Veciños e familiares lembran na Poza das Ras ao catro fusilados en agosto de 1936

Aproximadamente medio centenar de persoas se reuneron hoxe para render homenaxe ao catro republicanos asasinados o 29 de agosto de 1936 no lugar coñecido como A Poza das Ras, no municipio ourensán de Verea. Trátase de Xullo González Álvarez, de 25 añis, natural de Verea e mestre da parroquia Gontán; Amadeo López Bello, de 32 anos, natura de Carballeda de Avia e mestre na parroquia de Beiro; Silvio Torres Díaz, de 23 anos, natural de Ourense, chofer de profesión e veciño do Couto, e Eloy Romeu Luís, de 28 anos, natural de Vilardevós e farmacéutico en Leiro.

"Xunto ás familias e xunto ao Concello de Verea celebramos esta homenaxe en memoria de Amadeo, Eloy, Xullo e Silvio, que loitaron polas liberdades, polo cambio social e pola dignidade dos homes e mulleres deste país", declarou na súa intervención Celia Inés Feijóo Soto, presidenta do Comité, que subliñou ademais que "esta homenaxe ten un precendente o acto que celebrou no ano 2009 o colectivo Arraianos, e ten o seu fundamento nas investigacións de xente como o médico David Simón e o historiador Mateo Martínez, e ábrese de face ao futuro coa iniciativa do Concello de Verea de impulsar a declaración da Poza das Ras como lugar de Memoria".

José Antonio Valado, alcalde de Verea, anunciou durante o acto que xa se iniciaron todos os trámites da solicitude ao Ministerio de Presidencia e ao amparo da Lei estatal 20/2022, da declaración da Poza das Rascomo Lugar de Memoria.

No acto de honenaje estiveron presentes o Comité de Memoria Histórica da Comarca de Celanova e o Concello de Verea, ademais veciños de Verea e Celanova, representantes de Amigos dá República, entre eles Manuel e Gonzalo Sueiro, e do Comité de Memoria Histórica do Val do Limia, ademais de familiares de Xullo González, Eloy Romeu e Silvio Torres. Pola súa banda, a familia de Amadeo López desculpou a súa ausencia por un compromiso anterior.

Precisamente, unha dos familiares de Xullo González, despois de agradecer a homenaxe, reclamou manter viva a memoria daquelas vítimas neste espazo e, persoalmente, a mantela viva no desenvolvemento da súa futura profesión de mestra.