​España debe marcharse de Eurovisión

Fai xa uns poucos anos que o tradicional festival de Eurovisión foi espertando a curiosidade dos espectadores máis novos. Novas xeracións que recobraron o interese polo único gran concurso da canción que aínda resiste os envites das novas tecnoloxías.

Eurovisión, novas fórmulas, que non quere dicir máis calidade das cancións. Vellos vicios que non se conseguiron arranxar en todos estes anos. A presenza de España neste certame, que deixa tantas dúbidas, leva xa demasiados anos que sofre boicot. Os resultados nunca foron bos, menos en contadísimas ocasións. Nesta edición, tampouco, aínda que Miki non o fixo mal. Non é un problema do cantante, nin da canción, son outros os obstáculos que subxacen nun festival demasiado politizado e controlado por determinados grupos con intereses moi concretos.

A situación que viviu a representación -hai algunha excepción- española ao longo de anos faise xa insustentable e como di o retrouso da canción 'La venda ya cayó…'. Sería bo que, visto o visto, unha edición máis, se contemplara a posibilidade de abandonar o festival, é dicir, non volver máis e destinar ese diñeiro, que son uns 500.000 euros, a outros mesteres aos que se lle poida sacar máis rendibilidade económica e social.

"Onde non me queren, non vou estar", di este sabio consello que dederían ter en conta para futuras edicións dun festival cuxos fíos moven uns poucos.

Son curiosos os resultados das votacións do xurado profesional, onde Miki só conseguiu sete votos que viñeron de Rusia e Bielorrusia. Nesta ocasión, nin Portugal, país veciño, que sempre, aínda que sexan poucos votos, votara a España.

Menos mal que as votacións do público conseguiron sacar do último posto á canción española, situándoa no posto número 22. Por baixo quedaron países como Alemaña, Inglaterra, Israel e Bielorrusia.

A decepción na delegación española era máis que evidente, despois de que as casas de apostas situaran no número 12.

A politización de Eurovisión visualizouse nun grupo de público de Islandia que estaba presente mostrando bufandas palestinas, acción cuxa duración televisiva durou apenas un segundo. Tamén dous bailaríns que acompañaban a Madonna portaban nas súas costas senllas bandeiras de Palestina e Israel, xesto que non agradou o máis mínimo ás autoridades israelitas. Pero xa se sabe que Madonna é Madonna...

Outra das anécdotas da noite foi a protagonizada polo representante de San Marino, que en bastantes ocasións desafinó como unha ameixa.

Pois como dicía, España debe marchar xa do festival de Eurovisión se non lle quitan a cruz que ten posta fai xa demasiados anos.

Eurovisión serviu para esquecerse durante unhas horas da campaña electoral que terminará este domingo cando se vote.

Este artigo é orixinal de cataluntapress.es