Absolto de violar a unha moza en Ourense por falta de probas físicas e contradicións

Os maxistrados dubidan que as relacións sexuais que mantivo a parella no rellano dun edificio tras intimar nunha discoteca fosen obrigadas, como relata a muller.

Edificio Xudicial de Ourense 

A sección segunda da Audiencia Provincial de Ourense ditou sentenza absolvendo a un mozo, M.C.B., acusado de haber agredido sexualmente a unha moza nas escaleiras da entreplanta do edificio no que el vive, ao apreciar falta de coherencia na declaración da denunciante, así como falta de persistencia na incriminación ou de evidencias físicas.

ATOPO NUNHA DISCOTECA

Segundo recóllese na sentenza, o tribunal considera probado que o procesado e a moza coñecéronse na madrugada do 13 de setembro de 2019, nunha discoteca de Ourense, na que intimaron. Ambos saíron xuntos do local e dirixíronse camiñando cara ao edificio onde el vivía, en cuxo portal ela entrou voluntariamente.

A resolución do tribunal sinala que, na entreplanta do inmoble mantiveron relacións sexuais, sen que queda acreditado que o acusado empregase a forza nin que ela exteriorizase a súa oposición para manter ese encontro sexual.

VERSIÓN DA ACUSADORA

Así, a moza sinalou no xuízo que fora violada, e que expresou o seu rexeitamento tentando apartar ao novo, que a losqueaba e agarráballe o pescozo. A muller sinalou que se quedou bloqueada polo medo e que, ao estar nun lugar descoñecido e sen ver ningunha saída, non gritou.

Pola súa banda, o acusado defendeuse argumentando que a relación sexual fora consentida, que se estiveron bicando e tocando na discoteca, durante o camiño cara á súa casa e tamén no rellano no que mantiveron relacións sexuais, sen que ela manifestase a súa negativa.

Tras os feitos, a moza foise correndo e chamou aos seus amigos, que a acompañaron a un centro médico. O facultativo que a atendeu deu aviso á Policía, e un axente acompañouna ao CHOU para que fose recoñecida por persoal médico e forense.

CONTRADICIÓNS
A Audiencia sinalou na súa resolución que o relato da moza adoece da necesaria persistencia incriminatoria e que hai unha falta de concordancia entre o episodio agresivo que dixo vivir e os vestixios físicos. "A dinámica comisiva descrita pola denunciante carece de evidencias físicas, embazándose así a coherencia exerna da súa versión", apuntan os maxistrados.

Respecto diso, os xuíces apuntaron que o informe forense non recolle lesións físicas na zona vaxinal, e que a moza incorreu en contradicións nas diferentes declaracións que prestou ao longo do procedemento xudicial.

Así mesmo, sinala que, aínda que a muller recibiu tratamento por un trastorno de tensión postraumática en grao moderado, non está probado que este se debese a sufrir un delito conta a liberdade sexual.

Por todo iso, a Audiencia reflicte na sentenza que carece "dunha convicción fundada para estimar acreditados os feitos máis aló de toda dúbida razoable", polo que aplica o principio 'in dubio pro reo' (en caso de dúbida, resolverase a favor do procesado) e acorda absolver a M.C.B.