A familia que controlou Pescanova ocultou a Facenda 2,5 millóns en efectivo en Andorra pero non irá a prisión

Os acusados alegaron que o diñeiro procedía da crianza de cabalos. A Audiencia Nacional veo plausible e absolve á esposa e a dous fillos do expresidente de Pescanova Manuel Fernández Sousa, Pablo Javier e Ignacio José.  

A Sala do Penal da Audiencia Nacional ha absolto á muller e a dous fillos do expresidente de Pescanova Manuel Fernández Sousa dos delitos de branqueo de capitais e contra a Facenda pública dos que estaban acusados por ocultar 2,6 millóns de euros en contas de Andorra.

Fernadez de Sousa, ex dono de Pescanova, coa súa muller detrás, durante un xuízo  

PENAS RECLAMADAS 
Nesta peza separada do denominado caso Pescanova a Fiscalía pedía unha condena de tres anos de cárcere polo delito de branqueo de capitais para os acusados María do Rosario Andrade Detrell e Pablo Javier e Ignacio José Fernández Andrade.

Alternativamente, o Ministerio Público solicitaba tamén tres anos de prisión para eles por delito contra a Facenda pública. Por este último delito a Avogacía do Estado solicitaba catro anos de cárcere para Andrade e tres para os seus fillos.

DIÑEIRO EN ANDORRA
Os feitos probados da sentenza consideran acreditado que os tres acusados abriron senllas contas correntes na entidade bancaria andorrana Andbank que non foron declaradas ante Facenda de acordo co disposto na normativa para o modelo 720 da declaración de bens no estranxeiro.

Devanditos fondos alcanzaron un total de 2.671.450 euros, dos cales, a maior parte, máis de 2,5 millóns de euros, foron abonados mediante ingresos en efectivo e os 150.000 restantes foron transferidos desde a conta interna dunha sociedade panameña.

Os FONDOS NON PROVEÑEN DE PESCANOVA
As contas, segundo a resolución, "permaneceron ocultas á Facenda pública e a xurisdición española ata que as autoridades de Andorra comunicaron a súa existencia ao Xulgado Central de Instrución 5" en contestación a unha comisión rogatoria.

A Sala afirma que descoñécese con exactitude a orixe última dos fondos cos que se nutriron de forma aparentemente unificada as tres contas bancarias andorranas nos anos 2009, 2010 e 2012, pero apunta que "o que si aparece acreditado é que tales fondos non proceden das contas da sociedade Pescanova ou dalgunha das súas filiais".

En cambio, apuntan, ao longo do procedemento logrouse desentrañar acreditación das actividades relacionadas coa hípica desenvolvidas polos acusados en anos anteriores á materialización dos ingresos bancarios na entidade andorrana Andbank.

Neste sentido, indica o Tribunal, constatouse que a acusada María do Rosario Andrade Detrell dedicouse durante os anos 1987 a 2007, aproximadamente, á cría e reprodución de cabalos, o que lle proporcionou "cuantiosos" ingresos cando eran vendidos, en sumas que non foron precisadas; en tanto que os seus fillos Pablo Javier Fernández Andrade e Ignacio José Fernández Andrade dedicáronse durante os anos 1992 a 2006, aproximadamente, á doma de cabalos e ás competicións deportivas ecuestres, nas que gañaron por premios importantes cantidades de diñeiro, que non quedaron tampouco determinadas.

INEXISTENCIA DO FEITO QUE DÁ ORIXE A DELITO FISCAL
A xuízo dos maxistrados, non quedou acreditado que os acusados, polos ingresos inicialmente non declarados efectuados en 2009, 2010 e 2012 nas contas que abriron na entidade andorrana Andbank, perpetrasen infracción tributaria algunha con consecuencias penais.

Segundo indican, non pode serlles de aplicación a reforma instaurada polos artigos 1 e 3 da Lei 7/2012, do 29 de outubro, de modificación da normativa tributaria e orzamentaria e de adecuación da normativa financeira para a intensificación das actuacións na prevención e loita contra a fraude, que foi publicada o día 30 de outubro de 2012 e entrou en vigor o 31, porque os feitos impoñibles protagonizados polos acusados ocorreron en datas anteriores.

En concreto, os ingresos realizados en Andorra tiveron lugar en relación aos exercicios fiscais 2009, 2010 e 2012, cuxos períodos impositivos debían de liquidarse de modo voluntario, respectivamente, ata o 30 de xuño de 2010, 2011 e 2012.