Levamos xa varias semanas no medio dun diluvio de noticias ao redor das habilidades expiatorias de Villarejo e a súa estreita relación coa cúpula do BBVA, que comandada por un "desaparecido" Francisco González, ex Presidente da entidade -ao que se tragou a terra- cando a súa presenza mediática fose máis que nunca necesaria para explicar o que agora están investigado os tribunais españois.

Francisco Gonzu00e1lez, expresidente do banco BBVA

Son tantas as cousas que a Xustiza lle ha perdoado a algúns bancos que agora, co BBVA nas primeiras planas, moitos desconfiamos que cando se acabe a investigación en curso os agora chamados a declarar reciban unha sentenza inculpatoria. A Doutrina Botín pesa tanto na nosa memoria colectiva que a dúbida popular é máis que lóxica.

Pero se a lei dinos que hai que deixar traballar aos xuíces con total independencia e tamén que ninguén é culpable ata que non se demostra o contrario, nada de todo iso impide que o que se vai contando nos poucos medios que nos atrevemos a iso -por certo, os políticos mostráronse sospechosamente prudentes- minguase o prestixio institucional do BBVA ás cotas máis baixas da súa historia. Imos, que tocou fondo e que toda esta lea vai custar moi caro ante os seus moi mosqueados clientes e os mesmos organismos de control.

Os seus actuais directivos van suar sangue para recuperar a credibilidade, que é o ben máis prezado de calquera banqueiro. Francisco González recibirá a súa sentenza, pero o dano que causou á entidade que xestionou coma se fose a súa leira particular -coa sombría axuda do Comisario Villarejo en temas moi pouco claros- vai sacar antes ou despois do seu retiro dourado para ter que explicar que facía coa súa xestión e o por que afundiu o prestixio dunha das entidades máis solventes de Europa. Se ademais demóstrase algún delito, apaga e vamos.

Pobre BBVA! Vaia lea no que o meteron!