Junqueras, Rovira e outros tomaron unha serie de decisións, perderon e deben asumilo, gústelles ou non
A saída de presión pola concesión do terceiro grao, aos políticos cataláns “presos” está a ser para algúns un paseo polos medios de comunicación amigos, onde, en pre campaña electoral, aproveitan para arrimar o home aos seus respectivos partidos
A sentenza do TJUE permite a Puigdemont e Comín recoller as súas actas de europarlamentarios. O mesmo poderá facer Junqueras. Iso non implica que se anule o xuízo, que o dúo “belga” volva a Catalunya e que Junqueras salga á rúa. A sentenza non vai diso.
Con todo, esta sentenza non afecta de ningún xeito á condena por sedición que cumpre o político, senón que só incumbe á súa condición como eurodeputado.
Os servizos Penais da Generalitat non terán obstáculo á hora de decidir en que réxime penal cúmprense as nove condenas do procés desde o minuto cero.
Os anos de prisión exactos para os principais acusados, os permisos penais e o papel dos Mossos e do Goberno de Rajoy, son algunhas das claves aínda sen resolver.
O vivido onte no Congreso abre a porta a que o PSOE poida esquivar ter que pedir o apoio explícito aos de Puigdemont ou Junqueras. Este último podería ser suspendido, modificándose así a aritmética dos pactos.
A investigación puxo fincapé nun pendrive de Josep Lluís Salvadó, unha das persoas de confianza de Junqueras.
Nin dereitas nin esquerdas poden permitirse xa un enfrontamento cerril que volva dividir á sociedade española e sacala de Europa. Veremos se os que apostamos polo diálogo gañamos por primeira vez este envite histórico.
O encontro terá lugar no cárcere de Lledoners coa intención de sumar o apoio de ERC aos Orzamentos Xerais.
Postos a ser xustos, Junqueras non se merece a mesma carga penal que Puigdemont, debido a que este fuxiu do país
En privado, os republicanos quéixanse amargamente, en público, a verdade, están a facer unha triste papeleta de comparsa, algo insólito nun partido histórico como este.
O líder de Esquerra rexeita a fórmula dunha Presidencia da Generalitat desde Bélxica porque "é obvio que o Estado xamais permitirá que sexa efectiva".
A actitude de Junqueras é de vergoña propia e allea, que roza o principio de insolidariedade e irresponsabilidade política dun dirixente que abandona as súas xentes nos momentos críticos.
Como cidadán preocúpanme tipos coma Jaume Roures, que desde a sombra do poder propicia pactos políticos incribles mentres que na sala contigua negocia cos islamitas que financian compras imposibles.
E que dicir do señor Junqueras! Tan nobre e honrado el, a quen se lle atribúe o pacto de sangue co President para que o que xa dixo e votou o Parlament sobre o tema non se asuma polo Govern, sentando un precedente vergoñoso.
Artur Mas, Joana Ortega e Irene Rigau só constestaron ás preguntas da súa defensa | A estratexia seguida polos tres foi demostrar que non desobedeceron e que a consulta se celebrou grazas aos voluntarios.
Cren Vds. que se o orador Vidal estivese a explicarse mal a xente reaccionaría desa maneira? Móllome eu mesmo para contestar: Sinceramente non.