Os pobres sempre saen perdendo

O día a día, o traballo, a familia, a inestabilidade política, o egoísmo levan ás persoas a non querer ver o que está a suceder no mundo e do cal forman parte, guste ou non, porque non se pode vivir nunha burbulla.

En poucos días, unha serie de acontecementos -suceden todas as xornadas- fixeron que deixemos por uns momentos a política e falemos deles, feitos que nos  debe facer reflexionar. Os informativos das televisións, sempre á hora para comer ou cear, ofrecen algunhas imaxes terribles que non impiden que os comensais sigan inxerindo alimentos con total normalidade. As desdichas da xente, desgraciadamente forman parte dunha "película que botan pola tele".

Valencia, imaxes dun coche moi vello, cuxa baca -portaequipajes- ía tan cargada que o automóbil estaba   inclinado cara atrás. Dentro do mesmo, dous adultos na parte dianteira. Na traseira, máis vultos, trastes e un bebé no seu sillita, que apenas se podía ver. Os ocupantes do vehículo, unha parella nova, cuxo patrimonio o levaban nese destartalado coche que lles servía tamén de vivenda. Que foi deles?. Por que ninguén explicou o drama que estaban a vivir? Alguién ocupouse deles? Eran unha familia pobre, desas miles que hai e a súa desgraza é ser pobre.

O Concello de Barcelona, era noticia tamén porque queren controlar os coches vellos que circulan pola cidade, para multalos e non deixalos transitar. A contaminación é a culpable da decisión. Quen é as persoas que utilizan os coches vellos?, os que non teñen recursos para comprarse outro, é dicir os pobres. Pensou do goberno de Colau como botarlles unha man? Esa é a solución, multarlles?, porque a triste realidade destas persoas é que son pobres.

A ONG Oxfam Intermon está a ser protagonista, non polo seu labor social, sinó por unha serie de escándalos dalgúns dos seus dirixentes e traballadores.

As ONG levan moitos anos traballando para que moitas persoas poidan saír da pobreza por elas mesmas. Traballan en máis de 90 países, porque non hai que esquecer que 1 de cada 3 persoas no mundo é pobre.

Este "escándalo" provocou unha escalada de fugas de doantes: máis de 1.200 persoas en España déronse de baixa, é dicir, deixarán de contribuír economicamente e  personalidades que as  representaban, tamén deixaron Oxfam, co custo que iso supón. Quen vai a pagar as consecuencias destes irresponsables?, os pobres que non foron culpables, senón as victimas 

Gustavo Gutiérrez, teólogo peruano e un dos principais representantes da teoloxía da liberación, dicía que: "A pobreza non é unha fatalidade, a pobreza non é un destino, é unha condición, non é unha desgraza, é unha inxustiza".

A catedrática de Ética e Filosofía Política da Universitat de Valencia, Adela Cortina, defendeu que "non pode haber sociedades democráticas que rexeiten ao pobre, hai que acabar coa aporofobia".

Con estes tres casos, o que queda patente é que os pobres sempre saen perdendo . Hai alguién que pense nas persoas cuxas necesidades básicas deben ser cubertas?. Que facemos como sociedade?, mirar para outro lado coma se o tema non fosen connosco?

Dicía Einstein: "A vida é moi perigosa. Non polas persoas que fan o mal, senón polas que sentan a ver o que pasa ".

Artigo orixinal publicado en catalunyapress.es