O goberno catalán non quere cear co Rey: Que pena!

Adóitase afirmar que os xestos e as posturas din moito das persoas. En política é tamén aplicable, aínda que con matizacións. En demasiadas ocasións a pose política/institucional vén marcado por intereses partidistas de todo tipo, sen ter en conta que cando se goberna, debe facerse para toda a cidadanía, non só para os que lles votaron, que é o que adoitan facer moitos. Gobernar significa facer cousas que non gustan, pero hai que facelas, ademais entran no soldo que perciben cada mes. Non se fai distingo, sae de todos os impostos que pagan a cidadanía, non exclusivamente dos que lles votaron. Por iso, os gobernantes deben ter moito coidado nas súas actuacións, Facer o que un quere só é posible, e non sempre, na vida persoal e privada. Dicía o escritor irlandés Jonathan Swift, alá polo século XVII que “a ambición adoita levar ás persoas para executar os mesteres máis viles. Por iso para rubir, adóptase a mesma postura que para arrastrarse. O paso dos séculos, a evolución e a modernidade non foron capaces de cambiar a mentalidade do único animal que tropeza mil veces coa mesma pedra.

Felipe VI en Barcelona @ep

Desde este mércores ata final de semana, Barcelona convértese no centro da vida política e económica de España. As xa tradicionais xornadas económicas que organiza cada ano do Círculo de economía,- que cambiou Sitges pola capital catalá- teñen este ano un significado especial: cambio de goberno catalán, con Pere Aragonés á fronte, que a priori con todo o sucedido estes anos de desgoberno e follas de roteiro lastradas, facían pensar aos sectores económicos que as cousas podían cambiar de rumbo para reactivar con sentido común a economía catalá. O encontro económico/político está a espertar un gran interese. Os xestos, a máis diso as palabras dos importantes oradores que van tomar parte nesta edición así o fan supoñer. Tal é así, que o Rey Felipe VI e o presidente do goberno, Pedro Sánchez, estarán presentes nas xornadas...

Pero se alguén pensaba que o novo goberno catalán con cambio de presidente, pero cos dous partidos que gobernaron os últimos anos, ían cambiar, demostrouse que hai cousas que non cambian. Á cea oficial que é costume celebrar, non van asistir nin o presidente Aragonés nin ningún dos seus consellers, nun claro exemplo de plante á o xefe do Estado. Esta situación incomodou ao sector económico e político. É un xesto para a súa galería á que debe obediencia “urnera”. Para que non se diga, o desplante só é na cea, nos outros actos se van participar, faltaría máis, é un plante á carta . Quen sae perdendo nesta operación estética? Os que se exclúen, aínda que vaia no soldo que deberían asistir como fai o monarca, que a recado compartir o ágape con segundo quen, pódelle sentar mal, pero tamén lle entra no seu soldo cumprir coas súas obrigacións. Dicía Cicerón que “Non hai fase na vida, pública ou privada, libre de deberes”. A profesionalidade en política é necesaria.

Como os xestos son importantes, este primeiro xesto do goberno Aragonés non foi ben acollido, por innecesario e porque se albisca que a pesar dos esforzos que se están facendo por parte do goberno de Pedro Sánchez, -algúns son coñecidos, outros non- parece que non é suficiente e que cada día vai ser máis necesario que se visualicen que os partidos nacionalistas están a lle dobrar a man a presidente Sánchez. Mal, moi mal para un goberno catalán que di gobernar para toda a cidadanía e para un goberno español que fai esforzos. As representacións teatrais teñen os teatros, pero a política debería ser outra cousa.