Ao final, todo chega para desgraza duns e alegría doutros que pensan que a xustiza aínda que lenta, actúa. Este 15 de xaneiro, coñeceuse a sentenza do Caso Palau que desde que se destapase no 2009, ata agora, transcorreron uns cantos anos. Mentres o autor material confeso, Félix Millet, pasou este tempo na rúa gozando dos praceres da vida. Iso si, de golpe quedou máis só que a unha. Xa non ten amigos, nin coñecidos, nin se relaciona coa burguesía e os políticos influentes. É o prezo a pagar por ser "chourizo confeso".

Cinco xuíces foron pasando neste longo proceso de pagos de comisións: xubilábanse, pedían o traslado ou ascendíanos. Pero ao final, cun fiscal valente, Emilio Sánchez Villed, que soubo mostrar as probas suficientes -tíñaas que valorar o maxistrado- facilitoulle moito o seu labor á súa señoría. O seu traballo foi excelente, aínda que gañou uns cuantos “amigos”. Quizais por iso, Sánchez Ulled marchou traballar a Bruxelas, onde foi designado Conselleiro de Xustiza na Representación Permanente de España ante a Unión Europea (UE).

A confesión de Millet fai presaxiar unha sentenza dura, con devolución ás arcas públicas do diñeiro percibido de maneira ilegal. A outra cuestión é a vinculación de CDC en todo o armazón quen sairán salpicados? , CDC e a súa nova formación , o PDeCAT? Entrarán na prisión?

Un día antes, a irmá de Félix Millet, facía unhas declaracións nas que afirmaba que o seu irmán sabe moitas cousas, que garda uns cantos segredos, inconfesables? E que lle estraña que só estea CDC porque o seu irmán lle dixera que había moitos partidos implicados. Xa o dirá se quere.

A presenza de Pat Millet non é casualidade, non, senon que quere enviar un "aviso a navegantes" e de paso explicar que o seu irmán está moi mal de saúde, polo que, se entra no cárcere, non durará nin quince días. Esas afirmacións poden realizalas tamén os familiares de persoas que se atopan nas prisións cataláns, por delitos menos importantes que Millet e non teñen a oportunidade de saír nos medios de comunicación.