2015, nese momento tolo en que decidiu dedicarse a escribir historias de amor". Foi entón cando entendeu que ningún traballo enchéraa nunca por completo porque escribir era o que sempre lle faltou. 

Desde entón regalounos novelas, sobre todo de amor romántico, entre as que podemos destacar A petición de Olivia ou O Onte, nós e un mañá imposible. E o próximo 10 de febreiro sacará ao mercado, autopublicada, Catro flocos de neve, catro pingas de auga, unha nova historia cuxa trama se afasta daquelas ás que nos ten afeitos.

En GaliciaPress entrevistamos a Abril Camiño para saber como xurdiu esta novela ou que atoparemos entre as súas páxinas (mesmo nos deixou un pequeno adianto). Quixo compartir con nosos os seus gustos lectores, e é que ademais de escritora, Abril Camiño é unha auténtica devoradora de libros.

A escritora galega Abril Camiño /@abrilcamino

Como nace Catro flocos de neve, catro pingas de auga, a novela que estás a piques de lanzar ao mercado?

O certo é que foi un proceso de creación en varias fases. A primeira semente foi que sempre me apeteceu escribir unha historia sobre unha diva, pero non se me ocorría unha trama na que encaixala. Iso chegou cando pensei en relacionala coas súas fillas, con quen sufriu máis que gozado esa traxectoria de diva da súa nai. E o resto veu rodado. A anécdota é que todas estas ideas empezaron a xurdirme a mediados de 2019 e esperaba escribila a longo prazo, quizá en 2022 ou 2023, pero chegou o confinamento… e pareceume que ese era o seu momento.

Polo que contas na súa sinopse, nada ten que ver coas historias de amor romántico ás que nos tes afeitos. Pero a parte dos segredos e as feridas do pasado entre familiares lembra, quizá un pouco, a A vida despois de ela. Teñen algo en común estas dúas novelas?

Si, xustamente o que dis: son as dúas únicas novelas que escribín en que a trama principal non ten nada que ver co amor romántico, senón que son historias de familia. E, efectivamente, en ambas hai secretos e feridas do pasado. Ademais, as dúas ambiéntanse nunha casa en que, por razóns diferentes, os seus protagonistas atópanse máis ou menos atrapados. Pero ata aí chegan as similitudes: mentres que A vida despois de ela é un drama, Catro flocos de neve, catro pingas de auga é moito máis lixeira, menos intensa, máis dinámica, digamos.

Devandito isto, que nos imos a atopar entre as súas páxinas?

É unha novela escrita en dous tempos. No presente, atopámonos con que Violet Deveraux, a gran diva de Studio 54 e escritora de culto, sufriu un accidente que obriga ás súas tres fillas a desprazarse á súa casa para coidala. Hai moitos anos que non conviven as catro e haberá un pouco de todo: rozamentos, segredos que se descobren, feridas que se reabren, pero tamén certa nostalxia e moito humor.

Ao mesmo tempo, imos coñecendo todo o seu pasado, o das catro, en capítulos intercalados, narrados polas catro protagonistas. E neses capítulos viaxaremos ao Nova York de Studio 54, aos anos 80, a París no fin de milenio, ao Nova York do 11S, que é xa unha cidade diferente á que Violet coñecera de moza… e así iremos comprendendo mellor as dinámicas entre as catro protagonistas.

Din que todos os escritores deixan parte deles nos seus libros, nos seus personaxes. Teñen algo de ti Violet, Maggie, Andy e Belle?

Pois a verdade é que… non. É unha historia que se baseou moito máis na introspección psicolóxica en diferentes tipos de caracteres que en experiencias ou emocións propias.

Ao final non vai ser tan certa esa afirmación! Que é o que máis che custou escribir deste libro?

O que máis me custou foi darlles ás catro protagonistas a mesma relevancia, porque cun personaxe como Violet, que brilla tantísimo, era fácil que as outras tres quedasen eclipsadas. Ademais, á fin e ao cabo, a maioría de avatares da vida das súas fillas están marcadas polas experiencias da nai. Por iso sorprendeume moito que cada unha do meu lectoras cero tivese unha protagonista favorita, así que supoño que conseguín o obxectivo.

