Como evitar as infeccións de ouriños no verán? Quirónsalud achega consellos para previr a cistitis

Algunhas persoas padecen infeccións de ouriños con máis frecuencia que outras e, no verán, máis si cabe. Os ambientes húmidos pola calor ou a suor poden estar detrás desta patoloxía que pode causar malestar e mesmo chegar a ser incapacitante. Aínda que os antibióticos son efectivos, o mellor, segundo os expertos, é tomar cartas no asunto e previr a súa aparición. Para iso hai unha serie de recomencaciones que o doutor Pere Tudela, de Quirónsalud, achega para tratar de evitar este tipo de infeccións. 

Dor ou escozor ao ouriñar, dor na rexión lumbar ou febre son algúns dos síntomas da cistitis, a pielonefritis ou a prostatitis. "Nalgúns casos, estes cadros poden evolucionar rapidamente á sepsis, que supón o paso dos microorganismos ao sangue. É a forma máis grave e adoita comportar unha marcada hipotensión arterial con afectación importante do estado xeral", destaca o galeno, que enumera ao E.coli ou a Morganella como as eterobacterias responsables desta doenza. 

Existen factores de risco como a diabetes, a inmunodepresión, a menopausa ou o embarazo que favorecen a súa aparición. "As infeccións urinarias poden ter diferentes formas de presentación, de gravidade variable, sendo en ocasións difícil asegurar o seu prognóstico. No entanto, como regras xerais, a presenza de febre con calafríos, dor lumbar importante, dificultade para ouriñar ou presenza de sangue nos ouriños, fan sospeitar procesos graves e por tanto aconsellan consultar en urxencias", detallan desde Quirónsalud. 

Unha tira reactiva de ouriños pode arroxar máis luz sobre o caso, pero tamén urocultivos ou cultivos de sangue poden descubrir a enfermidade, que se combate con antibióticos cando as análises así o confirman. "Hai que lembrar por outra banda, que a utilización de antibióticos indiscriminadamente ten repercusións transcendentes, como o erro no diagnóstico, a xeración de microorganismos resistentes, así como os posibles efectos secundarios", subliñan desde a firma.

"É importante distinguir entre infección urinaria e infeccións xenitais (uretritis ou vulvovaginitis) que poden ter síntomas parecidos, pero que requiren dun enfoque e tratamento diferentes. Doutra banda, a presenza illada dun urocultivo positivo, nunha persoa sen síntomas urinarios, adoita corresponder a bacteriuria asintomática, que habitualmente non require tratamento. Estas situacións poden xerar falsos diagnósticos de infección urinaria", comenta Tudela, que indica hidratarse, ouriñar con frecuencia -especialmente despois de ter relacións sexuais-, a hixiene e o correcto secado das zonas íntimas para evitar a súa aparición, así como a recomendación de usar pezas de algódon e lixeiras, non moi axustadas.