(VÍDEO) Un emigrante galego de 90 anos faise viroso pola súa paixón por 'A Vermella' desde a 'Quinta Provincia'

José Pontes, como tantos na súa xeración, emigrou da súa Val de Dubra natal na década dos 50 á tenra idade de 19 anos. Viaxou a Arxentina, atopou un traballo, formou unha familia e nunca mirou atrás, aínda que o seu corazón sofre dunha morriña irremediable. En Buenos Aires botou raíces e agora, ás súas 90 anos, chegoulle "a fama" da man do seu neto, que o filmou mentres o ancián mira os partidos de España e compartiu as súas reaccións en redes sociais, volvendo viroso a este emigrante galego que sente aínda a paixón por 'A Vermella', á que xa viu ser campioa de Europa en tres ocasións, do Mundo en 2010 e colgar o ouro olímpico no 92. 

Con acento galego pero deixes arxentinos, Pontes vocifera ante o televisor cada vez que os xogadores de España fallan un pase ou non rematan como debesen. No entanto, o seu neto tamén captou no vídeo viroso como tamén ten palabras para os xogadores contrarios, cada vez que fallan unha ocasión. "Que ben tiráchela, Musiala", dille socarronamente ao 10 xermano despois de lanzar a pelota ás nubes. 

Algún que outro insulto para os "boludos" que "non saben tirar ao arco" e un berro de desesperación cando Wirtz empatou a contenda para Alemaña cando "xa terminaba, carallo, que desgraza". No entanto, todo iso tornouse en alegría co tanto definitivo de Mikel Merino, que deu o pase a España a semifinais.

"Tiña que gañar España! Deus e a virxe quíxoo así!", festexou o nonagenario, ao que aínda quedaba pasar o mal grolo dos minutos finais cos xermanos esmagando a meta de Unai Simón. "Un minuto máis! Quere que empate Alemaña! Canto falta? Quere que perda España, se xa está cumprido", criticaba co tempo xa cumprido.

Co asubío final, a súa alegría converteuse en canción ao entornar "que viva España; España é a mellor". Hoxe, Pontes e o seu neto vivirán de novo, desde a distancia, outro capítulo do percorrido da selección nesta Eurocopa. Os seus ollos, que viron moitas vitorias de España, queren contemplar outro éxito gañando a Francia e alcanzando outra final do torneo continental. O seu neto di que o avó nunca deixou de pensar en Santiago de Compostela nin na súa aldea de Portomouro, esa que abandonou sendo un rapaz rumbo á 'quinta provincia', desde onde anima á súa España querida.