Que impacto terá a megamina de Touro? Mineira e veciños dan versións enfrontadas

O próximo movemento contra o proxecto mineiro será a tractorada deste domingo en Touro


|


Mina touro adega


O conflito xerado ao redor da posible apertura da mina de Touro, situada nos municipios do Pino e Touro, mantense no seu máximo apoxeo a través da constante loita que, durante os últimos meses, varias asociacións, entidades científicas e centenares de veciños levaron a cabo. Tras o aluvión de críticas que golpeou ao proxecto mega mineiro, á empresa Cobre San Rafael e ao seu principal accionista, a multinacional Atalaia Mining, o próximo movemento será a tractorada deste domingo, 25 de febreiro, en Touro.


Organizada pola Plataforma Veciñal Mina Touro – O Pino NON e pola Plataforma en Defensa dá Ría de Arousa, a manifestación en contra da mina dará inicio ás 12,00 horas na antiga balsa mineira de Angumil e terminará no propio Concello de Touro. Á tractorada sumaráselle unha próxima recollida de firmas e a continuación de charlas e campañas que defenden o cesamento da polémica actividade mineira.


NULA RESTAURACIÓN


E é que os posibles perigos e riscos ambientais que supón a mina de Touro empezan xa desde o seu período de activación entre 1973 e 1986. Para o presidente da Plataforma en Defensa dá Ría de Arousa, Xaquín Rubido, o conflito ten as súas raíces no estado no que se abandonou a mina tras o cesamento da súa actividade, “cando a Administración que debería tutelar, vixiar e obrigar á empresa encargada a tomar medidas de restauración non fixo absolutamente nada”.


En declaracións a Galiciapress, a empresa ao cargo do proxecto confírmanos que “os traballos de control ambiental e restauración” empezarán desde o primeiro minuto e de forma paralela á explotación, para garantir que a mina e a súa contorna queden “perfectamente integradas na paisaxe, deixando superficies sen ocos mineiros, limpas, seguras e con gran potencial para desenvolvementos alternativos”.


Trátase, con todo, dun dano que tardará anos en repararse, dunha deterioración visible que derivou "nun espazo degradado e contaminado”, conformado por vertedoiros de estériles, instalacións e balsas de lodos abandonadas, con drenaxes ácidas que contaminan a auga da zona, de acordo á Plataforma Veciñal Mina Touro – O Pino NON.


As drenaxes ácidas e o proceso de acidificación común a esta clase de proxectos, son outra das maiores preocupacións que se reivindicarán na tractorada deste domingo: un proceso a través do que, ao moer e triturar a pedra, “sulfuros de ferro e cobre da zona entran en contacto co osíxeno do aire e a auga da choiva”, para logo formar ácido sulfúrico. A súa capacidade corrosiva libera metais pesados que se mobilizan e pasan á auga do río Ulla -tamén afectado polo desvío de regatos-, e en última instancia á Ría de Arousa.


Adega minas touro

Fonte: Adega


Cobre San Rafael asegura pola súa banda que, na minería actual, “é tecnicamente viable e sinxelo illar os materiais que xeran ácido dos elementos que poderían facelos reaccionar.” En caso de non ser así, perigarían ecosistemas acuáticos ou vexetais, e a potabilidade da auga nos concellos de Vedra, Teo, Padrón, Vilagarcía de Arousa, Catoira, A Pobra do Caramiñal, Boiro, Drodo ou Boqueixón; así como a rendibilidade económica da Ría de Arousa, “a máis produtiva de Europa”, de acordo a Xaquín Rubido, onde se produce preto do 70% do mexillón de España e onde se atopan o 40% das mariscadoras galegas. O temor das asociacións radica en que miles de postos de traballo queden en xaque pola acidez dos ecosistemas acuáticos da zona, que como veremos máis adiante, tamén é posible a través dos depósitos de estériles.


SOBRE HECTÁREAS E PRODUTOS QUÍMICOS


Outro dos puntos clave sobre os que se sustenta a posición de todas as asociacións e agrupacións en contra é o notable tamaño ao que afectarían as consecuencias do proxecto mineiro: ao redor de 689 hectáreas, das cales preto de 500 supoñen a principal fonte de sustento de moitas explotacións agrarias e gandeiras.


Desde a empresa a visión é outra, na que afirman que a mina non debería supoñer “ningún problema para outras actividades da súa contorna, pois son totalmente compatibles”. Explican ademais que “o novo proxecto comparte extensión cun número mínimo de explotacións gandeiras e agrícolas”, algo que, doutra banda, parece contradicir ás 500 hectáreas afectadas, "341 de masa forestal e 150 de cultivos e vexetación natural".


Plano 13 6 45


Plano do proxecto mineiro. Fonte: Plataforma Veciñal Mina Touro – O Pino NON


E aínda que falan de “500 hectáreas de mina histórica”, a Plataforma Veciñal redúceas a 197, tachando os termos ‘reapertura’ ou ‘reactivación’ de falsos ou equivocados, debido a que se trataría dunha enorme ampliación do proxecto con respecto á súa etapa anterior.


