Despedimentos por pedir máscaras e crear sindicato en provedor de Inditex, denuncian activistas de Myanmar

A crise do económica do coronavirus pode pasarlle factura a Inditex e á súa imaxe, polo menos no sueste asiático. Mentres que en España o seu papel e o do seu fundador Amancio Ortega foi obxecto de non poucos encomios pola súa indubidable colaboración na loita contra a pandemia, máis aló de España as medidas adoptadas por un dos seus provedores de Myanmar están a xerar unha considerable polémica.

Máis de medio milleiro de traballadores de factorías que pertencen á rede de subministracións de Inditex, é dicir que non son parte do grupo pero si provedores habituais, foron despedidos durante a pandemia por reclamar material protector e que se puxesen en marcha medidas de seguridade para evitar contagios, segundo denuncian sindicatos locais. Os activistas acusan o grupo de poñerse de perfil neste episodio que cren atenta contra os dereitos laborais.

Hai que lembrar que fai xa lustros que Inditex mantén unha serie de compromisos éticos na súa relación cos provedores, compromisos que implican a vixilancia contra a explotación laboral e a persecución dos sindicatos, entre outras moitas medidas.

RESPOSTA DE INDITEX

Tras a publicación destas informacións no continente asiático, desde Inditex emitiron un comunicado desmarcándose destas prácticas. “Inditex traballou incansablemente durante moitos anos para garantir que se sigan os estándares establecidos no seu Código de Conduta de provedores, mesmo a través da súa asociación global coa ‘IndustriALL Global Union’, o primeiro acordo deste tipo na industria, e os seus membros en ACT plataforma sobre salarios dignos”, subliñan.

“A liberdade de asociación é un principio central do noso Código de Conduta de provedores”

Na mesma liña, desde a multinacional argumentan que a crise do coronavirus non detivo a cadea de provedores e que mostrou o seu compromiso a “pagar na súa totalidade todos os pedidos producidos ou en produción”. Ademais, rexeitan as acusacións contra a empresa na que sinalan que os despedimentos foron un castigo pola creación dun sindicato. “A liberdade de asociación é un principio central do noso Código de Conduta de provedores”, recalcan.

"Estamos a traballar estreitamente cos nosos provedores neste momento difícil e esperamos o cumprimento continuo do noso Código de Conduta, que claramente require un trato xusto dos traballadores e non discriminación contra os representantes dos traballadores", conclúen desde Inditex. 

 Protestas dos empregados afectados

As críticas dirixidas a Inditex están directamente relacionadas cos centenares de despedimentos sucedidos en factorías . Distintos medios da antiga Birmania reportan esta información onde, atendendo ás denuncias dos traballadores afectados, advirten que os despedimentos están motivados pola petición dos empregados para recibir material de protección fronte ao coronavirus. Algunhas informacións cifran en máis de medio milleiro de empregados de dúas factorías foron despedidos.

DESPEDIDOS POR PEDIR MÁSCARAS

En concreto, os traballadores da fábrica Myan Mode do sueste asiático –a metade dos pedidos da factoría teñen como destino as tendas de Zara, ademais doutras marcas como Mango-reclamaban máscaras duradeiras e non as desechables fornecidas ao principio da pandemia e que se implantase un protocolo de distancia social para evitar contagios. Como resposta, a factoría despediu a todos os traballadores sindicados.

Unha situación similar viviuse pouco despois na fábrica Rui Ning, no mesmo complexo que Myan Mode, onde os sindicatos foron despedidos 300 empregados en condicións case idénticas. Os afectados serían  membros dun sindicato que apenas contaba con tres días de vida. De acordo á súa versión, a explicación que ofreceron desde a fábrica era que os despedimentos estaban motivados pola crise económica do coronavirus.

Segundo a versión das traballadoras afectadas –a práctica totalidade do persoal está composta por mulleres- que está a circular pola rede, o despedimento chegou apenas tres días despois de oficializarse a formación dun sindicato.  Elas engaden que para compensar esa redución do persoal, a fábrica contratou rapidamente a novo persoal, esta vez non sindicato, para cubrir as vacantes.

Do mesmo xeito, algúns traballadores denuncian presións por parte da dirección para asinar as cartas de despedimento, amparándose de novo nas consecuencias provocadas pola crise do coronavirus como xustificación a estas distituciones. Á súa vez, algúns sinalan que o presidente do sindicato foi atacado con armas brancas despois do ocorrido. Os traballadores despedidos organizáronse para protestar publicamente contra esta decisión, algo moi pouco habitual nestes países con tan laxa regulación laboral.

11 HORAS Ao DÍA DE TRABALLO POR MENOS DE 4 DÓLARES

Doutra banda, as informacións publicadas no continente asiático sinalan que as condicións destes traballadores nos seus centros de traballo son “caóticas” e que as factorías se atopan en lugares cun alto índice de delincuencia. “Quendas de 11 horas, seis días á semana, por tan só 3,5 dólares ao día”, denuncian desde Nova Deli o medio Buzz Canal de contidos News.

Activistas polos dereitos humanos poñen o foco sobre as grandes compañías que se atopan detrás destas fábricas téxtiles. “Se estas marcas indicasen algún interese en manter seguros aos traballadores, as fábricas inmediatamente seguirían o seu exemplo. O feito é que as marcas teñen todo o poder de cambiar as cousas. Simplemente non o fan porque priorizan as súas ganancias financeiras sobre as persoas que fan a súa roupa”, critica o activista Andrew Tillett-Saks.

Neste sentido, os sindicatos do país asiático piden cooperación aos sindicatos españois para que acheguen a súa axuda “no movemento internacional polos dereitos humanos”. “Os traballadores tamén deben estar unidos internacionalmente se queren ter algún poder para mellorar a industria da confección”.

Wut Yee Tun di ser sindicalista nunha provedora de Inditex