"Tardaron cinco días en facerme o test": críticas dos profesionais do SERGAS pola falta de probas do coronavirus

Ángeles Grobas é auxiliar de enfermería na Unidade Respiratoria e Cirurxía Torácica do Hospital Clínico de Santiago. Catro mañás, dúas tardes e unha noite despois de pasar pola planta na que hai enfermos con Gripe A, Gripe B e outras doenzas desta magnitude, esta sanitaria empezou a atoparse mal, pero non tiña os síntomas que se consideran frecuentes de coronavirus.

A afectada, Ángeles Grobas

Precisamente por iso non lle facían o test, asegurou en declaracións a Europa Press esta auxiliar de enfermería que "cinco días" despois de estar "tirada" na cama da súa casa, conseguiu que lle fixesen a proba á beira do hospital do Hospital Gil Casares, de forma ambulatoria. O único día que foi traballar co que nese momento era unha sinusite foi a noite do xoves 12 e o venres 13 pola mañá empezou a atoparse peor. Logo acudiu ao PAC e tratou de poñerse en contacto, sen éxito, coa liña 900. Ao final recorreu ao 061 para explicar a súa situación e recomendáronlle que quedase na súa casa.

Dous días despois de que lle fixesen a proba (o mércores 18 practicáronlle o test), acabou ingresada no mesmo hospital onde traballa, xa que os seus constantes, que llas autocontrolaba desde casa, non estaban niveladas e perdera capacidade de respiración --a saturación baixáralle e custáballe respirar--. Agora, na súa recuperación xa en casa, tamén segue controlando as súas saúde co sistema Telea, no que se rexistra a temperatura e a saturación de osíxeno.

"A miña primeira preocupación eran os meus compañeiros, desde o primeiro momento e cando estiven ingresada. E tamén era saber onde me contaxiei eu", aseverou en declaracións a Europa Press Ángeles Grobas, quen recoñeceu que foi "moi duro" ter que superar esta situación na habitación do hospital onde desenvolve a súa profesión. Tamén recoñeceu que ten "medo" de volver ao traballo: "sinceramente, si, porque tivemos recortes tanto en persoal como en material, porque ata o de agora estivemos traballando con máscaras de quirófano (non as que teñen o filtro). E somos o persoal sanitario que está máis pegado ao enfermo".

Agora saíu do hospital. Concretamente, o pasado mércores 25 puido chegar á súa casa, onde convive coa súa filla de 21 anos, para quen conseguiu que lle fixesen a proba, que deu negativo. A súa maior preocupación durante todo o tempo que non lle fixeron o test eran os seus compañeiros e os pacientes, asegurou, debido a que ela sospeitaba que había un "foco" de infección na planta e non se adoptou ningunha medida. Practicáronlle próbaa cinco días despois, e ao sexto día de empezar a notar síntomas, o test arroxou positivo por coronavirus, momento en que "illaron" a compañeiros.

No relato que trasladou a Europa Press, Ángeles Grobas explicou que todo empezou 13 de marzo --día en que decretou o estado de emerxencia sanitaria en Galicia-- tras haber traballando desde o 5 de marzo --catro mañás, dúas tardes e unha noite--. 

Antes estivera de vacacións preparando as oposicións da súa especialidade, ás que se presentou xunto a máis de 8.000 asistentes --a maioría mulleres-- nun exame multitudinario en Silleda que tivo lugar o 29 de febreiro deste ano. Nesa data non se coñecía aínda ningún caso positivo por coronavirus en Galicia, o primeiro foi confirmado o 4 de marzo e correspóndese cun mozo procedente de Madrid, pero nesas oposicións tamén "veu xente de todas partes de España", lembra Grobas.

Esta auxiliar de enfermería relata que a ela se lle "inflamaron os ganglios" e que os primeiros síntomas que tivo foron sinusites e unha "gran dor de cabeza". Chamou tres días seguidos á liña 900 habilitada para o coronavirus, pero "ninguén collía". "Foi toda unha odisea", contou.

Cando empezou a atoparse mal (o venres 13 tras saír de traballar despois da quenda de noite) acudiu ao PAC coa súa máscara, para evitar "contaxiar" se se trataba de coronavirus. "Eu dicíalles que era máis serio do que me dicían. Tentaba explicar que a miña preocupación era non transmitir a enfermidade aos meus compañeiros nin pacientes", explicou Grobas, quen tamén perdeu "olfacto" e o sentido do "gusto", entre outros síntomas. Con todo, non superou os 37,5 graos de temperatura e apenas tivo tose, pero "si moito dor muscular, coma se pasáseme un camión" e dores coñecidos como "piquete" --punzantes en cadeira e xeonllos--.

Finalmente conseguiu contactar co Sergas a través do 061, o propio día 13. Explicou os seus síntomas e en que traballaba, e pediu que lle fixesen un test, pero non llo prescribiron. Logo púxose en contacto co departamento de Medicina Preventiva do hospital, que lle indicou que quedase en casa e que o médico de cabeceira déselle a baixa, que lla outorgou inicialmente como gripe común. "Non me fixeron caso", lamentou Grobas, quen dixo que durante ese tempo só se medicó con "paracetamol e antigripais", que era como "tomar auga".

Ata o mércores 18 estivo na casa. Logo púxose en contacto cun amigo médico de urxencias, que lle comenta o protocolo: os test "só aos que están graves, con febre altísima e tose, ou que viaxasen a Madrid ou sexan transportistas" (ou profesión similar). "A min non me poden facer a proba, levaba cinco días tirada e non podía seguir así, o meu medo era contaxiar", insistiu.

Conseguiu poñerse en contacto coa doutora Teijeiro, de Medicina Preventiva, á que "agradece" a súa atención e trato. "Eu sabía perfectamente que o foco tiña que estar na planta, ou dalgún compañeiro ou algún acompañante que viñera de Madrid ou enfermo de fóra". Foi así como conseguiu que lle fixesen o test (o 18): "a proba deu positivo e mandaron a moitos compañeiros meus para casa". O resultado do test obtívoo ao día seguinte.

SEIS DÍAS INGRESADA

Pero finalmente o seu estado clínico aconsellaba o ingreso. "Ao principio dixen que non, pero despois tiña a tensión moi elevada e mareábame e dixen que si. Mandáronme unha ambulancia, viñeron xa preparados porque dei positivo e estábanme esperando na quinta planta", relatou.

Tras seis días ingresada (entre o 20 e o 25), a radiografía saíu ben. "Estou moi contenta, hai xente que está peor que eu", manifestou, pero advertiu: "isto non é unha gripe, isto é moi serio; vai repercutir economicamente na sociedade, si, moitísimo. Pero o primeiro é a saúde, se non tes saúde, non vas traballar".

Grobas considera que hai que "pechar as fábricas", manter só os servizos esenciais abertos, incluídos os estancos (polas patoloxías asociadas --entre as psiquiátricas-- que poida ter parte da poboación fumadora), e saír á rúa "só a comprar alimentos e farmacia e volver para casa".