 E a parte que máis gozaches?

O que máis gocei, sen dúbida, foi a liberdade que me deu Violet para “inventarme” a súa vida. Afeita a personaxes moi cotiáns, escribir sobre unha muller que tivo unha vida incrible permitiume facerlle vivir experiencias que en ningunha outra das miñas novelas terían cabida.

Podes adiantarnos algo da historia destas catro mulleres? Unha escena, un parágrafo, unha frase…

Portada da nova novela de Abril Camiño /@abrilcamino

Faime moita ilusión compartir cos lectores de Galiciapress o prólogo da historia, que é moi cortito pero empeza a explicar moitas cousas, entre elas, o título da novela:

«Ningún científico púidoo probar, pero é unha crenza xeneralizada que non existen dous flocos de neve iguais. Que na formación microscópica deses cristais conxelados non hai similitude algunha.

Pero a neve se derrite. Convértese en auga.

«Son como dúas pingas de auga», di a sabedoría popular cando dúas persoas parécense tanto que é difícil establecer os límites de onde acaba unha e onde empeza a outra.

Esta é a historia de catro mulleres que o viviron todo xuntas. Que levan décadas considerándose catro flocos de neve. Tan distintas que teñen que lembrar a miúdo que se queren para que as diferenzas non as separen. Pero, cando se reúnen, cando deixan caer as barreiras, producen tanto calor que derriten o xeo. Conseguen que catro flocos de neve convértanse en catro pingas de auga».

Grazas por deixarnos ler este pequeno fragmento por adiantado, Abril. Dixeches hai pouco que só tiveches unha novela bestseller, pero a pesar diso es afortunada por poder dedicarche exclusivamente á escritura. Iso dáche seguridade á hora de publicar novas historias ou, cando o fas, tes medo de que non sexan ben acollidas?

Bo, un pouco de medo sempre hai. Vivir da escritura é tremendamente inestable. No meu caso, sei que se encadeo dous ou tres novelas que non teñen unha boa acollida…, probablemente acábelleme a posibilidade de seguir vivindo en exclusiva disto. Pero tamén é certo que teño un grupo de lectores habituais bastante numeroso que sempre acolle as miñas novas historias con moitísimo agarimo, e iso achega moita seguridade.

Despois de Catro flocos de neve, catro pingas de auga, que vén? Que outros proxectos tes en mente?

Pois… non podo contar moito. Só direi que, se nada se torce, darei unha gran sorpresa nos próximos meses e que poderedes volver lerme antes de que acabe o ano. E ata aí podo ler.

Para acabar, imos facerlle un par de preguntas á Abril Camiño lectora… ou no teu caso, devoradora de libros, porque é verdadeiramente sorprendente que pases moi de lonxe os 100 libros anuais. Que novela gustouche escribir?

Huy, moitas! De cando en vez cae nas miñas mans unha novela e penso «Deus, por que non escribiría eu esta marabilla?», jajajaja. Pero se tivese que quedarme só cunha elixiría Eu antes de ti, de Jojo Moyes.

No teu blogue tes publicadas varias entradas de autores dos que che lerías ata a lista da compra. Pero agora mesmo cal é o primeiro que che vén á mente se che pido que nos recomendes a un?

Agora mesmo, sería Taylor Jenkins Reid, que me parece unha autora cunha capacidade incrible para emocionar con historias moi cotiás e cun talento incrible para facer tamén cousas diferentes. E se me pides outro nome, quedaríame con Liane Moriarty, cuxas novelas sempre me deixan flipada pola orixinalidade.

Para acabar... É xaneiro, e seguramente a calquera outra persoa non poderiamos facerlle esta pregunta, pero a ti si. Cal é o mellor libro que liches no que vai de ano?

Sen dúbida, Outra vida, de Jodie Chapman. Acabeino fai un par de días e pareceume unha historia de amor moi diferente, que toca moitos tipos diferentes de amor, de relacións familiares, dor, perda, duelo, esperanza… Encantoume .

Pois ata aquí. Moitas grazas, Abril. Esperamos con ganas que salga ao mercado Catro flocos de neve, catro pingas de auga.