Julio Díaz, ANPE: "Somos optimistas, cremos que haberá unha terceira licitación para Muface"

-Que riscos suporía a desaparición de Muface para os seus beneficiarios en Galicia?

Nestes momentos somos máis cen mil persoas vinculadas a Muface. Por outra banda, agora mesmo a situación sanitaria en Galicia non é das peores do Estado pero si que existe certa saturación en varias especialidades. Ante isto último, a sanidade pública tería que absorber á gran maioría dos mutualistas porque non se descarta que outros se pasasen a unha cobertura privada. Con todo, a opción dunha cobertura privada ao cento por cento no canto de existir un concerto como o de Muface, suporía o triplo de custos que un transvasamento á Seguridade Social. O resultado é que a inmensa maioría dos mutualistas elixirán o sistema público de cobertura, isto implicará un atraso importantísimo en tratamentos especializados debido á saturación do sistema implicando que os pacientes non poidan ser atendidos en meses ou máis. É dicir, os propios usuarios e usuarias da Seguridade Social veríanse prexudicados na súa atención e tratamentos.
 

-Ao falar de mutualistas, o espectro abarca o catro grandes administracións: Estado, autonómica, provincial e local.

Si, estamos a falar de todos os mutualistas que a Seguridade Social abrigaría en toda a comunidade autónoma.

 Agora mesmo a situación sanitaria en Galicia non é das peores do Estado pero si que existe certa saturación en varias especialidades

-As aseguradoras argumentan que o sistema actual non pode soster coas curmás actuais. Canto reclaman estas firmas para aceptar seguir en Muface?

Non todas piden o mesmo. Asisa, polo menos até o pasado xoves, estaba aberta ao incremento ofrecido polo Goberno do 33.5%. Con todo, esta aseguradora só pode dar cobertura á terceira parte de todos os mutualistas e por iso non se vai a presentar á licitación. Adeslas, pola súa banda, está a pedir un 47%, é dicir, un 14% máis do existente. DKV pide un estudo sobre cal é o custo real e asúmase. Estas son as tres posturas e nós cremos que co 47% que pide Adeslas, as tres compañías estarían dispostas a licitar, e dixérono. Iso de que Adeslas xa non vai presentarse á licitación non é certo, se recibe un 47% sobre o que xa cobraba, si participaría.

-Se se acepta a subida do 47%, o prezo a pagar por cada mutualista sería duns 1.300€.

O Estado pagaría ese diñeiro polos mutualistas, algo que aínda hai quen non o sabe, pero ese prezo por mutualista resulta máis económico que o custo por afiliado á Seguridade Social. Se se efectúa esta subida o aumento sería duns cen millóns de euros. Un concerto como este reduce moito os custos, é dicir, o pago que se lles fai aos facultativos (das aseguradoras) é moi baixo, por tanto, se reduces os custos en todas as áreas o gasto sempre é menor. Os médicos están a avisar, non van aguantar moito co mísero porcentaxe que se lles pasa por consulta. Tamén moitas das probas médicas que se deben realizar son moi caras con determinadas aseguradoras. O mesmo sucede con determinados tratamentos, ese é outro problema, que se hai transvasamento, moitas persoas con tratamentos seguidos polo mesmo médico vanse a atopar con novos facultativos que terán que estudar o seu expediente. O mesmo que se pásanche a outra aseguradora. A isto tamén sumamos que a media de idade dos mutualistas é elevada e isto leva o incremento de doenzas, por iso pídese o aumento nas curmás. Si desglosamos as porcentaxes, coas nosas nóminas achegamos un 18,57%, o que achega o Estado é o 76,73%, tamén hai un 3,51% que subvenciona o Estado e outras achegas que suman un 0.25% por ampliacións do seguro. Todo isto fai o 100% que se paga ás mutualidades. 
 

-O ministro Óscar López mostrábase optimista este venres pasado ante o que poida suceder o luns 27 de xaneiro, data límite para a negociación.

É posible que as palabras do ministro teñan algo de certo. En caso de non presentar empresas á licitación, a solución é a mencionada, un transvasamento á Seguridade Social. Aínda así, prevese unha terceira licitación cun aumento sobre as actuais cifras e, por outra banda, estamos convencidos de que esa diferenza do 14% nas curmás acaben sendo asumidas polo Executivo.

Un concerto como este reduce moito os custos, é dicir, o pago que se lles fai aos facultativos (das aseguradoras) é moi baixo, por tanto, se reduces os custos en todas as áreas o gasto sempre é menor

-Que sensación percibe desde os seus compañeiros e compañeiras ante a incerteza que planea sobre Muface?

Hai un medo real e un exemplo é que xa se están transferindo os partos á Seguridade Social segundo puidemos ler na prensa. Ademais, numerosos mutualistas están a alertarnos da dilación nas citas médicas coas aseguradoras porque, ante a falta de acordo, as aseguradoras aforran custos. Desta forma, puxemos os nosos servizos xurídicos a disposición dos mutualistas e quen estea a sufrir estas consecuencias presentará a denuncia correspondente. As aseguradoras teñen a obrigación de realizar as súas atencións até o día 31 de marzo, algo que non están a facer en parte para presionar ao Goberno. En tal caso, si a isto non se lle ve unha solución próxima, non descartamos que o funcionariado sexa chamado á folga porque, recordo, estamos a falar da saúde de todos os funcionarios e funcionarias que temos unha aseguradora. 

-Por que non están presentes nestes momentos as grandes forzas sindicais?

Os sindicatos de clase agora mesmo teñen un debate interno moi importante sobre sanidade pública e sanidade privada. Durante as primeiras mobilizacións si estiveron presentes UXT e CC.OO, e estaba previsto realizar unha serie de reunións para negociar se seguían participando ou non, pero xa digo, están con ese debate interno sobre sanidade privada ou sanidade pública. A isto eu engado que Muface non é sanidade privada, é un concerto do Estado con entidades privadas. 

Hai un medo real e un exemplo é que xa se están transferindo os partos á Seguridade Social segundo puidemos ler na prensa

-Son optimistas ante o 27 de xaneiro?

Somos optimistas sempre que cremos que sería difícil para o Estado asumir a un millón e medio máis de persoas coas súas familias na Seguridade Social. O transvasamento non só prexudicaría a ese millón e medio de persoas, tamén o faría ás persoas que agora mesmo teñen cobertura da Seguridade Social, porque se saturaría o sistema público. Se hai algo que reprochamos é que non se fixeron os estudos pertinentes para saber como se vería afectado o sistema público de saúde, cantos pequenos hospitais privados pecharían e o número de profesionais que quedarían sen traballo. Só se está aplicando a idea de que todo debe ser público sen facer valoracións previas.