Unha vez máis, as persoas somos coellos de indias

Díxeno fai xa unas cantas semanas cando fun a vacinarme da primeira dose da vacina e dixéronme que me tocaba por decisión das “autoridades sanitarias”, que non a miña, a de Astrazeneca. Nese momento mostrei a miña preocupación por se a segunda dose sería da mesma farmacéutica. Afirmáronme que si e que había as suficientes doses. Fun coa dúbida, e con case o convencemento de que non sería así. Agora as autoridades sanitarias din que a segunda dose será de Pfizer e se se quere que sexa AstraZeneca, será necesario asinar un documento co consentimento. Por que debemos asinar un documento, se cando nos puxeron a primeira xa se dispoñían de datos como para non administrala? Se non se asinou na primeira dose, tampouco se debe asinar na segunda.

Por que debemos asinar un documento, se cando nos puxeron a primeira xa se dispoñían de datos como para non administrala? Se non se asinou na primeira dose, tampouco se debe asinar na segunda. 

Vacúa Covid-19 de Astrazeneca @ep

O que está a ocorrer coas vacinas é sinxelamente que os cidadáns somos coellos de indias que temos que aceptar o que nos ofrece e se non, pois non nos vacinamos. Así de sinxelo. O que non explican é que, aínda que as persoas póñanse a segunda dose de Astrazeneca, se algo vai mal poden reclamar á xustiza.

Din un refrán popular que “os experimentos, con gasosas” e hai quen engade, en casa. Que as persoas acaten, por responsabilidade ou medo todo o que nos poñan por diante non significa estar de acordo, aínda que o digan as autoridades políticas ou sanitarias porque interesa que sexa así.

Hai comunidades autónomas que non van seguir as directrices do goberno -- que din basearse en “autoridades sanitarias” para que a segunda dose sexa de Pfizer-- senón que lles dan a elixir aos afectados. Nos poucos días que leva fornecendo a segunda dose, as persoas, maioritariamente, están a inclinarse por que sexa a mesma que a primeira, é dicir, Astrazeneca.

Non están a facer caso ás indicacións e prevalece o dereito para elixir libremente, porque ao final, despois da que está a caer, un é libre de elixir a opción que lle transmita máis credibilidade, aínda que sexa equivocada. A liberdade individual nunca debe ser quebrantada, estamos nunha democracia e hai cousas nas que non se poden nin deben delegar, aínda que sexa o goberno de España, a comunidade, ou a OMS. Ao final, como di Paulo Coelho, “a liberdade non é a ausencia de compromisos, senón a capacidade de escoller o que é mellor para ti”. Pois dadas as circunstancias e coa preocupación que hai, o mellor é equivocarse uno mesmo a pesar de que sempre as persoas, en case todo, somos coellos de indias.