A decisión de Gabri Veiga de ir a Arabia Saudita pode custarlle a Eurocopa e mesmo os Xogos Olímpicos

É difícil cuestionar a decisión que tomou Gabri Veiga o pasado verán. Despois de irromper na axenda de todos os grandes clubs de Europa logo da súa sensacional tempada no Celta de Vigo, o do Porriño priorizou un gran contrato nunha liga emerxente como a de Arabia Saudita -que a base de carretas de millóns está a tentar facer do seu campionato unha referencia mundial- antes que o salto a unha gran liga como a Premier ou a Serie A ou mesmo esperar a chamada de grandes como o Real Madrid, que sondaban ao centrocampista. Con todo, e tras máis de medio ano en Arabia, os números e as sensacións evidencian que a decisión de Veiga, talvez, non sexa a mellor para a súa carreira.

Aínda que di estar contento coa súa vida en Arabia Saudita e pon en valor as virtudes do campionato, a realidade é que a súa adaptación está a ser lenta. Os seus números falan duns inicios complicados onde só puido ver porta en catro ocasións no Ao-Ahli, sen poder demostrar o olfacto goleador que si deixou patente o ano pasado con once dianas na liga. 

Un novo sistema, cambio de país...son moitos os condicionantes, aos que hai que sumar as lesións. Veiga leva máis dun mes no dique seco por unha lesión no nocello. Aínda que nun primeiro momento temeuse que tería que pasar polo quirófano, finalmente o centrocampista esquivou o visturí, pero segue sen ter sensacións positivas e a súa reaparición podería estar aínda lonxe. 

OPCIÓNS DE IR A PARÍS 2024?

Con este cúmulo de circunstancias, non é de estrañar que Veiga saíuse do radar de Luís de la Fuente como futurible para acudir a con a absoluta da Selección Española. O seu nome, que soou con forza o ano pasado, non figura nas quinielas de face a unha convocatoria para a Eurocopa deste verán.

Con todo, esa non é a nota negativa. O verdadeiramente preocupante é a perda de peso no equipo sub-21. Un fixo nas inferiores, desde a súa marcha a Arabia Veiga perdeu protagonismo en 'A Rojita'. De ser titular ante Malta e Escocia en setembro, cando acababa de aterrar en Oriente Próximo, nos seguintes partidos só sumou dez minutos repartidos nos partidos contra Kazajistán e Hungría. Quedou sen ir citado no empate contra Bélxica no clasificatorio para o Europeo sub-21. 

Na última chamada de Santi Denia non figurou o nome de Veiga -acosado polas lesións- e hoxe existen moitas dúbidas sobre si contará con el no futuro coa competición que ofrecen futbolistas como Fermín, Turrientes ou mesmo o seu paisano Nico González, que está a crecer no O Porto. Sen ritmo de competición e coa posibilidade de que non poida disputar os últimos partidos en Arabia antes de que acabe a liga, as opcións de acudir aos Xogos Olímpicos de París este verán son cada vez máis remotas. 

Aínda moi querido en Vigo, onde estes días se recupera da lesión, nin Giraldez -que recibiu o aval do propio Veiga co que coincidiu na Celta Fortuna- nin ninguén na Sede oporíase a un regreso do galego a Balaídos, pero hoxe resulta difícil crer que esta é unha opción viable nestes momentos. Sería unha oportunidade para relanzar a súa carreira, pero o seu contrato no Ao-Ahli é prohibitivo. Oxalá a aposta que fixo no seu día sáialle ben, pero, polo menos no deportivo, non parece que vaia segundo o previsto.