'​A Diada é nosa', unha frase moi parecida á de Fraga

Por fin, como as froitas maduras que caen das árbores, a Festa Nacional de Catalunya -coñecida xa como a dividida- caeu do calendario de setembro: Moito ruído e as "noces" xustas, que diría o meu veciño.

Segundo a Garda Urbana de Barcelona, que foi espléndida outorgando a cifra de 600.000 participantes na concentración, é a cifra máis baixa desde 2012, cando empezaron os independentistas para roubarlle a festa aos que pensan distinto a eles, que son unha maioría: expulsáronos sen máis e, como dixo no seu día Fraga aquela famosa frase "a rúa é miña", agora trázase en "a Diada é nosa", aplicando a dedocracia.

Co control total da Diada, a ANC tamén se converteu na inquisidora das empresas que non apoian o seu proxecto excluínte e chama aos cidadáns -que eles din controlar- ao boicot ás mesmas sen importarlles que as persoas que traballan nesas empresas son cataláns -de terceira?-. A Diada transformouse nun despropósito tal que pon os pelos de punta á maioría da cidadanía. Algúns falan dunha "empresa" moi lucrativa -que explota a ANC- para eses "novos" empresarios que viron o negocio moi rápido con roupa, zapatillas, chapas, cervexas, ratafía, produtos alimentarios e outros que irán xurdindo aproveitándose dos sentimentos dos que cren no proxecto e que non fan outra cousa que fortalecer economicamente ás empresas que están pola independencia.

Alguén fixo o cálculo de canto diñeiro recolleu a ANC cos produtos patriotas, tendo en conta que só a camiseta custaba 15 euros? Seguro que uns cuantos millóns de euros.

Os discursos, sen políticos de partidos, puxeron de manifesto que se segue co mesmo repertorio de sempre, facendo gala do fortes que son, de que a manifestación tamén é unha "ferramenta de país" e que xa conseguiron unas cantas máis, por exemplo facerse coa presidencia da Cámara de Comercio, cun presidente que máis parece representar ao activismo que á defensa dos intereses das empresas, así como ao comercio que tan preocupado está pola situación política, económica e social.

Unhas 600.000 persoas participaron da súa Diada, moitas das cales eran nenos -cantos?- aos que lles inculcan unha determinada ideoloxía que poden interpretar como animadversión cara a España que non é nada saudable -adoctrinamento?-, que en nada favorece o seu desenvolvemento persoal e a convivencia con outros compañeiros e amigos.

Aos nenos hai que deixalos que gocen desa etapa da vida. Cando sexan maiores xa escollerán as súas preferencias ideolóxicas. Creo que levalos a este tipo de actos non lles beneficia. A Diada festiva e familiar de antes non ten nada que ver coa dos últimos anos, cousa que lamentan moitos cataláns.

É significativo que nunha TV realicen entrevistas a algunhas persoas que estaban na manifestación e falaban de por que eran independentistas e explicaban a súa versión. A unha delas preguntáronlle por que hai xente que non está de acordo co independentismo. Esta responde que "son os que non son cataláns, os que veñen de fóra". Imos, que as persoas que levan toda a súa vida aquí que non son da colla, non os consideran cataláns. Unha visión moi cuadriculada que deixa moi ás claras o que se oculta detrás da reivindicación de que só queren un referendo. "O fascismo dos españois que viven en Catalunya é infinitamente patético e repulsivo". Esta frase foi pronunciada no seu día polo actual presidente da Generalitat de Catalunya. Con este tipo de dirixentes políticos, que non son precisamente un exemplo en nada, que se lle vai a pedir a determinadas persoas?

Por certo, reivindicar máis democracia tamén supón respectar as leis que a sustentan; o contrario xa se sabe ao que leva...

Leste é un artigo orixinal publicado en catalunyapress.es