Loita entre luras xigantes: así o desvela a necropsia do exemplar achado en Galicia
O tamaño e a forma das ventosas suxire que o animal mantivo unha loita cun exemplar máis grande da súa propia especie
A necropsia realizada á lura xigante achado viva en 2016 en Galicia revelou que o animal "mantivo unha loita cun exemplar máis grande da súa especie" posiblemente debido á competencia por peixes dun banco de lirio. Os resultados da necropsia sinalan que "o tamaño e a forma das ventosas suxire que o animal mantivo unha loita cun exemplar máis grande da súa propia especie".
O Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC), a través do Grupo Ecobiomar do Instituto de Investigacións Mariñas (IIM) de Vigo, publicou na revista 'Ecology' os resultados da necropsia realizada á primeira lura xigante achado vivo en Galicia fóra, por tanto, das augas xaponesas, onde esta especie é abundante.
"A lura, de 123 centímetros de lonxitude do manto e 105 quilos de peso, apareceu nadando o 7 de outubro de 2016 entre as embarcacións fondeadas nas proximidades do peirao de Bares, a uns 3 metros de profundidade. O animal, carente dos seus tentáculos, respiraba, desprazábase e cambiaba lixeiramente de coloración. Horas despois, varou nunha praia próxima", lembra o CSIC.
Un equipo dirixido por Anxo Guerra, investigador ad honorem do CSIC no IIM e experto ecoloxía mariña, e con participación de Luís Laria e outros membros de Cepesma, acometeu unha necropsia máis detallada "co obxectivo de determinar cal era a orixe das súas marcas e feridas e cal podería ser a causa de que a lura, ferido, achegásese tanto á costa".
"O tamaño e a forma das ventosas suxire que o animal mantivo unha loita cun exemplar máis grande da súa propia especie. O escenario que cremos que se produciu foi a competencia entre dous exemplares de lura xigante por peces dun banco de lirio, o seu principal alimento nesta época do ano. Este comportamento de roubo dunha presa observouse ata o momento soamente unha vez entre os cefalópodos, observación realizada en acuario", sinala Graham Pierce, terceiro autor do traballo.
ARRASTRADO POR CORRENTES
En canto ao motivo que levou ao exemplar, malferido, a achegarse á costa, os científicos cren que "este, desorientado e coa súa capacidade de movemento minguada, puido ser arrastrado polas correntes a unha masa de auga cálida, que lle arrastrou cara á costa", engaden os expertos.
Nas últimas décadas incrementouse " notablemente", destaca o CSIC, o coñecemento da bioloxía e ecoloxía da lura xigante, principalmente a través da necropsia realizada a exemplares. Na actualidade, o exemplar achado atópase no Parque da Vida de Luarca.
Escribe o teu comentario