Despois dunhas "tranquilas" vacacións, os políticos veñen coas pilas cargadas. Así o espera a cidadanía. En Madrid, esgótanse os últimos días ata a data límite, 23 de setiembre, para a desexada investidura de Pedro Sánchez, aínda que tal e como están as cousas non parece probable, o que significaría a convocatoria de eleccións para novembro. Todos os partidos están a preparar xa os seus equipos de campaña para traballar a fondo a semana que marca a lei.

Diada 8 2

Casado, coa súa aposta de España Suma que Rivera non quere nin en pintura. Mentres, en Podemos, con moitas frontes abertas internamente, non queren nin oír falar de comicios. O patio non está para moitas alegrías. Iglesias e Montero poderían ter serios problemas coas distintas faccións dos que xa non lles queren á fronte do partido/casarío.

En Catalunya, estamos ás portas do 11 de setiembre coa incerteza do número de asistentes á manifestación da Diada que os seus organizadores pretenden que sexa maioritaria para "mostrar" músculo para a sentenza dos políticos presos que se dará a coñecer a finais de mes ou a principios de outubro. Os ánimos andan exaltados.

A ANC, que se apropiou da festa de todos os cataláns, converteuse na plataforma de contrapoder daqueles partidos que no seu día a impulsaron. A división entre as formacións independentistas, máis evidentes estes últimos tempos coa presión do delegado de Puigdemont, en Catalunya, Quim Torra, ao presidente do Parlament para que reinicie as decisións unilaterais que se contradin coa legalidade vixente, pode levar a unha ruptura entre os dous partidos que agora ocupan o Palau da Generalitat.

A proposta de Torra de realizar un goberno de concentración que daría entrada á CUP e os Comúns de Colau -está por ver se ela acepta- puxo os pelos de punta aos republicanos e aos ex converxentes máis moderados. Puigdemont e Torra pretenden dinamitar a ERC de Junqueras utilizando a Marta Rovira, que se aburre moito en Suíza, e necesita estar de novo no candelero mediático aínda que sexa en contra da opinión do seu xefe e amigo Junqueras. O que trata o fuxido é dinamitar a ERC, que segundo todas as enquisas podería gañar as próximas eleccións catalás, se finalmente Torra convócaas, aínda que non está moito polo labor.

Puigdemont, que ten todo o tempo de mundo para pensar, facer comidas, atender aos medios amigos, moverse cunha certa liberdade que non teñen os políticos presos, permítelle seguir pontificando e animando á desobediencia. Ata cando? Despois da Diada vén a traca final que representa a sentenza dos políticos presos, que pode descolocar a moitos. Será contundente? Hai opinións de xuristas para todos os gustos. En todo caso, como apuntan outros, sempre queda o último recurso, que é a amnistía para todos eles.

Con este panorama, o que é seguro é que este mes de setiembre vai ser moi quente aínda que as choivas fagan acto de presenza.