A acusación pide a entrada en prisión do futbolista Santi Mina tras ratificar a sentenza

O Celta de Vigo condenou o comportamento de Mina e anunciou que non o utilizará ata que se resolva o caso xudicial. Con todo, o club enfróntase a un problema legal, xa que Mina segue sendo xogador do Celta e ten contrato até 2024. O club podería rescindir o contrato de Mina, pero isto custaríalle unha importante indemnización.

A defensa do dianteiro do Real Club Celta de Vigo Santi Mina anunciou que recorrerá ante o Tribunal Supremo a sentenza do TSJA que ratifica a pena de catro anos de prisión por un delito de abusos sexuais a unha muller durante na madrugada do 16 de xuño de 2017 nunha furgoneta situada nas proximidades dunha discoteca de Mojácar (Almería), tendo en conta que a acusación particular vai solicitar o seu ingreso en prisión nas próximas semanas.

A representación letrada do futbolista expresou a Europa Press a súa "decepción" ante o fallo da Sala de Apelación ante un "recurso moi traballado" que aínda que é atendido parcialmente e rebaixa a indemnización de 50.000 a 25.000 euros mantén nos mesmos termos a condena por abusos sexuais, polo que incidirá sobre este asunto no seu recurso de casación.
 

Nesta liña, a avogada Fátima Rodríguez considerou que a sentenza, da que se elimina do relato dos feitos que o acusado actuase nun marco de "superioridade", mostra en base ás súas alegacións que "no principio acusatorio había unha vulneración efectiva e real" en canto á conduta do seu patrocinado aínda que devandito aspecto non influíu na aplicación e fixación do tipo penal.

En concreto, a Sala elimina do relato de feitos probados que o acusado actuase aproveitando un marco de "superioridade" máis aló das circunstancias que concorreron no interior de la furgoneta camperizada na que se perpetraron os abusos sexuais sen que mediase o consentimento da vítima, é dicir, que os feitos se desen nun "espazo angosto e estraño" para a vítima, que o acusado tapase a "única saída" e que ela atopásese "en estado de shock".
 

VALORACIÓN DA ACUSACIÓN
Respecto diso, a acusación particular exercida polo letrado Iván Bolaños considera que a retirada do termo "superioridade" da sentenza vai encamiñado a evitar erros ou confusións de interpretación en canto a que non houbo consentimento de ningún tipo por parte da vítima ante os feitos, nin tan sequera un consentimento viciado por intimidación ambiental, entendido como superioridade.

A defensa manifestou a súa intención de solicitar nas próximas semanas ante a Audiencia Provincial de Almería o ingreso en prisión preventivo do dianteiro en base á sentenza confirmatoria coincidente practicamente na súa totalidade co pronunciamiento de orixe co fin de evitar calquera risco de que o condenado poida "eludir" a pena.

Neste sentido, sinalaron a capacidade económica e deambulatoria da que gozou o futbolista, que a pasada tempada desprazouse até Arabia Saudita para xogar no Ao Shabab cedido polo Real Club Celta de Vigo tras ser apartado inicialmente en base ao primeiro fallo xudicial; uns elementos que creen deben ser tidos en conta para determinar a súa entrada nun centro penal.

O letrado expresou o sabor "agridoce" que deixa este fallo "tremendamente fundamentado" por parte da Sala de Apelación do TSJA xa que aínda que confirma a pena de catro anos de prisión non atende os argumentos, aos que se adheriu a Fiscalía, para elevar a condena ao descartar a existencia de agravantes, sentido no que aínda estudan si elevarán recurso de casación ante o Tribunal Supremo.

En canto á rebaixa da indemnización, a acusación sinalou o criterio "homogeniezador" en termos xurídicos seguido polo tribunal para fixar as contías en base a outros pronunciamientos e recoñece as dificultades de atender indemnizacións de dano moral, aínda que sostén en base a paralelismos coa avaliación de casos nos que hai danos físicos a posibilidade de aumentar a contía até os case 116.000 euros que solicitaban.

