Na rolda de prensa posterior á reunión do Goberno, comparecía por sorpresa o presidente da Generalitat, Quim Torra, para dar a coñecer o documento que se aprobou na reunión e que era a resposta á sentenza que se coñeceu días atrás.

2743276

Como xa coñecerán o seu contido non falaremos diso, pero si dalgunhas cousas que dixo e das que pasou de longo. Media hora entre exposición e preguntas dos xornalistas, o que deu para ben pouco, para cabreo dos que quedaron sen preguntar; é o que ten cando se aplica a teoría da lotería...

Torra, de maneira tímida, condenou a violencia -seguramente non podía xustificar máis o non facelo-. Aproveitou a ocasión que lla brindaron en bandexa para criticar a Pedro Sánchez por non aceptar manter unha reunión con el na súa viaxe a Barcelona. Con este suceso xa ten suficiente munición para seguir disparando contra Sánchez.

Esqueceuse o presidente dos cidadáns que viron pisados os seus dereitos todos estes días: cortes de rúas e vías de acceso, piquetes coactivos, a máis diso as perdas en comercios e material das rúas. Insistiu nas manifestacións pacíficas e que seguiría apoiándoas, cousa máis que coñecida. Iso si, dixo que gobernaba para "toda" Catalunya, afirmación que xera moitas dúbidas e que xa ninguén cre.

O presidente Torra, que non fixo acto de presenza no centro de coordinación de Mossos para coñecer de primeira man como se estaba levando a cabo as actuacións do seu policía, ameazou con abrir unha investigación das actuacións de Mossos nos disturbios e depurar responsabilidades; unha actitude que sería acollida con palmas por parte do corpo represor? Ademais, propiciou unha comisión no Parlament para investigar as súas actuacións. Como dicía Konrad Adenauer, "cando os políticos non teñen a capacidade de gobernar, crean as comisións".

Unha vez marchouse o presidente, a portavoz do Goberno continuou explicando as decisións que se habían toma na reunión de cada martes.

Pregunteille á portavoz como defendía o Govern os dereitos daqueles traballadores que non puideran ir ao seu traballo polo corte de estradas, os que non puideran circular libremente e sobre todo os daquelas persoas que non puideron acudir aos seus respectivos tratamentos. A resposta foi que "nós defendemos o dereito á folga, as manifestacións e a liberdade de expresión", que sentía o que pasara, pero defendía o dereito para manifestarse. En ningún momento defendeu o dereito dos que viron vulnerados os seus dereitos Seguimos coa teoría de cataláns de primeira e de terceira? Iso parece, sen intención de remedialo, máis ben ao contrario, que deben sumarse ao independentismo para facerse perdoar o non selo ata o de agora.

Deduzo que os sufridos cidadáns van ter que seguir aguantando, por narices, que se sigan cortando as rúas do centro de Barcelona e as vías de entrada á cidade, e que de momento se siga sen dispoñer de contedores nas rúas, queimados polos 'pacíficos' polo medo a que os volvan a queimar. Ou que o presidente en funcións, Pedro Sánchez, vaia ao hospital de Sant Pau e uns cuantos traballadores -médicos e enfermeiros- díganlles de todo menos bonito e non suceda nada. Como é posible que iso suceda? Se queren dicirlle algo, que se vaian á rúa, quítense bátalas e exerzan os seus dereitos, pero no centro de traballo público, non.

Isto é o que hai e, ademais, coidado porque aínda pode ser peor.