Machismo e xenofobia: o dobre risco de ser muller e migrante

A través do proxecto Xeración Contrainfo, impulsado por Agareso con apoio da Xunta de Galicia, revelouse que os prexuízos racistas e machistas permanecen profundamente arraigados, especialmente entre os mozos. As mulleres migrantes non só son vistas baixo o prisma de estereotipos raciais, como ocorre coas comunidades árabes, subsaharianas ou latinas, senón que, ademais, enfrontan unha hipersexualización constante. Este fenómeno é particularmente visible na representación das mulleres latinas nos medios, onde llas reduce a meros obxectos de desexo, ou no caso das subsaharianas, quen con frecuencia son vítimas de redes de trata.

As mulleres migrantes enfrontan un panorama laboral desalentador. Aínda que as leis españolas prohiben a discriminación, a realidade mostra outra cara. Segundo organizacións como Cáritas e a Rede Española contra Trátaa, moitas delas traballan en sectores precarios, como a limpeza ou o coidado de persoas maiores, con salarios baixos e condicións irregulares. As denuncias de abuso laboral ou acoso son escasas debido ao temor a perder o emprego, ás represalias das mafias que facilitaron a súa chegada ou ao risco de deportación. Ademais, a falta de homologación de títulos académicos relégaas a empregos por baixo das súas capacidades, perpetuando a desigualdade económica e social.

 

Racismo, exclusión e sororidad
A discriminación de xénero e raza non se detén no ámbito laboral. No seu día a día, estas mulleres enfrontan comentarios despectivos, miradas de sospeita e o rexeitamento social. A segregación residencial condénaas a barrios marxinados, con servizos insuficientes e escasas oportunidades. No caso das mulleres musulmás, o uso do veo amplifica o estigma, dificultando a súa integración laboral e expóndoas a agresións verbais.

Esta discriminación ten un impacto psicolóxico devastador. Moitas mulleres migrantes sofren altos niveis de tensións, ansiedade e depresión, exacerbados polo illamento social, as barreiras lingüísticas e a falta de acceso a servizos de saúde mental.

Fronte a estes desafíos, as mulleres migrantes atoparon na sororidad unha ferramenta de resistencia. A través de asociacións e colectivos feministas, traballan para visibilizar a súa situación, esixir dereitos e crear redes de apoio. Estes espazos non só ofrécenlles asesoramento legal e acompañamento emocional, senón que tamén son unha plataforma para alzar as súas voces e reclamar un cambio.

O camiño cara á igualdade
Erradicar a dobre discriminación das mulleres migrantes esixe un enfoque interseccional que aborde tanto o racismo como o machismo. Regularizar a súa situación migratoria, garantir o acceso a empregos dignos e combater os estereotipos culturais son pasos imprescindibles. Tamén é fundamental fomentar un cambio cultural que valore a diversidade e recoñeza o achegue destas mulleres á sociedade española.

A loita pola igualdade non será completa mentres as voces de quen enfrontan estas múltiples capas de opresión sigan sendo silenciadas. Escoitar, aprender e actuar son claves para construír unha sociedade máis xusta e inclusiva.