"O diñeiro nunca foi unha prioridade, teremos que valorar si é un aspecto que nos compensa", explicou Bolaños quen lembrou que nun primeiro momento a vítima mesmo chegou a rexeitar compensación económica polo ocorrido e que foi posteriormente, baixo asesoramento legal, cando se decidiu pedir indemnizacións.
 

RELATO DA AGREDIDA
O TSJA rexeita os motivos de apelación do condenado, nos que indica que se vulnerou o seu dereito á tutela xudicial efectiva porque a sentenza da Audiencia de Almería non foi imparcial ao valorar as declaracións da vítima. Ademais, aínda que defende que existiron contradicións nas distintas declaracións da vítima, a Sala explica que o relato da vítima carece "de contradicións relevantes nos aspectos esenciais".

Tamén descarta a sección de apelación que a vítima actuase animada por un motivo espurio, que consistiría en obter unha cuantiosa indemnización. Neste sentido, indica que o testemuño da denunciante "parécenos fiable, tamén apreciamos que persistiu na súa incriminación e aínda que, en efecto, engadise feitos novos na súa segunda declaración, descartamos que ese extremo tivese relevancia".

A sala rexeita o recurso da acusación particular, ao que se adheriu o Ministerio Fiscal, en canto a un aumento da pena ao entender que os catro anos de prisión impostos son proporcionais á "fugacidad" da conduta típica e á "vontade reparadora" evidenciada polo acusado, máxime tras haber descartado un abuso de superioridade ou a participación do seu compañeiro.

Así, lembra que a vítima non quixo reclamar ningún tipo de indemnización cando se lle instruíu os seus dereitos no xulgado, sendo ese precisamente o momento no que a denunciante mencionou a segunda parte do abuso sexual recoñecido nos feitos probados.

Respecto da indemnización por danos morais, a vítima pedía que aumentase desde os 50.000 que recollía a sentenza da Audiencia até case 117.000 para resarcir o dano e a súa afectación na súa vida cotiá, mentres que o condenado pedía que se reducise até os 2.000 euros. Finalmente, o TSJA reduce a indemnización a 25.000 euros.

Neste sentido, explica que debe manter o criterio de proporcionalidade que mantén a sala con supostos das mesmas características, ademais de ter en conta factores obxectivos, como a fugacidad da conduta axuizada, o desexo manifesto da vítima na súa primeira declaración xudicial de non percibir indemnización e a entidade das secuelas reflectidas no informe pericial da psicóloga forense.

A Audiencia considerou que quedou probado o abuso sexual en xuño de 2017 en Mojácar despois de que a vítima facilitase na vista oral "un testemuño rotundo, abundante en detalles e coincidente no substancial e esencial co que previamente manifestara en sede policial e en sede de instrución".

A resolución remarcou, ademais, que o testemuño de cargo quedou "corroborado por distintos e definitivos elementos probatorios", entre eles, o informe médico-forense que detallou lesións extragenitales e xenitais consistentes en equimosis e o pericial psicolóxico revelou que presenta sintomatología ansiosa e depresiva grave relacionada cos feitos, "resultando moi afectada a súa vida cotiá, sufrindo trastorno de tensión postraumática crónico directamente relacionado cos feitos".

Así mesmo, aludiu a "a declaración das testemuñas que deixaron claro que "chegou claramente asustada, chorando, gritando e cun gran estado de ansiedade" e precisou que este feito puido ser presenciado "tanto por ambas as testemuñas como pola facultativa que a asistiu no centro de saúde inmediatamente despois da agresión".

O tribunal presidido pola maxistrada Társila Martínez subliñou que, fronte á "coherencia" do relato da vítima, Santi Mina na súa primeira declaración "negou de forma categórica habela tocado sequera". "Só ao atopar #ADN seu na cavidade vaxinal, vese obrigado a modificar a súa versión dos feitos e recoñecer que existiu penetración vaxinal", trasladou o fallo.