Rafael Louzán busca vender a Supercopa feminina a Arabia Saudita, onde as mulleres non poden ir ao médico sen permiso dun home
Arabia Saudita, un país que encarcera por terroristas ás mulleres que reivindican dereitos como poder viaxar sen un titor, é axeitado para acoller a Supercopa de España de Fútbol Feminino. Rafael Louzán, o galego condenado por prevaricación, anunciou que xa hai conversacións en marcha coa ditadura saudita.
A Real Federación Española de Fútbol (#RFEF), presidida por Rafael Louzán, está en negociacións con Arabia Saudita para ampliar a súa relación contractual até 2034 e, ademais, incluír a Supercopa Feminina neste acordo. Así o declarou o dirixente nunha entrevista recente: "Estamos a traballar niso porque queren mellorar moito o fútbol feminino e por tanto... Por que non? Aínda non podo dar a confirmación oficial, pero, por que non unha Supercopa de España feminina en Arabia", declarou o galego onte. Desde 2020, o torneo masculino celébrase no país asiático, froito dun acordo que reporta uns 40 millóns de euros anuais á RFEF. Onte disputouse a final cun 2 a 5 do FC Barcelona ao Real Madrid.
As palabras do expresidente da Deputación de Pontevedra polo PP están xerado controversia, especialmente polo contexto social en Arabia Saudita, onde as mulleres enfrontan restricións básicas dos seus dereitos humanos. A pesar dalgunhas reformas recentes, as sauditas necesitan aínda permiso dun titor masculino para certas actividades, como viaxar ou acceder a atención médica.
Ademais, afeccionados do Mallorca denunciaron sufrir acoso, especialmente mulleres, nos partidos celebrados alí. Segundo testemuños, houbo tocamentos a mulleres familiares de xogadores, burlas, faltas de respecto e comportamentos inapropiados cara a seareiros por parte de homes sauditas.
Pola súa banda, o CEO do Mallorca, Alfonso Díaz, asegurou manter unha conversación con Louzán para abordar o sucedido, afirmando que se tomarían “medidas urxentes” para evitar que se repetisen este tipo de situacións. Con todo, a RFEF non emitiu declaracións oficiais respecto diso, deixando no aire como xestionará estes problemas en futuras edicións. O que si confirmou é o seu inteción de seguir facendo caixa aproveitando os intentos da ditadura saudita para vender unha imaxe de modernización e tolerancia.
O traslado da Supercopa a Arabia Saudita baixo o mandato de Luís Rubiales xa xerou polémica en 2020, cando o país foi elixido tras unha poxa entre varias candidaturas. Agora, a intención de incluír a versión feminina do torneo aviva o debate sobre a ética de priorizar intereses económicos en contextos onde os dereitos humanos están restrinxidos.
Que dereitos básicos non teñen as mulleres en Arabia Saudita?
En Arabia Saudita, as mulleres enfrontan restricións nos seus dereitos e liberdades básicas, aínda que nos últimos anos introducíronse reformas graduais. Tradicionalmente, o sistema de tutela masculina foi un dos maiores obstáculos para a autonomía das mulleres. Este sistema esixe que as mulleres obteñan o permiso dun titor masculino, que pode ser o seu pai, esposo, irmán ou mesmo o seu fillo, para realizar diversas actividades, como viaxar ao estranxeiro, casar ou mesmo acceder a certos servizos médicos. Aínda que en 2019 se implementaron cambios legais que permiten ás mulleres maiores de 21 anos viaxar sen autorización, o impacto destas reformas aínda enfronta resistencias culturais e prácticas.
Outro dereito limitado para as mulleres en Arabia Saudita é o seu acceso á xustiza. En moitos casos, os testemuños das mulleres nos tribunais non teñen o mesmo peso que os dos homes, o que as coloca nunha posición de desvantaxe en disputas legais. Ademais, as leis que rexen o divorcio, a custodia dos fillos e a herdanza tenden a favorecer aos homes, deixando a moitas mulleres en situacións vulnerables. Aínda que xurdiron iniciativas para garantir maior igualdade, a implementación efectiva segue sendo un desafío.
Ademais, en certos espazos de traballo, mantéñense estritas regras de segregación de xénero que limitan as súas posibilidades de interacción e desenvolvemento profesional.
No ámbito social, as mulleres aínda enfrontan restricións na súa liberdade de expresión e asociación. Aínda que o levantamento da prohibición de conducir en 2018 foi un fito significativo, as activistas que loitaron por este dereito, e outros, foron perseguidas e mesmo encarceradas.
FEMINISTAS CONDENADAS POR TERRORISTAS
Por exemplo, segundo informaron en 2014 Amnistía Internacional e a organización saudita de dereitos humanos ALQST, con sede en Londres, Manahel ao Otaibi, unha muller de 29 anos, foi condenada a 11 anos de cárcere por terrorismo, cargos vinculados á súa vestimenta e á difusión das súas opinións en redes sociais.
As denuncias contra ao Otaibi están relacionadas coas súas demandas públicas para eliminar o sistema de tutela masculina que restrinxe as liberdades das mulleres sauditas, así como con vídeos onde aparece realizando compras sen levar a abaya, unha peza folgada e tradicional no país, sinalaron ambas as organizacións.
"A sentenza da o-Otaibi prodúcese no medio dunha intensificación da represiónopens in a new tab sobre a liberdade de expresión en Arabia Saudita, incluída a expresión en liña. Nos últimos dous anos, os tribunais sauditas han condenado e ditado longas penas de prisión a ducias de persoas pola súa expresión nas redes sociais, incluídas moitas mulleres, como Salma ao-Shehab (27 anos), Fatima ao-Shawarbi (30 anos), Sukaynah ao-Aithan (40 anos) e Nourah ao-Qahtani (45 anos)", denunciou a pasada primavera Amnistía Internacional.
Escribe o teu comentario