​Un ataque homófobo a unha familia en Cabo de Cruz consegue que toda a aldea vistase coa bandeira LGTBI

A reacción da aldea de Cabo de Cruz (Boiro) ao vandalismo e o ataque de intolerancia que sufriu un dos seus veciños reforza a loita do colectivo LGTBI xusto no Día do Orgullo.

Pablo Chouza, vítima desta agresión, relata para Galiciapress como viviron el, a súa muller e os seus dous fillos pequenos este suceso que, lonxe de facerlles retroceder, puxo máis en valor se cabe o significado pedagóxico da súa acción enchendo a zona de bandeiras LGTBI.

“A resposta da aldea é o que hai que sacar á luz, porque parece que Cabo de Cruz só sae nas páxinas de sucesos ou cando o club de remo gaña algo, pero demostramos que aínda que parecía que algúns o tiñan esquecido non é así e que todos estamos ao lado da educación e o respecto”

Vivenda de Pablo Chouza en Cabo de Cruz | Foto: IG

“Casa do maricón”. Así amenceu o sábado pola mañá a vivenda de Pablo Chouza, vinculado ao mundo da fotografía e mestre “aínda que non exerzo”, con pintadas en toda a fachada despois de que, un día antes, colgase a bandeira LGTBI nunha das súas xanelas. “Maricón” na porta, unha bandeira de España pintada con spray e “España” en letras vermellas son o acto vandálico e intolerable que sacudiu a aldea de Cabo de Cruz, en Boiro.

Para Pablo e a súa parella, que ondease a bandeira arcoirís na súa casa era importante no seu labor como pais de dous nenos de sete e dez anos, aos que por encima de todo tentan “educar en igualdade”. “Tiñamos a bandeira comprada desde fai moito para poñer este mes e explicarlle aos nenos o mesmo que lle ensinamos sempre e a diario, pero coa intención de visibilizar o noso apoio ás diversidades sexuais e o respecto”, comenta Pablo.

Isto ocorreu o venres pola tarde, pero o sábado pola mañá, cando saíu a facer uns recados, atopouse coas pintadas na porta da súa casa. A súa primeira reacción foi buscar á súa familia para que visen o que ocorrera . “Pampos, shock, algo de medo... nunca pensamos que fose significar algo así”, relata o afectado, que posteriormente presentou a denuncia correspondente ante a Garda Civil.

“Este non é un tema menor, non é menos importante que unha agresión. Hai que tentar atallalo e arranxalo”, incide Chouza. Con todo, en Cabo de Cruz, unha pequena aldea pesqueira que mantén na súa xeometría os canellóns e rúas estreitas, é complicado que algunha das poucas cámaras que poida haber captase o momento das pintadas. “Talvez nas tendas se alguén comprou un spray así recentemente...”, suxire.

"ISTO VÍVEO O COLECTIVO CADA DÍA"

Con todo, a pesar da agresión, o xesto reivindicativo desta familia non caeu en saco roto, xa que se querían instruír aos nenos en tolerancia, os pequenos aprenderon tamén cal é a cara oculta. “Non o puxeron botando. O venres explicabámoslles que era a tolerancia e o sábado estabamos a falar da intolerancia”, comenta Chouza, á vez que agrega que non fai falta pertencer ao colectivo para reivindicar esta loita.

“Na miña familia non hai ninguén homosexual, ou trans, ou doutro xénero... Pero por mor disto estamos vivindo unha situación moi incómoda. Xusto a que viven moitas persoas cada día pola súa condición, que é a realidade que tentamos facer ver aos nenos”, razoa. 

CABO DE CRUZ ARCO DA VELLA

Con todo, destaca por encima de todo un terceiro punto, talvez o máis notable: “A resposta de todos os veciños”. “Veciños, amigos, coñecidos, non coñecidos, xente chamando á miña porta para darme apoio, ofrecendo a súa axuda para limpar as pintas se fose preciso...brutal”, narra. Clubs deportivos e o propio Concello de Boiro tamén sumaron forzas neste caso e na casa do concello boirense xa se pode ver a bandeira arco# da vella, que agora engalana todo Cabo de Cruz despois dunha onda de pedidos.

“A maioría chegan hoxe, porque moitos percorreron o Barbanza buscándoas en tendas pero non as atopaban”, explica Chouza, á vez que apostila que pola contra, as bandeiras de España, e en época de Eurocopa, “habíaas a fartar”. Tanto é así, que leste mesmo luns, á beira da casa de Pablo, que manterá tanto os grafitis como a bandeira, pintaron un paso de peóns coas cores do arco da vella. Precisamente, o seu xesto de manter tanto a pintada como as bandeiras converteuse nun símbolo moito máis forte que “todo o mundo pode ver”.

“A resposta da aldea é o que hai que sacar á luz, porque parece que Cabo de Cruz só sae nas páxinas de sucesos ou cando o club de remo gaña algo, pero demostramos que aínda que parecía que algúns o tiñan esquecido non é así e que todos estamos ao lado da educación e o respecto”, puntualiza Chouza.

EDUCACIÓN PARA PEQUENOS E MAIORES

No seu día, España foi un dos primeiros países no mundo en aprobar a unión de persoas do mesmo sexo e, historicamente, foi considerada unha das nacións máis tolerantes coa diversidade sexual, unha imaxe que proxecta internacionalmente. A pesar de todo, parece que nos últimos tempos reprodúcense esta clase de sucesos, como o de Cambados hai uns meses. Cuestionado por esta involución, Chouza lamenta que se “normalicen as animaladas” e leva a pelota ao tellado dos medios de comunicación, aos que responsabiliza en moitos casos de “xerar odio, soltar bulos e normalizar esta situación”.

Afortunadamente, tanto Pablo como a súa parella, docente, perciben que algo está a cambiar e que nos niveis de educación infantil e primaria o profesorado está moi envorcado en instruír aos máis pequenos en igualdade e respecto, tratando de cortar de raíz todas as condutas homófobas e normalizando a diversidade sexual.

“En secundaria xa non podo aseguralo e nos fogares de cada un é imposible de saber que pasa. Os pais somos espellos e non todos os mozos e mozas teñen esa facilidade para a tolerancia do diferente. A educación talvez tería que ser para nenos e maiores”, afirma Chouza. Agora, a partir dun suceso tan desagradable, o mellor ensino é a que atopamos nas beirarrúas de Cabo de Cruz, nas súas xanelas e nas palabras de Pablo: “Que a xente viva libre, tranquila, respectando e sen molestar aos demais”.