​O Deportivo da Coruña se debate entre a ilusión e o sentidiño

As seis vitorias seguidas do Deportivo de Fernando Vázquez sacaron ao equipo do pozo, pero moitos afeccionado aventuráronse a botar contas para meter ao seu equipo en postos de playoff.

O Dépor encadea seis partidos seguidos gañando

O Deportivo da Coruña demostrou algo que, ata hai un mes, parecía imposible: demostrou que si se pode. Os ventos de cambio cos que veu Fernando Vázquez han insuflado vida a un equipo que parecía morto e enterrado. Coma se do doutor Frankenstein tratásese, o técnico galego ha devolto de ultratumba a un equipo inerte e abocado á desaparición se llo tragaban as augas de Segunda B. Lonxe queda o faroliño vermello que ocupou durante once xornadas seguidas e que agora ten a dez puntos de distancia. Pero agora, que en Riazor empezan a entoar o 'si se pode' coa vista posta nos playoff, ben faría a afección deportivista en non caer nos erros do pasado e volver á cabeza fría e o sentidiño co que saíron do pozo.

RENACIDO

Cun record envexable en Segunda División (ningún equipo da división de prata pode presumir neste momento das seis vitorias seguidas do cadro herculino), o equipo branquiazul ha logrado afianzarse no seu xogo e mesmo imprimir un selo propio aos seus partidos: o Dépor non domina nin xoga bonito; o Dépor espera, aguanta e golpea.

Desde o 20 de decembro, data na que se impuxo ao Tenerife -primeira e última vitoria de Luís César- os coruñeses movéronse entre o 2-1, 0-1 e 1-0, sen ser capaz de vivir un só partido tranquilo. Con todo, a eficacia que faltou na primeira volta, si parece acompañar a este equipo renacido, que está a resultar ser un dos máis sólidos en defensa de toda a liga, algo que parecía impensable cun equipo moi fráxil na retagarda.

Ademais, o Deportivo aproveitou xaneiro para facer limpa: saíu Carmelo do Pozo e chegou Barral, e xunto con Carmelo saíron algunhas das súas xoias, que nunca deron o nivel esperado en Riazor. Xogadores como Samuele Longo ou Lampropoulos saíron do equipo pola porta de atrás o último día de mercado, mentres que Jovanovic e Beto fóronse por onde chegaron o pasado verán. Con todo, as saídas non bastaron para desbloquear operacións como a de Borges ou a de Insua, que prometían ser a puntilla ao proxecto de Vázquez. Si chegou Keko, que se recupera o nivel ofrecido en Albacete ou Eibar pode ser un xogador que decida partidos nesta categoría.

A LEITEIRA BRANQUIAZUL                                       

Cun persoal seminueva e xogadores como Gaku, Aketxe ou Peru recuperados para a causa, en Riazor teñen motivos máis que dabondo para mirar ao que queda de curso con optimismo, pero non debería caer no engano de pensar que está na pelexa por un posto na zona nobre. As contas de Vázquez son claras: faltan sete vitorias nos dezaseis partidos que quedan. Sumar 21 puntos daría ao equipo galego a tranquilidade necesaria para non ter sobresaltos.

Con todo, aínda que as contas da bancada sinalan que son oito os puntos de distancia co playoff, a realidade é que hai nove equipos por diante do Dépor por ese obxectivo, mentres que o descenso está a só dous con equipos como Tenerife ou Oviedo apertando por conquistar a praza dos blanquiazules. Unha vez feito seu o berro de 'si se pode', Riazor debe afacerse ao 'partido a partido'. Sete vitorias máis e podemos empezar a falar da Champions se fai falta. Pero, ata entón, que o Dépor non afaste a vista do retrovisor. Ilusión pero con sentidiño.