Prosegur, denunciada tras perder un vixiante de seguridade parte da orella nunha agresión no Hospital de Oza

A violencia nos centros sanitarios galegos escalou un novo e macabro banzo este fin de semana na Coruña. Luís Zapata, vixiante de seguridade do Hospital de Oza, tenta recuperar no seu domicilio non só das feridas físicas, senón do trauma vivido o pasado sábado cando un paciente da unidade de Psiquiatría arrincoulle parte da orella dunha dentada. 

O suceso levou  ás centrais sindicais a esixir responsabilidades tanto á empresa Prosegur como ao Servizo Galego de Saúde (#Sergas), a quen acusan de inacción ante un escenario de risco que, denuncian, estaba anunciado.

O ataque produciuse ao redor das 9:00 horas, cando o traballador acudiu a unha habitación tras ser alertado de que un paciente, que non se atopaba sedado, estaba a golpear as paredes e mostrando unha actitude extremadamente hostil. Segundo o relato dos feitos, tras tentar contelo para garantir a seguridade da planta, o interno revolveuse violentamente, causándolle ao vixiante unha mutilación severa no cartílago e o lóbulo da orella. A vítima, a pesar de recoñecer que fisicamente se atopa estable, admite que o impacto mental é o máis difícil de xestionar.

O que máis indignación levantou entre os representantes dos traballadores é que este estalido de violencia non foi un feito illado nin repentino. Diversas fontes confirman que o mesmo paciente xa protagonizara episodios de ira o día anterior no comedor do recinto, chegando a lanzar cadeiras e pondo en perigo a outros usuarios e empregados. Para os sindicatos, esta precedencia converte a agresión nun feito previsible e, por tanto, evitable si reforzáronse os protocolos de seguridade ou a medicación do paciente tras os primeiros incidentes.

Crónica dunha desprotección anunciada

A reacción sindical foi unánime e contundente, pondo o foco na xestión da prevención de riscos laborais. Comisións Obreiras (#CCOO) denunciou formalmente a Prosegur ante a Inspección de Traballo, cualificando o suceso de "agresión grave" derivada dun fallo sistémico na avaliación do perigo en unidades sensibles como psiquiatría. Xunto á CIG, convocaron unha concentración de protesta para este venres diante da empresa, reclamando a adopción urxente de medidas preventivas que vaian máis aló das palabras.

Pola súa banda, UXT e USO elevaron a mirada cara á administración autonómica, esixindo á Consellería de Sanidade explicacións pola parálise nas negociacións sobre seguridade. Ambas as organizacións revelaron que, o pasado mes de outubro de 2025, rexistraron escritos oficiais solicitando retomar o diálogo para mellorar as condicións do servizo de vixilancia na rede do Sergas, sen obter "avances reais" até a data. Denuncian un bloqueo administrativo que mantén nun caixón as propostas sobre reforzo de persoal, estabilidade laboral e recoñecemento efectivo do perigo do posto.

O propio Luís Zapata puxo voz a unha das reivindicacións históricas do sector: a carencia de ferramentas defensivas axeitadas. O vixiante lamenta que, a diferenza do que ocorre noutros hospitais, en Oza non dispoñen de medios de contención a distancia, como o gas de pementa, o que lles obriga ao contacto físico directo en situacións de alto risco. Esta situación de indefensión técnica deixa aos profesionais expostos a lesións que, como neste caso, poden ter consecuencias irreversibles, sumar a un historial de patadas e golpes que o colectivo describe como habitual.

A resposta institucional e a "externalización"

Desde a dirección do Complexo Hospitalario Universitario A Coruña (CHUAC), ente ao que pertence o Hospital de Oza, a resposta foi a previsible, derivando gran parte da responsabilidade cara á xestión privada. Fontes do centro recalcaron que o servizo de seguridade depende dunha empresa externa, a cal posúe as súas propias regras e normas de actuación, aínda que aseguran que pedirán información aos responsables clínicos para avaliar o contexto médico do ataque. Respecto ao agresor, confirmaron que recibiu o alta tras ser atendido, unha decisión que contrasta coa gravidade das lesións infligidas ao traballador.

Este enfoque de "balóns fose" acendeu aínda máis os ánimos da comisión de centro do Chuac, que este luns esixiu á xerencia que asuma a súa responsabilidade directa sobre o que ocorre dentro dos seus muros. Lembran que a seguridade no traballo é un dereito fundamental e que a violencia non pode normalizar baixo o paraugas da subcontratación. Advirten que non é a primeira vez que o sangue chega ao río, rememorando que o pasado mes de febreiro un enfermeiro foi agredido cunha arma branca, o que evidencia un patrón de reincidencia perigosa na conflitividade hospitalaria.