O gran terreo ameazado, de acordo ás asociacións en contra, non só potencia a acidificación, senón que tamén ascende a máis de 10.000 toneladas a cantidade de produtos químicos empregados na extracción de cobre. Produtos utilizados no proceso industrial e minerais que, segundo Cobre San Rafael, “non conteñen substancias perigosas.” Con todo, a Sociedade Galega de Historia Natural xa sinalara que "no proceso para separar o cobre das rocas previamente moídas contémplase o uso de diversos compostos químicos con distinto grao de perigo para as persoas e o medio ambiente”, destacando ademais o ‘isopropil etil tiocarbamato’, que define como "irritante, nocivo e sospeitoso de causar cancro”.


A Plataforma Veciñal puntualiza, ademais, que varios destes elementos figuran directamente nas páxinas 27, 71 e 72 do documento ‘Parte II: Descrición do Proxecto e Análise de Alternativas do Estudo de Impacto Ambiental’; e destaca a ausencia de datos de concentración de metais e metaloides potencialmente perigosos, ou da correspondente clasificación de perigo dos residuos mineiros.


O PERIGO DAS BALSAS DE LODOS


Por último, unha das consecuencias que máis polémica suscitou entre os diferentes colectivos é a creación de dúas balsas de lodos permanentes e catro vertedoiros, onde quedarán almacenados os residuos restantes tras a extracción de cobre por flotación, ácidos e mesturados coa marea química utilizada. Sobre este conflito, a empresa quixo aclarar que se trata dun “depósito ‘temporal’, porque se clausura e restaura moito antes do fin da vida operativa da mina”. Explican que a súa vida útil terminará cando se cren novos ocos mineiros, “que serán utilizados como depósitos”, e que a súa construción dependerá dos “máis altos estándares de seguridade e de exhaustivos controis auditados pola Administración e profesionais independentes”.


Aínda así, a calidade temporal do depósito non é transferible aos residuos que almacena. O termo "temporal", de acordo á Plataforma Veciñal, fai referencia unicamente a que o seu uso non se prolongaría durante toda a vida da explotación, pero o material almacenado no depósito si permanecería alí. Para sempre, co fin de converterse nunha "balsa de lodos permanente" sobre unha cubeta impermeabilizada, tal e como o denomina a SGHN. Trátase, en definitiva, dun potencial “xerador de drenaxe ácida” a longo prazo, presentando unha delas un muro de 3.187 metros de lonxitude e de ata 81 metros de altura.


Doutra banda, a empresa destaca que estes depósitos, como o resto de instalacións mineiras, traballarán “en circuíto pechado, o que garante ao 100% a ausencia de calquera saída ao exterior”. Cabe mencionar, con todo, as alertas da Plataforma Veciñal: “existe o risco de rotura dos diques de contención con consecuencias potencialmente moi graves, como se indica no Estudo de Risco de Instalacións”. Ademais, segundo as guías de Clasificación de Presas (Asociación de Presas de Canadá, 2013) e tal e como consta no proxecto, a consecuencia de falla do muro principal é "Moi Alta".


Drenajeacidominatouro

Drenaxes ácidas.


Unha “espada de Damocles” para sempre, de posible rotura polos sismos da mina ou pola presión dos lodos acidificados, tal e como explican desde a Plataforma en Defensa dá Ría de Arousa. De fracturarse, traería consigo unha perda significativa e deterioración do medio ambiente, perdas económicas que afectan a distintas infraestruturas (estradas, instalacións industriais...) e unha cifra de “entre 10 e 100 mortos entre a poboación residente”, en especial a da aldea de Arinteiro, a escasos 200 metros das balsas.


“GARANTÍAS URBANÍSTICAS E AMBIENTAIS”


Todo o conflito e debate ao redor da mina de Touro atopará a súa síntese na tractorada deste domingo ás 12,00 horas, na que tamén se critica a “impasibilidad dos gobernos e institucións” cara á súa obrigación de “salvagardar o benestar, a saúde e o futuro do pobo”.


Ante esta problemática, a Xunta infórmanos de que “o proxecto está a seguir o procedemento ordinario de tramitación, de acordo á lexislación vixente”. Explican que “xa se solicitaron os informes sectoriais necesarios a unha quincena de administracións públicas”, e garanten que a tramitación está ligada ao “cumprimento de garantías urbanísticas, ambientais e técnicas requiridas”.


De momento, os informes que saíron á luz sobre o proxecto son os da SGHN e da Federación Ecoloxista Galega, ambos negativos e contrarios á activación da mina de Touro.


relacionada ​Mina de Touro-O Pino: O demo tira ao inferno
relacionada ​Desborda unha balsa na mina de Touro
relacionada A mina de Touro, unha 'bomba de reloxería' de por vida

Sen comentarios

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE