Estareime a volver tolo?

Debo estar a entrar xa na fase final da miña propia existencia, xa que ultimamente vexo cousas extraordinarias. Fíxense se teño razón que, agora, paréceme que a neve que caeu nas últimas horas e bloqueou a moi frecuentada autovía entre Valencia e Madrid, prexudicou máis aos meus compatriotas pobres, que aos que gozan dun maior poder adquisitivo. Debe ser unha alucinación xerontolóxica.

Exactamente a mesma que, aínda non conseguín superar, desde que cando o Ministro da cousa enerxética, un xenio que habitaba na Moncloa á beira de Mariano Rajoy anunciou que subira a luz e que todos iamos pagar máis, eu só vin palmándoa a lexións de xubilados, a miles de mileuristas e subcontratados, a centos de criaturas traídas desde Latinoamérica en compañía dos seus indíxenas pais, e por suposto, a todo ser vivo que non sabe como chegar con algo na despensa ao último día de mes.

Estou mal. O efecto Trump absorbeume o cerebro e devolveume ás penurias da miña tenra infancia cando Franco era o Generalísimo dun país fóra de Europa e había que "ler menos os xornais franceses" e "non escoitar a Radio Pirenaica". Entón, a luz, onde a houbese, era só un gran negocio para o Conde Fenosa e a neve caía por culpa da confabulación xudeo-masónica que quería acabar cos Principios Fundamentais do Movemento Nacional.

Pasabamos un frío atroz, quentabámonos con braseiros cheos do carbón que moitas nais recollían pacientemente das vías do tren e o recibo da luz era de moi baixo custo porque o uso das velas era o gran produto nacional, xa que entón si que había abellas, porque a luceciña de El Pardo que Emilio Romero nos dicía que sempre estaba acesa, velaba para que "os maquis" non destruísen as nosas colmeas.

Na actualidade, cada día que pasa, os xornalistas empeñámonos en contar que houbo un morto, dous, ou tres.... por culpa das estufas de todo a un euro. E así, entre os asasinatos por violencia de xénero e os falecidos por pobreza enerxética, España estase despoboando a unha velocidade case sideral. E ao comprobalo, nas páxinas dixitais deste diario, só vexo aos máis pobres con estes padecementos, como cando era neno e e gustaban os pirulís da Habana.

Estareime a volver tolo?