Para uns será azul-escuro, para outra azul-falanxe, para moitos azul-cantábrico e para os que veñen, sen dúbida, azul-Vox.
A irrupción de Ciuadanos no panorama político español resultou, a priori, unha bocanada de aire fresco, cun mozo Albert Rivera disposto a comerse o mundo.
O resultado obtido por VOX nas derradeiras eleccións andaluzas levantou tódalas alarmas nos escenarios andaluz e español. Nembargante e a pesares da abundancia de opinións verquidas votamos en falla que so en moi contadas excepcións se analizara con un pouco de rigor as causas reais tanto do ascenso do apoio popular a extrema dereita (neste caso representado por VOX: 11% dos votos) como da relevante caída do voto nos partidos de esquerda (o PSOE perdeu un 7,5% dos votos -14 escanos- e ADELANTE ANDALUCIA un 6% -3 escanos-) e o non menos espectacular ascenso da abstención (41,5%)
A solución debería pasar, necesariamente, pola modificación da Lei electoral introducindo unha segunda volta para o caso de que ningunha opción política obteña a maioría absoluta na primeira.
Mentres PSOE, PP e Cidadáns insisten en que os seus candidatos son os únicos con opcións reais para ocupar a presidencia, Vox deixa claro que só apoiará un pacto que derroque aos socialistas e miles de persoas participan en manifestacións improvisadas contra o avance da "ultradereita".
A entrada de Vox no escenario parlamentario andaluz provocou unha verdadeira hecatombe na moi estreita capacidade de análise da esquerda española.
O secretario xeral de VOX, Javier Ortega, afirmou que a súa formación é o partido "da mobilización e dixo que confía "en sacar da Xunta ao PSOE da corrupción e a ineficacia".
Co 85% do escrutinio, constátase un enorme envorco político en Andalucía. PSOE-A (28,65%) e 33 escanos; PP (28,48%) e 26 escanos; Cidadáns (17,97%) e 21 escanos; Adiante Andalucía (16,21%) e 17 escanos; e Vox (10,79%) e 12 escanos.
Supoño que cando lean estas liñas os que ata non fai moito chamaban aos andaluces vagos e subsidiarios do PER, non lles cadrarán os números.
O PP xógase moito nas andaluzas. Entre outras cousas, non ser superado por C's, que non lle xurda outro competidor relevante con Vox e consolidar o seu novo líder. Feijóo -apoio clave para o ascenso de Pablo Casado e probable sucesor se se esnafran os conservadores- involúcrase ao máximo este luns afastándose de Galicia nun intento por esquivar as malas enquisas.
As xornadas de campaña preséntanse apaixonadas e esgotadoras para os candidatos e os seus respectivos equipos de campaña.
Susana Díaz podería mirar cara á esquerda para conformar goberno, tras a renuncia de Cidadáns a reeditar o pacto de goberno da pasada lexislatura.
Se Casado non sobe espectacularmente, o resultado de "as andaluzas" pódelle afectar seriamente para os seus proxectos de futuro nos próximos meses.
Os comicios andaluces celebraranse de forma anticipada por terceira vez na historia da autonomía, xa que de esgotar mandato debían ter lugar a finais de marzo de 2019.
Cidadáns e socialistas consumaron o paripé de ruptura que anticipa o anuncio da convocatoria electoral que, prevista para marzo, celebraríase en novembro, e como moi tarde en decembro do 2018.
"Rajoy vai deixar de ser presidente do Goberno porque é presidente do PP?", cuestiona. Recoñece que no Comité Federal do 1 de outubro "se cometeron moitos erros".
A instrutora arquiva as pezas de responsabilidade civil abertas contra os outros 25 ex altos cargos investigados, a petición da Junta.
Lanza a proclama "no corazón do socialismo andaluz e español". Vese con "máis experiencia e ganas que nunca".