"Máis democracia" e menos demagoxia, Sra. Colau

Concello de Barcelona coa pancarta 'máis democracia'.

"Máis democracia", ese é o slogan da pancarta que colgaba da fachada do Concello de Barcelona, en plenas Festas da Mercé, que os independentistas secuestraron para facer propaganda do referendo ilegal. Mentres, á oposición se lle quedaba cara de boniato.

Toda esta montaxe de pancarta nas festas foi posible grazas ao comportamento "democrático" da alcaldesa Colau que, asesorada polo seu marido, o deputado Domènech e algúns cantos máis, se inclinou por dar soporte á consulta esquecendo de que é a alcaldesa de todos. Pero o significativo do tema é que o representante socialista, Jaume Collboni, con tal de manterse no cargo, consentise as accións de Colau. Cantas clases de socialistas hai?

A alcaldesa Colau que se prestou, de bo grado, a estar presente no acto dos alcaldes independentistas que lles ofreceu Puigdemont no Palau da Generalitat, non tivo o mesmo comportamento cos alcaldes que non apoian a consulta e que son obxecto de insultos e ameazas. É máis, cando Núria Marín, alcaldesa da segunda cidade máis grande de Catalunya, lle dixo ao presidente que non presionase os alcaldes para ceder locais na consulta, Colau non apoiou a súa colega e quedou moi calada. Tamén por falta de democracia?

Colau quitou xa a careta e a súa aposta pola consulta non deixa xa a máis mínima dúbida. Mentres, máis dun funcionario do seu Concello pide máis democracia á hora de realizar a recualificación dos seus postos e denuncian a entrada "democrática" de persoal de confianza dos partidos que constitúen o goberno municipal. Alguén denunciará algún día este tipo de prácticas? Democráticas?

Anna Gabriel, a cupaire, convertida xa nunha política experimentada mente máis que fala. Nunha entrevista vai e afirma: "Se só se tratase de poñer as urnas". E a declaración da República Catalá -como dixo en moitas ocasións- é froito dunha noite de bebedeira, pola túa banda?

O mesmo ocorre coa monxa metida a presidenta do Parlament, Carme Forcadell, ao comparar a situación actual coa vivida nos tempos da ditadura e, onde democracia, liberdade de expresión e os dereitos brillaban pola súa ausencia ou estaban de vacacións nos cárceres españois. Dio ela, que no bochornoso pleno en que se aprobaron as leis ilegais que se cargaban o estatuto e a Constitución, pasou a oposición pola súa "democracia", cunha actitude ditatorial como nunca se viu en tempos da democracia.

Forcadell mente e esquece explicar que a maioría que votou -Catalunya coa porcentaxe máis alta de España- a Constitución e o Estatut estableceu unhas regras de xogo que agora resulta que Junts pel Si, a CUP, o Govern e unha parte do Parlament non respectan. Tamén se esquece da porcentaxe de votos que son necesarios para aprobar determinadas leis. Iso non lles importa, a súa aplicación de "democracia" moldéana aos seus intereses.

Dicir que non hai democracia senón ditadura é un insulto e unha falta de respecto. A democracia está a permitirlles dicir o que lles vén en gana e actuar de maneira autoritaria co resto das persoas que non pensan coma eles. E non só iso, senón que están a incitar a xente para saír ás rúas "pacíficamente" para coaccionar, amedrentar e poñer etiquetas de bos e malos cataláns. Todo iso é dunha insensatez que roza a esquizofrenia. A democracia non é unha plastilina que se pode moldear de acordo aos intereses partidistas.

Mafalda, un dos meus personaxes favoritos da miña case adolescencia dicía:

Pois que o apliquen os demócratas de nova fornada que piden máis democracia pero non a practican.